Αρχική Κώδικας ΝαρκωτικώνΆρθρο 1 Ορισμός ναρκωτικώνΣχόλιο του χρήστη Οικολόγοι Πράσινοι | 25 Σεπτεμβρίου 2011, 22:22
Υπουργείο Δικαιοσύνης Μεσογείων 96, Τ.Κ. 11527 Τηλ: 213-1307000 email Υπευθύνου Προστασίας Δεδομένων (DPO): dpo@justice.gov.gr Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Οι Οικολόγοι Πράσινοι για τη νομοθετική πρωτοβουλία του Υπουργείου Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για τον Κώδικα Ναρκωτικών: «Μέριμνα για τον χρήστη, αλλά laisser-faire για τον έμπορο» Οι Οικολόγοι Πράσινοι, συμμετέχοντας στη Συμμαχία «Αλλάξτε Πολιτική Για Τα Ναρκωτικά», έχουμε επανειλημμένα τονίσει ότι οι απαγορευτικές πολιτικές σκοτώνουν το χρήστη, ενισχύουν τον έμπορο και αυξάνουν τη βλάβη για την κοινωνία. Η αλλαγή που διεκδικούμε στο νομικό πλαίσιο για τις απαγορευμένες ουσίες έχει τρεις άξονες: 1) διαχωρισμός των ουσιών σε αυτές που προκαλούν και αυτές που δεν προκαλούν τοξικοεξάρτηση και υιοθέτηση αντίστοιχων πολιτικών με κοινό παρονομαστή την δημόσια υγεία και τη μείωση της βλάβης, 2) απεξάρτηση του χρήστη πρωτίστως από τον έμπορο και εξουδετέρωση του εμπορίου με τη συνεπακόλουθη στέρηση της πελατείας του, 3) πλουραλισμός στις θεραπευτικές μεθόδους, σύμφωνα με τη διεθνή εμπειρία. Ενώ το προτεινόμενο νομοσχέδιο, με την αποποινικοποίηση της χρήσης, την ελαχιστοποίηση της ποινικής απαξίας της αυτοκαλλιέργειας, και την ουσιαστική κατοχύρωση του δικαιώματος στην απεξάρτηση, κάνει ένα πρώτο βήμα που θα μπορούσε να ενισχύσει αυτές τις κατευθύνσεις, ωστόσο διαφαίνεται πως η κυρίαρχη πολιτική βούληση του Υπουργείου είναι η αποσυμφόρηση των φυλακών, η εξοικονόμηση πόρων στο κατασταλτικό και δικαστικό σύστημα και η υιοθέτηση de facto εισπρακτικής πολιτικής για την αυτοκαλλιέργεια και τη δημόσια χρήση μη τοξικοεξαρτησογόνων ουσιών, και όχι η συγκρότηση ενός σχεδίου για την ουσιαστική μείωση της βλάβης στους χρήστες και την κοινωνία. Συγκεκριμένα, το νομοσχέδιο δεν επιδιώκει να αντιμετωπίσει τις αιτίες που καθιστούν το παράνομο εμπόριο μια από τις πιο επικερδείς δραστηριότητες της παραοικονομίας, καθώς δεν δείχνει να ενδιαφέρεται να σπάσει το δεσμό ζήτησης-προσφοράς, σύμφωνα με τα συμπεράσματα της διεθνούς εμπειρίας, αλλά και τις προτάσεις της Ελληνικής Αστυνομίας http://news.in.gr/greece/article/?aid=149860 - Αναφορικά με τις ποινές, οι διαχωρισμοί που κάνει ανάμεσα στην πλημμεληματική και την κακουργηματική διακίνηση είναι θολοί και θα εξακολουθούν να επιδέχονται αντιφατικές ερμηνείες εκ μέρους των δικαστικών αρχών που θα κληθούν να τους ερμηνεύσουν. Η μόνη αντικειμενικοποίηση που επιχειρείται αφορά στις επιβαρυντικές περιστάσεις που επισύρουν ισόβια κάθειρξη, αλλά η γενικότερη φαινομενική αυστηροποίηση του πλαισίου για τους εμπόρους δεν ασκεί την γενικοπροληπτική λειτουργία που ευαγγελίζεται στην εισηγητική του έκθεση. Εξάλλου, και με το προτεινόμενο νομοσχέδιο η Ελλάδα θα εξακολουθεί να προβλέπει αυστηρότερες ποινές για τους διακινητές από εκείνες που προβλέπονται σε σχετικές τις κατευθύνσεις του Συμβουλίου της ΕΕ. - Αναφορικά με τον σκοπό εξουδετέρωσης του παράνομου εμπορίου, δυστυχώς το προτεινόμενο ποινικό πλαίσιο εξακολουθεί να ωθεί τους χρήστες στο κύκλωμα, ακόμη κι όταν πρόκειται για μη εξαρτησιογόνες ουσίες, όπως η ινδική κάνναβη. Η μετατροπή της αυτοκαλλιέργειας σε πταίσμα, συνοδεύεται από τέτοια ευρύτητα ερμηνείας (άρα και διακινδύνευσης καταδίκης ακόμη και για κακούργημα), και τέτοια οικονομική επιβάρυνση για τον χρήστη που θα κληθεί να αντιμετωπίσει μια καταδίκη για πταίσμα, που αυτός ουσιαστικά ωθείται από την Πολιτεία στο παράνομο κύκλωμα. Το κύκλωμα, όμως, αυτονόητα θα προσπαθήσει να του προωθήσει προϊόντα με πολύ μεγαλύτερο κέρδος για το ίδιο, αλλά και πολύ μεγαλύτερη επικινδυνότητα για την δημόσια υγεία. - Παράλληλα, η μη εφαρμογή του πλουραλισμού στις θεραπευτικές μεθόδους κατά τα διεθνή πρότυπα, αφήνει ουσιαστικά ανέγγιχτα τα υφιστάμενα παράνομα κυκλώματα διακίνησης τοξικοεξαρτησιογών ουσιών. Πλέον είναι διεθνώς ευρέως αποδεκτή, παράλληλα με τα υποκατάστατα, η χορήγηση ηρωίνης σε κλινικά ελεγχόμενο περιβάλλον για την διατήρηση του χρήστη στη ζωή, την απομάκρυνσή του από το μικροέγκλημα για την εξασφάλιση της δόσης του, αλλά –κυρίως- για την απεξάρτησή του από τον έμπορο και τη συνεπακόλουθη καταπολέμηση του παράνομου εμπορίου. Αντιθέτως, το σχέδιο νόμου εμμένει στην παροχή συγκεκριμένου υποκατάστατου που κατηγορείται από μερίδα επιστημόνων ως περισσότερο εξαρτησιογόνο από την ίδια την ηρωίνη και αποτελεί πλέον και το ίδιο αντικείμενο παράνομου εμπορίου. Τέλος, ενώ δεν δίνει την ευκαιρία ανάπτυξης εναλλακτικών θεραπευτικών μονάδων πέραν των 4 κρατικών οργανισμών θεραπείας, αποκεντρώνει τις θεραπευτικές δομές παροχής υποκαταστάτων του ΟΚΑΝΑ μέσα από τη διάχυσή τους στο ΕΣΥ (με απόφαση του Υπουργείου Υγείας), με παράληψη ανάπτυξης κατάλληλων δομών ψυχοκοινωνικής υποστήριξης και επανένταξης, καθώς τα νοσοκομεία στερούνται εξειδικευμένου προσωπικού και κατάλληλων υποδομών, ενώ τα κονδύλια που προορίζονται για πρόληψη και απεξάρτηση συνεχώς μειώνονται. Η προχειρότητα του σχεδιασμού της προτεινόμενης μεταρρύθμισης αναδεικνύεται, ακόμη, από την παράβλεψη αποποινικοποιήσης της κλωστικής κάνναβης, ενός ακίνδυνου για τη δημόσια υγεία φυτού, που μπορεί να έχει πολλαπλά οφέλη για την εθνική οικονομία, καθώς η καλλιέργειά του είναι επιδοτούμενη και απόλυτα προσαρμοσμένη στις συνθήκες του ελληνικού εδάφους, ενώ οι χρήσεις του στη βιομηχανία και την διατροφή είναι πολλαπλές και μοναδικές.