Αρχική Εκδίκαση πράξεων διαφθοράς πολιτικών & κρατικών αξιωματούχωνΆρθρο 1 Πεδίο εφαρμογής του νόμουΣχόλιο του χρήστη Δημήτρης Καρπαθιωτάκης | 18 Ιουλίου 2011, 22:47
  • Σχόλιο του χρήστη 'Δημήτρης Καρπαθιωτάκης' | 18 Ιουλίου 2011, 22:47

    Αν υπάρχει πραγματική βούληση γι' αυτό το θέμα και δεν πρόκειται για αντιπερισπασμό, πρέπει να ληφθούν υπόψη, κατά τη γνώμη μου, τα παρακάτω, όχι μόνο για τις ποινές, αλλά κυρίως για την πρόληψη. 1. Διατύπωση του Νόμου με πληρότητα και συνταγματική κατοχύρωσή του (με την προϋπόθεση ότι και το Σύνταγμα θα ανασυνταχθεί), ώστε να μην υφίσταται αυθαίρετες αλλοιώσεις, σαν αυτές που οδήγησαν στην αχαλίνωτη διαφθορά. 2. Να μην υπάρχουν εξαιρέσεις σε ολόκληρη την κλίμακα της ιεραρχίας, συμπεριλαμβανομένων των αιρετών, των διοριζόμενων και των επιλεγμένων (δικαστών και σωμάτων ασφαλείας) και να ισχύει ανεξαιρέτως για όλα τα παραπτώματα, μικρά ή μεγάλα. Η Κοινωνία γνωρίζει πρόσωπα, χωρίς κακουργηματικές πράξεις, που έχουν θησαυρίσει από το δημόσιο χρήμα. 3. Η σημερινή κατάσταση απαιτεί να ισχύσει αναδρομικά από τη μεταπολίτευση και εντεύθεν, αλλιώς δεν θα υπάρξει αίσθημα δικαίου και κάθαρση. Η εκάστοτε κυβέρνηση διαθέτει μηχανισμούς, χρήμα και μυστικές υπηρεσίες για να συλλέξει τις απαραίτητες πληροφορίες και να καταφέρει τα πάντα, στο εσωτερικό και στο εξωτερικό. 4. Να προβλεφθεί ασφαλιστική δικλείδα για να μη γίνονται οι απαράδεκτες συναλλαγές των κομματικών στελεχών ή κυβερνώντων μεταξύ των ποικίλων λειτουργών και των δήθεν ανεξάρτητων δικαστών. Η διελκυνστίδα μεταξύ των βουλευτών και των δικαστών για την ασταμάτητη και λυσσαλέα αύξηση των αποδοχών τους, πρέπει να σταματήσει. 5. Να υπάρξει επίσης ασφαλιστική δικλείδα για το όριο των προνομίων και των αμοιβών που μπορούν να ψηφίζουν για τον εαυτό τους οι υπουργοί και βουλευτές. 6. Νομική και συνταγματική διασφάλιση της μη κληρονομικότητας της εξουσίας. Αυτό μπορεί να γίνει μετά από συζήτηση λογικών προτάσεων. Δεν μπορεί τα πολιτικά πρόσωπα να μένουν στο προσκήνιο 20, 30 ή 40 χρόνια. Πρώτον, με τόσα χρόνια δεν προσφέρουν πλέον τίποτα, έχουν στερέψει οι ίδιοι, αλλά και κλείνουν τους δρόμους, από ιδιοτέλεια, στερώντας τη δυνατότητα προσφοράς από νέους ανθρώπους.