Αρχική Μεταρρυθμίσεις αναφορικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων και άλλα ζητήματα οικογενειακού δικαίουΆρθρο 14 Συνέπειες κακής άσκησης – Αντικατάσταση άρθρου 1532 ΑΚΣχόλιο του χρήστη ΒΙΟΛΕΤΤΑ ΖΕΥΚΗ | 1 Απριλίου 2021, 19:03
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΒΙΟΛΕΤΤΑ ΖΕΥΚΗ' | 1 Απριλίου 2021, 19:03

    1. Μετά την απαρίθμηση λόγων (που θα συνιστούσαν ενδεχομένως βάση για αλλαγή του προσώπου που ασκεί την επιμέλεια και όχι προφανώς βάση για πλήρη στέρηση της γονικής μέριμνας), διαβάζουμε και την μόνη σοβαρή, κατά την άποψή μας, περίπτωση κατά την οποία πρέπει να αφαιρείται η γονική μέριμνα και συγκεκριμένα την κακοποίηση, την βία, την προσβολή της γενετήσιας αξιοπρέπειας. Το παράδοξο έγκειται στο ότι στη μία περίπτωση (εκ των απαριθμούμενων που πράγματι θα δικαιολογούσε αυτή την «βαρύτατη για τον γονέα ποινή», το νομοσχέδιο θέτει τον κακοποιητικό γονέα στο απυρόβλητο, και μάλιστα για χρονικό διάστημα που μπορεί να υπερβαίνει και την δεκαετία έως να τελεσιδικήσει η υπόθεση). 2. Μια άλλη ακραία ρύθμιση του νομοσχεδίου (άρθρο 1532) αφορά στους παππούδες και τις γιαγιάδες, καθώς εισάγονται αυθαιρέτως υποχρεώσεις των γονέων έναντι αυτών τις οποίες συνδέει με λόγο αφαίρεσης της γονικής μέριμνας. Στην πράξη, σε περίπτωση μη εφαρμογής των αποφάσεων, που αφορούν την επικοινωνία των παππούδων ή γιαγιάδων, το παιδί θα απομακρύνεται βίαια από τον γονέα που το ανατρέφει. 3. Το νομοσχέδιο αυτό εισάγει αόριστες και δυσαπόδεικτες έννοιες (άρθρο 1532) που στηρίζονται σε ανυπόστατα ψυχολογικά κριτήρια και καταστάσεις όπως «διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης και πρόκληση διάρρηξης σχέσεων», τις οποίες τις καθιστά λόγους αφαίρεσης της γονικής μέριμνας. Με άλλα λόγια, ενώ το νομοσχέδιο επιβάλλει την επικοινωνία του παιδιού με τους γονείς, στην πράξη προβλέπει την αυθαίρετη αφαίρεση της άσκησης της γονικής μέριμνας. Το αποτέλεσμα όμως της ρυθμίσεως καταλήγει σε αφαίρεση γονικής μέριμνας δηλαδή σε πλήρη και ολοκληρωτικό αποχωρισμό του παιδιού από τον άλλο γονέα. Πρόκειται εμφανώς για παραδοξολογία. Τέλος, στη δε αιτιολογική έκθεση – ανάλυση συνεπειών ρύθμισης, που συνοδεύει το νομοσχέδιο http://www.opengov.gr/ αναγράφεται ότι η νομοθετική πρωτοβουλία λαμβάνει χώρα επειδή «Περαιτέρω, απαιτείται η προσαρμογή της ελληνικής έννομης τάξης σε όσα ισχύουν στις προηγμένες χώρες της Ευρώπης, όπου προβλέπεται από τη νομοθεσία η από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας». (σελ. 3) Στη συνέχεια, ωστόσο, το Υπουργείο παραδέχεται ότι δεν ελήφθησαν άλλες πρακτικές από άλλες χώρες της ΕΕ ούτε πρακτικές διεθνών οργανισμών (σελ. 5). Στην δε παράθεση στοιχείων νομιμότητας «κεφάλαιο Στ. έκθεση νομιμότητας» έχει σημειωθεί ότι η νομοθετική πρωτοβουλία τελεί σε συμμόρφωση με οδηγία και κανονισμό της ΕΕ (σελ. 13 της αιτιολογικής έκθεσης – ανάλυσης συνεπειών ρύθμισης). Ωστόσο, το υπουργείο παραλείπει να παραθέσει πληροφορίες για το παράγωγο ενωσιακό δίκαιο που επικαλείται (το ευρωπαϊκό Δίκαιο, δηλαδή). Τονίζουμε, ωστόσο, ότι κανένας κανόνας πρωτογενούς (εθνικού) ή παράγωγου ενωσιακού δικαίου δεν άπτεται της ρύθμισης θεμάτων γονικής μέριμνας και επιμέλειας και ουδεμία οδηγία και κανονισμός της ΕΕ υπάρχει, που να ρυθμίζει ουσιαστικές διατάξεις αστικού δικαίου στο πεδίο του οικογενειακού δικαίου στα ζητήματα αυτά. Εν γένει, τα συναφή θέματα παραμένουν στο αποκλειστικό πεδίο του εθνικού δικαίου και η ΕΕ νομοθετεί μόνο διαδικαστικούς κανόνες για την αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων και ρυθμίσεις για την εφαρμογή των ελευθεριών του δικαίου της ΕΕ από τους Ευρωπαίους πολίτες και τα μέλη των οικογενειών τους.