• Σχόλιο του χρήστη 'Δίκτυο για τα Δικαιώματα του Παιδιού' | 31 Μαρτίου 2021, 22:42

    Τόσο στο άρθρο 13 παρ. 1 εδάφιο 4 (αντικατάσταση του άρθρου 1520 ΑΚ), σχετικά με τον αποκλεισμό ή περιορισμό της επικοινωνίας όσο και στο άρθρο 14 παρ. 2 στοιχείο στ΄ (αντικατάσταση του άρθρου 1532 ΑΚ), για τις περιπτώσεις κακής άσκησης της γονικής μέριμνας η πρόβλεψη της αμετάκλητης καταδίκης σε περίπτωση τέλεσης των αδικημάτων της ενδοοικογενειακής βίας ή εγκλημάτων κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλημάτων οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής σε βάρος του παιδιού είναι επικίνδυνη σε κάθε περίπτωση. Όπως είναι γνωστό για να καταστεί μια δικαστική απόφαση αμετάκλητη μπορεί να μεσολαβήσουν ακόμα και οκτώ (8) έτη, διάστημα κατά το οποίο το παιδί μπορεί να συνεχίσει να κακοποιείται και να υφίσταται τις εγκληματικές ενέργειες του γονέα του, χωρίς να μπορεί να προστατευτεί. Συνεπώς, η πρόβλεψη για αμετάκλητη δικαστική απόφαση πρέπει εκ των ουκ άνευ να αφαιρεθεί αντιβαίνει στη σύμβαση της Κωνσταντινούπολης, με την οποία έχουμε πρόσφατα εναρμονιστεί και συγκεκριμένα με το νόμο 3500/2006 όπως ισχύει με την τροποποίηση του Ν. 4531/2018, στον οποίο προβλέπεται η δυνατότητα επιβολής περιοριστικών μέτρων, ακόμα και απαγόρευση της επικοινωνίας, ήδη από τη στιγμή που το θύμα θα υποβάλει μήνυση.