• Σχόλιο του χρήστη 'ΝΑΝΤΙΑ-ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΑΧΜΙ' | 1 Απριλίου 2021, 13:13

    Σε γενικές γραμμές, αυτοί οι ταλαιπωρημένοι πατεράδες πρέπει κάποια στιγμή να δικαιωθούν και αυτοί. Οι περιπτώσεις που γνωρίζω ότι έχουν ταλαιπωρηθεί από τις πρώην συζύγους είναι πολλές αλλά θα αναφερθώ σε μία συγκεκριμένη που γνωρίζω και βιώνω τελευταία με φίλο μου. Ο φίλος που λέγεται Νίκος Σ. και είχε δεσμό και, κάποια στιγμή, συγκατοίκισε με την Ελένη Σ. Όταν τον ενημέρωσε ότι ήταν σε ενδιαφέρουσα, χωρίς δεύτερη σκέψη προέβη σε γάμο. Απέκτησαν μια υπέροχη κορούλα, τώρα 2 ετών. Κάποια στιγμή μετακόμισαν δίπλα στη μητέρα της συζύγου και, έκτοτε, γκρέμισε ο ουρανός. Τα όσα συνέβησαν είναι απερίγραπτα. Αυτός ο άνθρωπος έχει δικαιωθεί αρκετές φορές από τα δικαστήρια αλλά, παρ' όλα αυτά, δικαιούνται να βλέπει την κόρη του συνολικά 4 ώρες την εβδομάδα (2 ώρες Χ 2 ημέρες) και, σχεδόν κάθε φορά, καταλήγουν στην αστυνομία όταν επιστρέφει το παιδί στη μητέρα του. Έχει κατηγορηθεί, χωρίς να έχουν προσκομιστεί ΠΟΤΕ αποδεικτικά στοιχεία, για χρήση ναρκωτικών ουσιών και κατάχρηση οινοπνευματωδών, ενδοοικογενειακή βία και χθες για ασέλγεια επί του παιδιού του. Κατηγορείται συνεχώς για διάφορα εντελώς αναποδείκτα. Δεν έχει προσκομιστεί ποτέ κανένα αποδεικτικό στοιχείο για τους ισχυρισμούς της μητέρας και της γιαγιάς. Και παρ' όλα αυτά, ακόμα αντιμετωπίζει πρόβλημα ακόμα και τις φορές που δικαιούται να δει το παιδί. Του προβάλλουν συνεχώς διάφορες δικαιολογίες (φωνάζοντας από τα παράθυρα και τα μπαλκόνια) για να μην του δώσουν το παιδί. Αυτή η κατάσταση είναι τραγική. Εφόσον, δεν αποδεικνύεται ότι ένας πατέρας έχει αρνητική επίδραση στο παιδί του, γιατί η δικαιοσύνη δεν επισπεύδει τις διαδικασίες για την επιμέλεια και, ειδικά την ίση επιμέλεια; Ένας πατέρας δεν επιτρέπεται να μην μπορεί να δει το παιδί ή/και κάθε φορά που το βλέπει να γίνεται ράκος, να εξευτελίζεται και να σύρεται στην αστυνομία και τον εισαγγελέα. Υπάρχει κάτι που λέγεται αξιοπρέπει την οποία διασφαλίζει η Διακήρυξη για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Ένας πατέρας δεν υπάρχει μόνο για να καταθέτει χρήματα, έχει και δικαιώματα. Και αυτά, κάποια στιγμή η Ελληνική Δικαιοσύνη θα πρέπει να του τα αναγνωρίσει και να διευκολύνει την επικοινωνία και την προσωπική επαφή του με το παιδί. Αυτό που συμβαίνει μέχρι σήμερα στην Ελλάδα είναι όνειδος και λυπάμαι. Δεν νοείται ένας πατέρας, καθ' όλα εντάξει με τις υποχρεώσεις του, να μην μπορεί να είναι πατέρας στην ουσία. Με θλίβει να βλέπω τον πόνο αυτών των πατεράδων και εξοργίζομαι με τις γυναίκες που χρησιμοποίουν τα παιδιά ως όπλο για να εκδικηθούν τον σύζυγό τους επειδή η σχέση δεν ευδοκίμησε. Αυτά έχω να σχολιάσω εγώ και εύχομαι κάποιος να σκύψει με αγάπη σε αυτούς τους άντρες που πονάνε τόσο πολύ με αυτές τις πρακτικές.