Αρχική Μεταρρυθμίσεις αναφορικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων και άλλα ζητήματα οικογενειακού δικαίουΆρθρο 12 Από κοινού άσκηση της επιμέλειας του τέκνου σε σημαντικά ζητήματα – Αντικατάσταση τίτλου και άρθρου 1519 ΑΚΣχόλιο του χρήστη ΓΕΩΡΓΙΑ ΕΡ. | 1 Απριλίου 2021, 15:48
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΓΕΩΡΓΙΑ ΕΡ.' | 1 Απριλίου 2021, 15:48

    Με την παραπάνω προτεινόμενη τροποποίηση του άρθρου 1519 ΑΚ, αποφάσεις που αφορούν το θρήσκευμα του τέκνου, ζητήματα υγείας και εκπαίδευσης αλλά και η μεταβολή του τόπου διαμονής του τέκνου, υπάγονται «απευθείας» και ρητά στην «από κοινού» απόφαση των γονέων, ήτοι αποτελούν «a priori» αντικείμενο συνεπιμέλειας των γονέων. Το γεγονός ότι το νομοσχέδιο απαιτεί τη συμφωνία των γονέων σε κεφαλαιώδη ζητήματα της γονικής μέριμνας, όπως εκπαίδευση του παιδιού και υγεία, καθόλου δε επιλύει τις αντιδικίες των γονέων αντίθετα τις γιγαντώνει , καθώς είναι βέβαιο ότι τα ζητήματα αυτά θα αποτελούν πεδίο μάχης. Επιπροσθέτως, δημιουργείται το εύλογο ερώτημα, τι παραπάνω ρυθμίζει το νέο άρθρο 1513 ΑΚ όταν μιλάει για «την εξακολούθηση της από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας» και από τους δύο γονείς; Μήπως την κατοικία του παιδιού (το μόνο που δεν ρυθμίζεται σαφώς από κανένα άρθρο ούτε περιλαμβάνεται στο νέο 1519 ΑΚ), το οποίο θα γίνεται πλέον «βαλίτσα» μεταξύ των δυο γονέων και των οικιών τους, αφού και οι δύο θα επικαλούνται την ως άνω διάταξη του άρθρου 1513 ΑΚ για να θεσπιστεί «πλαγίως» μια εναλλασσόμενη κατοικία, με ό,τι αυτή μπορεί να συνεπάγεται για την καθημερινότητα και τον ψυχισμό του παιδιού; Πολλές οι ασάφειες που προκύπτουν και πολλά τα ερωτήματα. Και το βέβαιο είναι ότι τα ερωτήματα αυτά δεν θα επιλυθούν «από κοινού» από τους γονείς, όπως ατυχώς ευαγγελίζεται το νέο νομοσχέδιο αλλά από τα δικαστήρια, αυξάνοντας τη δικαστηριακή ύλη, με αποτέλεσμα μέχρι τότε να ταλαιπωρείται και να βασανίζεται το ίδιο το παιδί. Επίσης, διαφαίνεται καθαρά και από τις προηγούμενες δηλώσεις του Υπουργού Δικαιοσύνης και την εκκωφαντική σιωπή της αρμόδιας Γενικής Γραμματείας Οικογενειακής και Δημογραφικής (όπως άλλαξε εν μία νυχτί) Πολιτικής και Ισότητας Φύλων συνδέεται με αυτή την εκκωφαντική σιωπή, ότι έχουμε ένα νομοσχέδιο, που επαναφέρει τις πιο πατριαρχικές αντιλήψεις, στο όνομα της ισότητας. Έχουμε μια νομιμοποιητική επίκληση της ισότητας που στην ουσία παράγει, στερεώνει και διευρύνει την ανισότητα. Διότι δεν μπορούμε να μιλάμε ερήμην μιας κοινωνίας, όπου οι άνισες έμφυλες σχέσεις, οι άνισες ταξικές σχέσεις είναι κυρίαρχες