Αρχική Μεταρρυθμίσεις αναφορικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων και άλλα ζητήματα οικογενειακού δικαίουΆρθρο 5 Συμφέρον τέκνου – Τροποποίηση άρθρου 1511 ΑΚΣχόλιο του χρήστη ΒΙΟΛΕΤΤΑ ΖΕΥΚΗ | 1 Απριλίου 2021, 19:12
Υπουργείο Δικαιοσύνης Μεσογείων 96, Τ.Κ. 11527 Τηλ: 213-1307000 email Υπευθύνου Προστασίας Δεδομένων (DPO): dpo@justice.gov.gr Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
1.Η κορωνίδα του νομοσχεδίου προσδιορίζει το «συμφέρον του παιδιού περιορίζοντάς το στην ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, καθώς επίσης και στην αποτροπή διάρρηξης των σχέσεών του με καθένα από αυτούς», έρχεται σε αντίθεση με όλα τα διεθνή κείμενα υπερνομοθετικής ισχύος καθώς και με το ίδιο το Σύνταγμα και η ψήφισή του θα μας οδηγήσει κατ΄ αναπότρεπτο τρόπο στην καταδίκη της χώρας μας, ακόμη και με μόνη την περιγραφή του συμφέροντος του παιδιού στον νόμο. Δεν συνιστάται στη νομοθεσία καμιάς χώρας να περιγράφεται το συμφέρον του παιδιού μόνο στην κοινή ανατροφή, το οποίο είναι μια νομική έννοια ελαστική και δυναμική που μόνο στον δικαστή επαφίεται να εξειδικεύσει. 2. Και, περαιτέρω, στο εδάφιο 4 η προσθήκη «εφόσον η γνώμη του τέκνου κριθεί από το δικαστήριο ότι δεν αποτελεί προϊόν καθοδήγησης ή υποβολής», προκειμένου να ληφθεί υπόψη από το δικαστήριο η γνώμη του παιδιού, αποτελεί, αν μη τι άλλο, ευθεία βολή κατά της μητέρας, ώστε να μπορεί το δικαστήριο να «ακυρώσει» τη γνώμη του παιδιού. Συν τοις άλλοις, αυτή η προϋπόθεση υπήρχε ήδη ως σιωπηρή παραδοχή σε όλες τις εκτιμήσεις της γνώμης του τέκνου στα δικαστήρια. Μόνον λόγω έλλειψης ωριμότητας (ηλικίας) δεν λαμβανόταν ή ως ένδειξη επηρεασμού από τον άλλο γονέα και η σχετική αξιολόγηση περιλαμβανόταν στο σκεπτικό της απόφασης. Με τη ρητή εισαγωγή τώρα υποδεικνύει την αρνητική στόχευση του νομοσχεδίου σε σχέση με το συμφέρον του τέκνου και απηχεί τη διαδεδομένη προκατάληψη, ότι το «παιδί δεν έχει ελεύθερη βούληση»». Παραβιάζονται έτσι διεθνείς Συμβάσεις για την προστασία του, όπου το παιδί θεωρείται αυτοτελής προσωπικότητα. Άρθρο 12, Σύμβαση Δικ. Παιδιών, όπου η γνώμη των τέκνων εκτιμάται αναλόγως ηλικίας & ωριμότητας άνευ άλλων κριτηρίων.