Υπουργείο Δικαιοσύνης

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'ΕΡΙΕΤΤΑ ΓΕΩΡΓΙΟΥ' | 31 Μαρτίου 2021, 23:18

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  O γονιός πατέρας θυμάται τα δικαιώματά του και επιλεκτικά τις υποχρεώσεις του μόνο μετά την λήξη του γάμου και όχι κατά την διάρκειά του; Γιατί οι φωτεινές εξαιρέσεις που εντός του γάμου ασκούν πραγματικά τον γονεΪκό τους ρόλο, δεν χρειάζεται να «διαπραγματευτούν» την συνάσκηση της επιμέλειας, έχουν ήδη αποδείξει στον εαυτό τους και στο παιδί τους ότι είναι επαρκείς, άξιοι και ικανοί να συνασκήσουν την επιμέλεια και αυτό, στη διάσπαση της συμβίωσης, είναι ο παρονομαστής. Είναι άραγε πραγματικά μια τέτοια απόφαση για το συμφέρον του παιδιού; Και μήπως τελικά εδώ φαίνεται η ελαφρότητα, που διακρίνει την κατάρτιση αυτού του νομοσχεδίου, μιας και, ενώ η κοινωνία μας δεν είναι έτοιμη να υποστηρίξει την συνεπιμέλεια, κατανέμοντας τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις της γονεϊκότητας ισάξια/ισοδύναμα και στους δύο γονείς, θέλει να το κάνει βεβιασμένα; Ως ΠΡΟς την δικαστηριακή επίλυση των οικογ. διαφορών, τα στοιχεία δεν δείχνουν αυτό. Δεν υφίσταται «ραγδαία αύξηση των οικογενειακών διαφορών που οδηγούνται στα δικαστήρια». Αντιθέτως, και ευτυχώς, υπάρχει ραγδαία αύξηση των γάμων που λύνονται με συναινετικά διαζύγια. Και ως προς απόπειρα να ενταχθεί στο νομοσχέδιο υπογέίως ο αντιεπιστημονικός όρος του συνδρόμου γονεϊκής αποξένωσης, αυτό όχι μόνο δεν αναγνωρίζεται από επιστημονικούς φορείς αλλα και από πολλά δικαστήρια του εξωτερικού. Όπου λάθος εκτιμήσανε και το χρησιμοποίησαν είχαν ολέθρια αποτελέσματα,όπως στη Αμερική.