• Σχόλιο του χρήστη 'Κωνσταντίνος' | 1 Απριλίου 2021, 16:07

    Η παράγραφος 4 του άρθρου αναφέρει "Ανάλογα με την ωριμότητα του τέκνου πρέπει να ζητείται και να συνεκτιμάται η γνώμη του, πριν από κάθε απόφαση σχετική με τη γονική μέριμνα και τα συμφέροντά του, εφόσον η γνώμη του τέκνου κριθεί από το δικαστήριο ότι δεν αποτελεί προϊόν καθοδήγησης ή υποβολής". Το ερώτημα είναι, με ποιό τρόπο θα κρίνει το δικαστήριο; Πως θα μπορεί ένας δικαστής, που δεν διαθέτει εκ της επιστήμης του τις κατάλληλες επιστημονικές δεξιότητες, να βγάλει συμπέρασμα για το εάν το παιδί έχει χειραγωγηθεί ή όχι και ότι η γνώμη του δεν αποτελεί προϊόν καθοδήγησης ή υποβολής; Πως θα μπορέσει ο δικαστής με μία ολιγόλεπτη - όπως συνήθως είναι- επικοινωνία με το παιδί να καταλάβει αυτό που ένας εκπαιδευμένος παιδοψυχιατρος χρειάζεται αλλεπαλληλες συνεδρίες με το παιδί για να το συμπεράνει;;