Αρχική Μεταρρυθμίσεις αναφορικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων και άλλα ζητήματα οικογενειακού δικαίουΚΕΦΑΛΑΙΟ Α΄ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΚΑΙ ΣΚΟΠΟΣ Άρθρο 1 ΣκοπόςΣχόλιο του χρήστη Λ.Β. | 1 Απριλίου 2021, 20:31
  • Σχόλιο του χρήστη 'Λ.Β.' | 1 Απριλίου 2021, 20:31

    Περί χρήσης και νοήματος των λέξεως και των όρων. Άρθρο 56 ‘Αν τη γονική μέριμνα ασκούν και οι δύο γονείς χωρίς να έχουν την ίδια κατοικία, ο ανήλικος έχει κατοικία την κατοικία του γονέα με τον οποίο συνήθως διαμένει.’ Γενική αναφορά, ακόμα και για μη ‘χωρισμένους’ γονείς. (Αν για παράδειγμα ο ένας είναι αποσπασμένος σε άλλη πόλη κλπ). Από αυτό τι απορρέει; πιθανών ότι ο ανήλικος θεωρείται ότι έχει μία ‘κυρίως’ κατοικία. Και που χρησιμεύει αυτό; Εκεί ίσως που δηλώνει κάποιος την κατοικία του. Επίσης ότι υπάρχει και ο μεριμνών γονέας με τον οποίο ο ανήλικος ασυνήθως (παρά τα συνηθισμένα;) διαμένει. Όταν όμως οι γονείς ‘χωρίζουν’, και αν προηγουμένως έχουν την ίδια κατοικία, τότε σε κάποιο χρονικό σημείο ένας εκ των δύο θα αλλάξει κατοικία. Σε εκείνο το σημείο, πως θα καθοριστεί ‘ο γονέας με τον οποίο ο ανήλικος συνήθως διαμένει’ ; Άρθρο 1441, Συναινετικό διαζύγιο ‘να ρυθμίζεται η κατανομή της γονικής μέριμνας και ιδίως η επιμέλεια των τέκνων, ο τόπος διαμονής τους, ο γονέας με τον οποίο διαμένουν, η επικοινωνία τους με τον άλλο γονέα και η διατροφή τους.’ Γιατί να καθορίζεται ‘ιδίως η επιμέλεια’, αφού αν οι γονείς συναινούν σε κοινή και εξίσου (και αδιάσπαστη και ισότιμα και ισόχρονα; ) μέριμνα, η επιμέλεια περιλαμβάνεται; Σε αυτή την περίπτωση δεν θα δηλώνουν τον γονέα με τον οποίο τα τέκνα ‘συνήθως διαμένουν’, αλλά εκείνον ‘με τον οποίο διαμένουν’. Άρα με τον άλλο δεν θα ‘διαμένουν’; Θα θεωρείται ότι ‘φιλοξενούνται’ αν διανυκτερεύσουν; Επίσης ο όρος ‘επικοινωνία’ αφορά μόνο τον ‘άλλο γονέα’, που δεν διαμένουν. Άρθρο 1513, Διαζύγιο ή ακύρωση του γάμου - διάσταση των συζύγων ‘Στις περιπτώσεις διαζυγίου ή ακύρωσης του γάμου ή λύσης του συμφώνου ελεύθερης συμβίωσης ή διακοπής της συμβίωσης των συζύγων και εφόσον ζουν και οι δύο γονείς, εξακολουθούν να ασκούν από κοινού και εξίσου τη γονική μέριμνα. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο επιχειρεί τις πράξεις που προβλέπονται στο πρώτο εδάφιο του άρθρου 1516 του Αστικού Κώδικα, κατόπιν προηγούμενης ενημέρωσης του άλλου γονέα.’ Εδώ ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο, είναι ο προφανώς ο ‘εκάστοτε γονέας΄, αφού το 1516 αφορά και τους δύο γονείς. Άρθρο 1514, Παρέκκλιση από την από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας 1. ‘Κατά παρέκκλιση του άρθρου 1513 του Αστικού Κώδικα, οι γονείς μπορούν με έγγραφο βεβαίας χρονολογίας να ρυθμίζουν, για χρονικό διάστημα τουλάχιστον δύο (2) ετών, διαφορετικά την κατανομή της γονικής μέριμνας, ιδίως να αναθέτουν την άσκησή της στον έναν από αυτούς, και να καθορίζουν τον τόπο κατοικίας του τέκνου τους, τον γονέα με τον οποίο θα διαμένει, καθώς και τον τρόπο επικοινωνίας του με τον άλλο γονέα.’ [Γιατί η κατανομή της μέριμνας είναι ‘ιδίως‘ η άσκησή της μόνον από τον ένα; ] Εδώ το τέκνο διαμένει πάλι μόνο με τον ένα γονέα, άρα ‘επικοινωνία’ θεωρείται ότι έχει ο άλλος γονέας’. Άρα αυτά είναι μέρος της κατανομής της μέριμνας; Ή αφορούν την άσκηση της μέριμνας από έναν μόνο; ‘…στον έναν από αυτούς, και να καθορίζουν… ‘. Το κόμμα πριν το ‘και’ δεν βοηθάει. Άρθρο 1519, Σημαντικά ζητήματα επιμέλειας τέκνου 'Για τη μεταβολή του τόπου διαμονής του τέκνου που επιδρά ουσιωδώς στο δικαίωμα επικοινωνίας του γονέα με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο’ Για άλλη μια φορά, η ‘επικοινωνία’ αφορά αυτόν που δεν διαμένει με το τέκνο. Μόνο που εδώ, ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο έχει και την επιμέλεια. Και η επικοινωνία είναι μόνο δικαίωμα και όχι υποχρέωση. Άρθρο 1520, Προσωπική επικοινωνία ‘Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του.’ Επειδή η ‘διαμονή του τέκνου’ δεν μπορεί να είναι εφικτή κάπου που ‘δεν διαμένει’, θα πρέπει να εισαχθεί ή έννοια της ‘προσωρινής’ διαμονής, ή της ‘ασυνήθους΄ διαμονής. Η δε επικοινωνία να αφορά όχι μόνο τον μη έχοντα την επιμέλεια, αλλά και τον ‘άλλο γονέα’ γενικώς (αυτόν που το τέκνο ασυνήθως, δηλαδή παρά τα συνηθισμένα, διαμένει). Αν πάλι διαμένει ‘εξίσου’ (ισόχρονα;) και στους δύο, τότε ο όρος ‘διαμένει’ θα έχει την έννοια της απλής δήλωσης διεύθυνσης κατοικίας, όπου αυτό χρειάζεται ; Και ό όρος επικοινωνία θα αφορά και τους δύο γονείς, ή κανέναν, ή αυτόν που δεν θα αναφερθεί στην παραπάνω δήλωση; Αν δε η επικοινωνία είναι μεγαλύτερη από το τεκμήριο του 1/3 και φτάσει το ½, και αν αυτό συμπεριλαμβάνει το συνολικό χρόνο, άρα και τις διανυκτερεύσεις κατά ½, τότε δεν θα υπάρχει πλέον ό όρος ‘συνήθως’; Θα μπορούσε άραγε σύμφωνα με τα παραπάνω το τέκνο να διαμένει κατά τα 2/3 με τον γονέα που δεν έχει την επιμέλεια; (Ο γονέας στον οποίο δεν έχει ανατεθεί η άσκηση της επιμέλειας, 1519). Τότε θα υπάρχει δικαίωμα ‘επικοινωνίας’ με τον γονέα που του έχει ανατεθεί ή επιμέλεια; Είναι προφανές ότι όλα τα παραπάνω χρειάζονται επαναδιατύπωση και αποσαφήνιση των χρησιμοποιούμενων ‘όρων’, πράγμα το οποίο δεν θα το επιχειρήσω καν, αλλά θα τo αφήσω σε εμπειρότερους εμού. Αν και θα ήταν απλούστερο και πιο ωφέλιμο για όλους να διαχωριστεί σαφώς η φυσική από τη νομική επιμέλεια και να διατυπωθεί απλώς ότι: • η γονική μέριμνα παραμένει αδιάσπαστη μετά τη λύση του γάμου κλπ, • ότι διασπάται (ή αφαιρείται) κατ’ εξαίρεση, • ότι η κύρια έκφανσή της, δηλαδή η νομική επιμέλεια, αφαιρείται μόνο (και προφανώς in concreto) σε σοβαρές περιπτώσεις, • ότι όταν η μέριμνα παραμένει αδιάσπαστη, θα πρέπει να αποφασίζεται συναινετικά ή από τον δικαστή ο τρόπος λειτουργίας της εναλλασσόμενης κατοικίας, • ότι ο (απάνθρωπος) όρος επικοινωνία αφορά μόνο την περίπτωση αφαίρεσης νομικής επιμέλειας [η φυσική επιμέλεια δεν μπορεί να αφαιρεθεί από κάποιον που είναι με το παιδί του έστω και για λίγες ώρες, εκτός αν η επικοινωνία γίνεται υποχρεωτικά παρουσία τρίτου προσώπου ο οποίος και την αναλαμβάνει]