Αρχική Μεταρρυθμίσεις αναφορικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων και άλλα ζητήματα οικογενειακού δικαίουΆρθρο 5 Συμφέρον τέκνου – Τροποποίηση άρθρου 1511 ΑΚΣχόλιο του χρήστη Αποξενωμένη γιαγιά | 31 Μαρτίου 2021, 22:02
Υπουργείο Δικαιοσύνης Μεσογείων 96, Τ.Κ. 11527 Τηλ: 213-1307000 email Υπευθύνου Προστασίας Δεδομένων (DPO): dpo@justice.gov.gr Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Είναι απαράδεκτο να συζητάμε για πατριαρχία και μητριαρχία όταν πρόκειται για το συμφέρον του παιδιού. Από αυτό ξεκινάνε όλα. Εδώ περιμένουμε επιτέλους ένα νόμο που θα βάλει σε τάξη ακριβώς αυτό το θέμα, δηλαδή το συμφέρον του παιδιού. Τί να κάνει μια μάνα μόνη της με ένα γιο στην εφηβεία που στα 10-12 τους χρόνια όλα τα αγόρια ντρέπονται ακόμα και να τα συνοδεύουν οι μανάδες τους και χρειάζονται τους πατεράδες τους; Και πώς να ανταποκριθούν οι πατεράδες σε αντίστοιχη περίπτωση όταν όλα τα κορίτσια θέλουν τις μανάδες τους για να συζητήσουν κάποια πράγματα που δεν μπορούν να πουν με τους πατεράδες τους; Και άλλα πολλά γνωστά σε όλους που οι ασκούντες/σες την αποκλειστική επιμέλεια αποφεύγουν να παραδεχτούν και τα κρύβουν συνηθισμένοι/νες να έχουν "το πάνω χέρι" στη ζωή των παιδιών τους. Αλλά δεν είναι έτσι κι όσοι έχουν γίνει γονείς το γνωρίζουν πολύ καλά. Γι αυτό τα παιδιά χρειάζονται και τους δύο γονείς, να τους εκτιμούν και να τους εμπιστεύονται το ίδιο και να καταφεύγουν σ όποιον εκείνα νομίζουν ανάλογα με την περίσταση, ελεύθερα, να συζητήσουν, να ζητήσουν βοήθεια.... Έστω και με το ζόρι θα αναγκαστούν οι γονείς να διώξουν τον εγωισμό και τη δίψα για εκδίκηση σε βάρος των παιδιών τους, θα δεχτούν τη νέα κατάσταση ώστε να ηρεμήσουν τα παιδιά μας και να μπορέσουν να κρίνουν σωστά και να δεχτούν τα πράγματα χωρίς να πληγώνονται, με αποτέλεσμα να αναπτύξουν σωστές προσωπικότητες, να γίνουν ικανά να κάνουν σωστές οικογένειες τα ίδια. Και μόνο που ακούμε γενικευμένα επιχειρήματα τύπου "δε θα ξαναγυρίσουμε στην πατριαρχία" (δηλαδή παραδέχονται ότι υπάρχει μητριαρχία) και "δε θα αφήσουμε τα παιδιά μας στους κακοποιητές" (πόσοι επιτέλους πατεράδες είναι κακοποιητές και αποζητούν τα παιδιά τους για να τα κακοποιήσουν;). Είναι απαράδεκτο να αποξενώνονται τα παιδιά και να ξεριζώνονται εντελώς από τη μία ρίζα τους στο όνομα της αποκλειστικής επιμέλειας. Να έρθει επιτέλους μια ισορροπία. ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΩΡΑ!!!