• Σχόλιο του χρήστη 'Α.Β.' | 1 Απριλίου 2021, 02:08

    Είμαι χωρισμένη μητέρα ενός παιδιού και αν κι έχω την πλήρη επιμέλεια, έχω καταφέρει να επικρατήσει μετά το διαζύγιο μία κατάσταση που περιγράφεται ως συνεπιμέλεια, με ψυχικό και οικονομικό κόστος, ακόμα και τώρα. Σωστό να γίνει αλλαγή στο νόμο, χρειάζεται όμως προσοχή. Συνοψίζω τα βασικά παρακάτω: - Δικαστές, δικαστήρια, διαμεσολαβητές κλπ, επιβάλλεται να είναι καταρτισμένοι στο οικογενειακό δίκαιο και πολύπλευρα ενημερωμένοι. - Να δημιουργηθεί επιτέλους οικογενειακό δικαστήριο και οι αποφάσεις να μην αργούν τόσο, ειδικά όταν υπάρχει ιστορικό ενδοοικογενειακής βίας. - Το κράτος να παρέχει κάποια οικονομική υποστήριξη για κέντρα ψυχικής υγείας και κοινωνικούς λειτουργούς, έτσι ώστε γονείς και παιδιά να μπορούν να υποστηριχθούν με υπηρεσίες συμβουλευτικής και άλλες. - Να δίνονται κίνητρα ώστε τα διαζευγμένα ζευγάρια να διαμένουν στην ίδια γεωγραφική περιοχή, όταν δεν υπάρχει απειλή κακοποίησης. - Να υποστηρίζονται ισότιμα και οι δύο γονείς από το εργατικό δίκαιο, έτσι ώστε να μπορούν να έχουν ποιοτικό χρόνο με τα παιδιά τους. Εξίσου τα παιδιά να έχουν ποιοτικό χρόνο με τους γονείς τους! Χρειάζεται να γίνει επιτέλους μια μεταρρύθμιση της εκπαιδευτικής διαδικασίας που να μειώνει το χρόνο εργασίας των παιδιών στο σπίτι! - Να υπάρχει δυνατότητα αλλαγής προτεραιότητας στον έναν ή στον άλλον γονιό ανάλογα με τις εκάστοτε ανάγκες του παιδιού, αναπτυξιακά και ψυχοκοινωνικά. Δεν γίνεται ούτε να δίνει το μωρό στον πατέρα του για το Σαββατοκύριακο μια θηλάζουσα μητέρα, ούτε να είναι μειωμένος ο χρόνος επαφής του πατέρα σε μια κρίσιμη μιμητικά ηλικία, όπως τα 5-7 του χρόνια ή η εφηβεία, όπου το παιδί θέτει πρότυπα συμπεριφοράς, συγκρίνει, προσπαθεί να ισορροπήσει. - Να υπάρχει σαφής διαχωρισμός του βάρους που έχουν νομικά οι διαφορές μεταξύ των γονέων που αφορούν στην σωματική και ψυχική υγεία των παιδιών (κακοποίηση, ψευδής κατηγορίες, απομάκρυνση γονέα) από τις διαφορές μεταξύ τους που αφορούν προσωπικά τους ζητήματα (θρησκευτικές πεποιθήσεις, καθημερινές δραστηριότητες κλπ) - Η αφαίρεση επιμέλειας (είτε ολικής είτε μερικής) πρέπει να γίνεται μόνο σε πολύ σοβαρές περιπτώσεις και να μην ασκείται τιμωρητικά στο γονέα. Τιμωρώντας οποιονδήποτε γονέα, τιμωρείται εμμέσως το παιδί!