Αρχική Εκδίκαση πράξεων διαφθοράς πολιτικών & κρατικών αξιωματούχωνΆρθρο 3 Περάτωση της ανάκρισηςΣχόλιο του χρήστη Α.Μ. | 23 Ιουλίου 2011, 18:46
  • Σχόλιο του χρήστη 'Α.Μ.' | 23 Ιουλίου 2011, 18:46

    Άρθρ. 3. (σχετ. το άρθρ. 308§1 του Κ.Ποιν.Δ, όπως ισχύει). 1. Δύσκολα μπορεί να γίνει κατανοητό πώς η επιλογή εσφαλμένης διαδικασίας μπορεί να δικαιολογήσει και μάλιστα ακριβώς λόγω του σφάλματος αυτού, την αφαίρεση από τον κατηγορούμενο του δικαιώματος σε δύο βαθμούς δικαιοδοσίας και στον αναιρετικό έλεγχο του βουλεύματος, όπως θα εδικαιούτο, εάν η επιλογή της διαδικασίας ήταν η ορθή και όλοι οι πολίτες δικαιούνται. Έτσι καταλήγει η εσφαλμένη επιλογή του εισαγγελέα και όχι ο δικαστής να καθορίζει αμετάκλητα την εφαρμογή του νόμου, αφού το δικαστικό συμβούλιο δεν μπορεί να απαιτήσει την εφαρμογή του, παρότι διαπιστώνει την ανυπαρξία συνδρομής των όρων του άρθρ. 1. Το ασύμβατο της ρυθμίσεως αυτής με κανόνες υπερνομοθετικής ισχύος είναι προφανές. 2. Αφαιρείται από τον εισαγγελέα, κυρίως όμως από το δικαστικό συμβούλιο, η δυνατότητα να διατάξει τη συμπλήρωση της ανακρίσεως σε κάθε περίπτωση, ακόμη και αν η ανάκριση είναι καίρια ελλιπής. Η ρύθμιση αυτή οδηγεί αναγκαία στην απαλλαγή του κατηγορουμένου. Εκτός εάν θεωρηθεί ότι το Συμβούλιο παραιτείται από το θεσμικό του ρόλο και παραπέμπει τον κατηγορούμενο στο ακροατήριο για να στηρίξει το δικαστήριο πλέον την ενοχή του. Έτσι, όμως, καταργείται το δικαστήριο, όπως τουλάχιστον νοείται στις δημοκρατίες. 3. Η αναφορά σε πλημμελήματα αποτελεί παραδρομή, διότι για αυτά χωρίζεται η υπόθεση, ως αναγκαία και λογική συνέπεια της ειδικής ρυθμίσεως του άρθρ. 1. Το γενικού και συμπληρωματικού χαρακτήρα άρθρ. 7 του Σχεδίου δεν αποτρέπει τον χωρισμό αυτόν με βάση τις αρχές της συνάφειας. Διαφορετική εκδοχή θα απαιτούσε την επαναδιατύπωση του άρθρ. 1 και θα ήταν αντίθετη με τις επιδιώξεις του Σχεδίου (πρβλ. και το σχόλιο στο άρθρ. 1§2).