Αρχική Μεταρρυθμίσεις αναφορικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων και άλλα ζητήματα οικογενειακού δικαίουΆρθρο 2 ΑντικείμενοΣχόλιο του χρήστη Αριάδνη Φεσσά | 1 Απριλίου 2021, 14:01
  • Σχόλιο του χρήστη 'Αριάδνη Φεσσά' | 1 Απριλίου 2021, 14:01

    Μεταξύ άλλων ιδιαίτερα προβληματικών διατάξεων ο νόμος θα προβλέπει πως: "Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΑ για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής». Αμετάκλητη καταδίκη σημαίνει ότι ο σύζυγος που κακοποιεί τη σύζυγο και το παιδί του, μπορεί να μένει ΜΟΝΟΣ με το παιδί αυτό για χρόνια. Πόσα χρόνια; Μέχρι την αμετάκλητη καταδίκη του. Αμετάκλητη καταδίκη σημαίνει ότι κάποιος που κακοποιεί σεξουαλικά το παιδί του, μπορεί να μένει ΜΟΝΟΣ με το παιδί αυτό για χρόνια. Πόσα χρόνια; Μέχρι την αμετάκλητη καταδίκη του." επιπλέον: Tο ισχύον Οικογενειακό Δίκαιο της χώρας μας είναι από τα πιο προοδευτικά στην Ευρώπη και απόλυτα σύμφωνο με το διεθνές δίκαιο, όπως εκφράζεται από τις θεσπισμένες Διεθνείς Συμβάσεις, το οποίο ήδη προβλέπει τη συνεπιμέλεια, παρά τα όσα προβάλλονται περί του αντιθέτου, και προδιαγράφει την άσκηση της γονικής μέριμνας με γνώμονα το συμφέρον του τέκνου και τη διατήρηση της επαφής και με τους δύο γονείς. H καθιέρωση της «Υποχρεωτικής Συνεπιμέλειας» των τέκνων από τους δύο γονείς μετά το διαζύγιο ή τη διάστασή τους που προβλέπεται στο νέο Νόμο θα είναι σε βάρος των παιδιών. H προτεινόμενη υποχρεωτική εναλλασσόμενη διαμονή του παιδιού, χωρίς τη σύμφωνη γνώμη και των δύο γονέων και χωρίς να έχουν προηγηθεί έρευνες και μελέτες που θα καταδεικνύουν πέρα από κάθε αμφιβολία ότι η ομαλή σωματική και ψυχο-κοινωνική ανάπτυξη του παιδιού δεν θα επηρεάζεται από τη μη σταθερότητα στο περιβάλλον, τις συνθήκες ζωής και του βασικού φροντιστή του, εγείρει πολλά ερωτηματικά. Η προώθηση των αλλαγών στο Οικογενειακό Δίκαιο στοχεύει πρωτίστως στην ικανοποίηση μερίδας των γονέων, βάζοντας σε δεύτερη μοίρα το συμφέρον του παιδιού. Τα προβλήματα που πράγματι υπάρχουν σε μερίδα των χωρισμένων ζευγαριών (προστριβές, συναισθηματικοί εκβιασμοί, κλπ), δεν οφείλονται στο νόμο, αλλά στην εφαρμογή του. Ως εκ τούτου, είναι επιβεβλημένη η εξεύρεση λύσεων από την Πολιτεία σε αυτό το επίπεδο και όχι σε αυτό της αλλαγής των υφιστάμενου δικαίου με νομοθετήματα που δεν είναι επαρκώς τεκμηριωμένα και που θα οδηγήσουν σε επικίνδυνες ατραπούς τα παιδιά μας. Τάσσομαι υπέρ της ίδρυσης οικογενειακών δικαστηρίων, κατ΄ εφαρμογή του Ν. 2447/1996 καθώς και σώματος οικογενειακών κοινωνικών λειτουργών, με επαρκή και κατάλληλη στελέχωση και τα αναγκαία υλικοτεχνικά μέσα, που θα ενισχυθεί με ψυχολόγους και θα συνεργάζεται και με τον δικαστικό μεσολαβητή που λειτουργεί ήδη, βάσει του άρθρου 214Β ΚΠολΔ. Οι περιπτώσεις κακοποίησης ή παραμέλησης των παιδιών, αλλά και οι περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βίας, σωματικής, σεξουαλικής, ψυχολογικής ή και οικονομικής πρέπει να αποτελούν καθοριστικό παράγοντα στις δικαστικές αποφάσεις για την γονική επιμέλεια.