Αρχική Μεταρρυθμίσεις αναφορικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων και άλλα ζητήματα οικογενειακού δικαίουΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄ΚΑΘΙΕΡΩΣΗ ΤΕΚΜΗΡΙΟΥ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΚΑΚΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ ΓΟΝΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ Άρθρο 13 Δικαίωμα επικοινωνίας – Αντικατάσταση άρθρου 1520 ΑΚΣχόλιο του χρήστη Νεφέλη Αδάμη | 1 Απριλίου 2021, 00:39
  • Σχόλιο του χρήστη 'Νεφέλη Αδάμη' | 1 Απριλίου 2021, 00:39

    Οι Steinman, Zemmelman και Knoblauch (1985), σε μια μελέτη 51 οικογενειών με συνεπιμέλεια , εντόπισαν μια λίστα παραγόντων που οδηγούν σε μια επιτυχημένη ρύθμιση. Αυτοί οι παράγοντες ήταν ο σεβασμός και η εκτίμηση του δεσμού μεταξύ των παιδιών και των πρώην συζύγων, ικανότητα αντικειμενικής κάλυψης των αναγκών του παιδιού μετά το διαζύγιο, η ικανότητα για ενσυναίσθηση των αισθημάτων του παιδιού και του συν-γονέα, η ικανότητα να μετατοπίζονται οι συναισθηματικές προσδοκίες από το ρόλο του συντρόφου στο ρόλο του συν-γονέα και η ικανότητα των πρώην συζύγων να δημιουργούν νέα όρια ρόλου και να δείχνουν υψηλή αυτοεκτίμηση και ευελιξία. Ωστόσο, αυτή ομαλότητα της τριμερούς σχέσης μεταξύ πρώην συζύγων και τέκνων στην περίοδο μετά τη διάσπαση της εγγάμου συμβιώσεως, απαντάται μόνος στις περιπτώσεις, όπου η συνεπιμέλεια ήταν εξαρχής αυτόνομη και συναποφασισμένη, βασισμένη στην κοινή & πραγματική βούληση και των δυο γονένων -πρώην συζύγων. Το μοτίβο, ομως, υπό κανέναν εξαναγκασμό και υπό καμμία απειλή δε μπορεί να απαντηθεί, ούτε καν στην περίπτωση της επιβληθείσης εκ του νόμου αναγκαστικής συνεπιμέλειας, είτε με απειλή χρηματικής ποινής ή ποινής φυλάκισης, είτε με το έσχατο αποτρεπτικό μέσον, ήτοι της αφαίρεσης της επιμέλειας. Βλέποντας το δένδρο, δηλαδή την ωραιοποίηση της αναγκαστικής συνεπιμέλειας, και χάνοντας το δάδος, δηλαδή το πρακτικώς ανεφάρμοστο αυτής, δεν πρέπει να διαλάθει της προσοχής κανενός η ουσία και ο σκοπός, που επαναλαμβάνει ο νέος νομοθέτης - και τα επαναλαμβάνει ανάμεσα στις γραμμές αλλά εμφανώς. Το ότι ουσία και σκοπός δεν είναι το πραγματικώς εννοούμενο συμφέρον των παιδιών, το οποίο στη συγκεκριμένη περίπτωση καταστρατηγείται πάραυτα και ποικιλοτρόπως, όταν τα παιδιά αντιλαμβάνονται με όλες τις αισθήσεις τους τον εν κρυπτώ και αθόρυβο- αλλά εκκωφαντικό - πόλεμο των διαζευγμένων γονιών τους, και αναγκαστικά και επιστημονικά τεκμηριωμένα βιώνουν με τη σειρά τους κρυπτόμενο θυμό, κρυπτόμενη αγωνία και κρυπτόμενη θλίψη. «Οι Stolberg, Camplair, Currier and Wells (1987) οι οποίοι εξέτασαν ατομικούς, οικογενειακούς και περιβαλλοντικούς καθοριστικούς παράγοντες για την προσαρμογή των παιδιών μετά το διαζύγιο, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι τα γεγονότα που αλλάζουν τη ζωή ενός παιδιού, όπως η μετακόμιση σε νέο σπίτι ή η αλλαγή σχολείων, είναι σημαντικοί καθοριστικοί παράγοντες για την κακή προσαρμογή του παιδιού μετά το διαζύγιο. Στους καθοριστικούς παράγοντες ακολουθεί η οικογενειακή εχθρότητα και η δυσκολία προσαρμογής των γονέων».