Αρχική Μεταρρυθμίσεις αναφορικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων και άλλα ζητήματα οικογενειακού δικαίουΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄ΚΑΘΙΕΡΩΣΗ ΤΕΚΜΗΡΙΟΥ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΚΑΚΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ ΓΟΝΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ Άρθρο 13 Δικαίωμα επικοινωνίας – Αντικατάσταση άρθρου 1520 ΑΚΣχόλιο του χρήστη Μητέρα Β | 1 Απριλίου 2021, 17:56
  • Σχόλιο του χρήστη 'Μητέρα Β' | 1 Απριλίου 2021, 17:56

    Πρέπει να γίνει αφαίρεση του «Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τρίτους που έχουν αναπτύξει μαζί του κοινωνικοσυναισθηματική σχέση οικογενειακής φύσης, εφόσον με την επικοινωνία εξυπηρετείται το συμφέρον του τέκνου.» από το Άρθρο 13, παράγραφος 2. Για τους εξής λόγους που καθιστούν τους πιθανούς κινδύνους μεγαλύτερους από τα πιθανά οφέλη: Α) Αυτή η πρόβλεψη αφορά τρίτους, όχι γονείς, και είναι εκτός του σκοπού όπως ορίζεται στο Άρθρο 1 : «Ο παρών νόμος αποσκοπεί στην εξυπηρέτηση του συμφέροντος του τέκνου δια της ενεργού παρουσίας και των δύο γονέων κατά την ανατροφή του και την εκπλήρωση της ευθύνης τους έναντι αυτού» Β)Αυτός ο όρος αντιτίθεται του πνεύματος της συνύπαρξης δικαιωμάτων και υποχρεώσεων. Εάν ένας τρίτος δεν έχει υποχρεώσεις προς το τέκνο, δεν είναι ανάλογο ή δίκαιο να έχει οποιαδήποτε δικαιώματα για το τέκνο. Για παράδειγμα, ακόμη και οι ανιόντες που έχουν με το υπάρχον νομικό πλαίσιο δικαίωμα επικοινωνίας ,εν δυνάμει μπορεί να έχουν υποχρεώσεις ,και πολύ συγκεκριμένα, οικονομικής παροχής στο παιδί. Ένας τρίτος, ποτέ δε θα έχει κάποια υποχρέωση απέναντι στο παιδί. Εξ’ ου και πρέπει να στερείται του δικαιώματος να απαιτήσει επικοινωνία. Ένα τέτοιο δικαίωμα διακινδυνεύει να εγείρει πολυδάπανες διαδικασίες σε βάρος του γονέα/των γονέων, που έχει ήδη την οικονομική ευθύνη για την ανατροφή του παιδιού, ή/και να εμπλέξει τον γονέα/τους γονείς σε πολυδάπανες δικαστικές διαδικασίες. Γ) Αυτή η πρόβλεψη μπορεί να γίνει μοχλός άσκησης πίεσης και εκβιασμών σε βάρος εκείνων που έχουν την επιμέλεια και την ευθύνη, δυσχεραίνοντας το έργο τους αλλά και οδηγώντας τους ,σε κάποιες περιπτώσεις, σε οικονομική ή ψυχολογική εξαθλίωση. Εξαθλίωση η οποία ενδεχομένως να προκλήθηκε και από μη ανάληψη ευθυνών από τους ίδιους τους τρίτους που διεκδικούν επικοινωνία βάση μιας κοινωνικοσυναισθηματικης σχέσης. Για παράδειγμα, βιολογικούς πατέρες που ουδέποτε αναγνώρισαν τα παιδιά αλλά επιθυμούν να αναγνωρίζονται ως «πατέρες» και διεκδικούν επικοινωνία σε βάρος φτωχών μητέρων, που έχουν αναλάβει πλήρως τα έξοδα ανατροφής του τέκνου,και που για ίσως οικονομικούς λόγους ποτέ δεν επιδίωξαν την αναγνώριση. Δ) Η κοινωνικοσυναισθηματικη σχέση μπορεί να έχει δημιουργηθεί πλασματικά ή κατόπιν καθοδήγησης και υποβολής του τέκνου, ή με δόλο ή και υστεροβουλία, καθώς δε «κοστίζει» κάτι να πλάσει κάποιος μια λανθασμένη εντύπωση στο νεαρό τέκνο ότι είναι πχ πατέρας του ή οικογένεια του, αν είναι μόνο στα λόγια. Αντιθέτως, το μελλοντικό όφελος του φερόμενου κοινονικοσυναισθηματικα οικογενειακού μέλους είναι ενδεχομένως μεγάλο από την ενδεχόμενη αίσθηση ευθύνης που θα έχει το τέκνο για εκείνον/εκείνη.Επίσης, δεν αποκλείεται, η επικοινωνία ενός τρίτου με ένα τέκνο, που διασφαλίζεται από τον τρίτο μόνο με μια άτυπη κοινωνικοσυναισθηματικη σχέση και χωρίς κόστος και δέσμευση, μπορεί να αποσκοπεί σε πολλά άλλα εις βάρος των γονέων και παρά το συμφέρον του τέκνου. Ε) Η δυνατότητα που δίνεται σε τρίτους επίσης μειώνει το δικαίωμα του γονέα/των γονέων σε ιδιωτική και οικογενειακή ζωή. Καθώς εκείνος που θα τη διεκδικήσει είναι τρίτος, μη έχοντας νομική σχέση οικογενειακής φύσης με το τέκνο, η διεκδίκηση είναι από μόνη της καταχρηστική. Ζ) Επιπλέον, ενδεχομένως θέτει σε κίνδυνο ότι οι γονείς θα δέχονται δικαστικές διεκδικήσεις για επικοινωνία από απεριόριστο αριθμό τρίτων που θεωρούν πως έχουν κοινονικοσυναισθηματικη σχέση οικογενειακού χαρακτήρα με ένα τέκνο. Η)Η πρόβλεψη αυτή μόνο τους φυγόπονους ή άλλους επιτήδειους εν τέλει θα εξυπηρετήσει, προκαλώντας πρόσθετο βάρος στους γονείς να προσαρμόζουν την ιδιωτική και οικογενειακή τους ζωή για επικοινωνία με τρίτους σε μια καθημερινότητα ήδη βεβαρημένη χρονικά από υποχρεώσεις. Θ) Η ενδεχόμενη παρέμβαση στην ιδιωτική και οικογενειακή ζωή από τρίτους θα είναι και αθροιστική της παρέμβασης που μπορεί να υπάρχει ήδη από ανιόντες. Με αποτέλεσμα να δίνονται πολλά δικαιώματα επικοινωνίας σε άτομα που δεν είναι γονείς. Αυτό μόνο ωφέλιμο δε θα είναι για τη καθημερινότητα του τέκνου και της ανάπτυξη της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής του, που δύναται, με την προαναφερόμενη πρόβλεψη, να κατακερματιστεί σε επαφές με ανιόντες και διάφορους τρίτους. Επιπλέον, με τόσους να έχουν δικαίωμα σε επικοινωνία, το πιθανότερο είναι ότι θα επέλθει σύγχυση στην ψυχή και στην κοινωνική ζωή του τέκνου. Ι) Εφόσον δίνονται δικαιώματα στους γονείς και στους ανιόντες για επικοινωνία, αυτό το δικαίωμα επικοινωνίας σε τρίτους είναι πλεονασμός με όλες τις προαναφερθείσες πιθανές αρνητικές επιπτώσεις.