• Σχόλιο του χρήστη 'Βασίλης Νικολίτσης' | 26 Φεβρουαρίου 2010, 15:50

    Δεν δικαιολογείται επιείκεια σε κανέναν όταν σκάβει το λάκο του κοινωνικού συνόλου. Αλλά έστω ότι χρειαζόμαστε και πέντε, δέκα λιπόψυχους ρουφιάνους για την αποκάλυψη του εγκλήματος, τότε και μόνον εφόσον η σπέκουλα δεν έχει ολοκληρωθεί ή προκαλέσει ανήκεστο οικονομική βλάβη στο Δημόσιο, ας κηρύσσεται απλά έκπτωτος από τη δημόσια θέση ή το αξίωμα που κατέχει, δίχως ποινικές κυρώσεις. Σε κάθε περίπτωση, η επιστροφή του οικονομικού οφέλους, είτε με καταδίκη, είτε με "αυθόρμητη" παραχώρηση-επιστροφή προς το Δημόσιο, κρίνεται ως αυτονόητη. Μάλιστα, η "αυθόρμητη" παραχώρηση-επιστροφή της δημόσιας περιουσίας δίχως να εμπλακεί το Δημόσιο σε δικαστικούς αγώνες, που κοστίζουν, συνιστά την μόνη παράμετρο κάποιας επιείκειας. Ποια θα είναι αυτή; Η μη δημοσιοποίηση και διαπόμπευση του ονόματος του παραβάτη, η οποία σε κάθε άλλη περίπτωση θα θεωρείται ως αυτονόητη.