Αρχική Μεταρρυθμίσεις αναφορικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων και άλλα ζητήματα οικογενειακού δικαίουΆρθρο 14 Συνέπειες κακής άσκησης – Αντικατάσταση άρθρου 1532 ΑΚΣχόλιο του χρήστη Χριστίνα | 1 Απριλίου 2021, 17:19
  • Σχόλιο του χρήστη 'Χριστίνα' | 1 Απριλίου 2021, 17:19

    Και σε αυτήν την διάταξη ο νόμος προσπαθεί να εξειδικεύσει την αόριστη νομική έννοια της κακής άσκησης της γονικής μέριμνας. Πέρα από το ερμηνευτικό πρόβλημα που παρουσιάζει η διάταξη και την ευθεία αντίθεση στην οποία έρχεται με την διάταξη του άρθρου 1520 ΑΚ, --η οποία απαιτεί για τον περιορισμό ή τον αποκλεισμό του δικαιώματος επικοινωνίας για τα αδικήματα της ενδοοικογενειακής βίας κ.α. αμετάκλητη καταδικαστική απόφαση, ενώ η παρούσα διάταξη αρκείται σε απλές αιτιάσεις για την αφαίρεση της επιμέλειας ή της γονικής μέριμνας--, παρουσιάζει και πρόβλημα απόδειξης και σχηματισμού δικανικής κρίσης του δικαστηρίου, αναφορικά με την διαπίστωση της διατάραξης της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένειά του και η με κάθε τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς και κυρίως αναφορικά με το πώς αυτή η διατάραξη θα διαπιστώνεται ότι οφείλεται στον άλλο γονέα. Με την κατάθεση μαρτύρων στην καλύτερη περίπτωση επηρεασμένων από την αντιδικία των γονέων και στην χειρότερη καθοδηγούμενων ή με ψυχοκοινωνική έκθεση ενός αρμοδίου φορέα; Και αν αποδεικτικά οι μάρτυρες είναι αρκετοί για τον σκοπό αυτόν γιατί δεν προβλέπεται στον νόμο αναφορά για την αξιοπιστία τους, ενώ υπάρχει αναφορά για την μη επιρροή του τέκνου από τον έναν γονέα κατά την έκφραση της άποψής του; Παρομοίως πώς θα αποδεικνύεται η μη υπαιτιότητα στην μη συμμόρφωση με αποφάσεις επικοινωνίας από τον έχοντα την επιμέλεια γονέα, όταν για τον ισχυρισμό ότι διαπράττονται ή διαπράχθηκαν τα μνημονευόμενα στο νόμο ποινικά αδικήματα από τον γονέα που ασκεί την επικοινωνία θα χρειάζεται αμετάκλητη ποινική απόφαση, και κάθε άλλη παράβαση δικαιώματος επικοινωνίας θα θεωρείται εξ αντιδιαστολής υπαίτια και άρα ικανή να οδηγήσει στην αφαίρεση της επιμέλειας ή και της γονικής μέριμνας; Από την επισκόπηση των προτεινόμενων άρθρων παρατηρείται μία δυσπιστία στην μέχρι και σήμερα κρίση του δικαστή, μία αμφισβήτηση στις καλές προθέσεις του γονέα που ασκεί την επιμέλεια και μία υπερβάλλουσα πίστη στην αλήθεια των ισχυρισμών του γονέα που είναι φορέας του δικαιώματος επικοινωνίας. Με τον τρόπο αυτόν το νομοσχέδιο παραβιάζει θεμελιώδεις συνταγματικές, ουσιαστικές και δικονομικές αρχές και ιδίως την ισότητα των πολιτών έναντι του νόμου (άρθρο 4 Συντάγματος) ενώ επιρρίπτει υπερβολικά βάρη απόδειξης στο ένα μέρος-γονέα που ασκεί την επιμέλεια έναντι του άλλου μέρους - γονέα που ασκεί την επικοινωνία, τον οποίο αντιθέτως διευκολύνει με τεκμήρια και παράθεση ειδικών προϋποθέσεων. Δεν είναι υπερβολικό να προβλέψουμε ότι υπό το καθεστώς του νέου νομοσχεδίου το ισχυρό οικονομικά μέρος θα ασκεί αλλεπάλληλα ένδικα βοηθήματα κατά του άλλου (με οποιαδήποτε αφορμή), σκοπεύοντας στην εξόντωσή του. Επιπλέον, στο συγκεκριμένο άρθρο παραλείπεται η έστω στοιχειώδης αναφορά σε σοβαρές περιστάσεις κακής άσκησης της γονικής μέριμνας, όπως είναι η έκθεση του ανηλίκου σε κίνδυνο, η παραμέληση της φροντίδας της υγείας του κ.λπ. ενώ αντίθετα εξειδικεύεται ως επαρκής λόγος της πλήρους αποβολής του ενός γονέα από τη ζωή του τέκνου, το να μην καταβληθεί διατροφή για αυτό! Η ακατανόητη απαίτηση ύπαρξης αμετάκλητης καταδίκης για ενδοοικογενειακή βία, για αδικήματα που θίγουν τη γενετήσια ελευθερία και αδικήματα σεξουαλικής εκμετάλλευσης, εκθέτει τα τέκνα σε προφανή κίνδυνο, καθόσον για μια αμετάκλητη καταδίκη ως γνωστόν απαιτούνται περί τα 8 έτη, χρόνος μέσα στον οποίο είναι πιθανόν τα τέκνα να διατρέξουν εκ νέου κίνδυνο κακοποίησης από τον γονέα-δράστη αυτών των αδικημάτων!! Άμεση απόσυρση νομοσχεδίου!