• Σχόλιο του χρήστη 'Μιχαήλ' | 21 Αυγούστου 2021, 14:26

    Προς το ορθό η τροποποίηση του άρθρου. Η πρόληψη πάντοτε είναι ο καλύτερος αποτρεπτικός τρόπος παραβίασης κάθε απόφασης. Στο σημείο 2 ο δικαστικός επιμελητής κοστίζει και αποτρέπει το γονέα να προβεί σε συνεργασία μαζί του λόγω κόστους,διότι αυτά τα αδικήματα επαναλαμβάνονται και αυξάνεται αντίστοιχα το κόστος. Επίσης, τη μία φορά παραβιάζεται η απόφαση και την άλλη μέρα δεν παραβιάζεται. Θα πρέπει να πληρώνεται μέχρι τη μέρα που αποδεικνύεται ότι παραβιάζεται ώστε να γράψει την έκθεση; δηλαδή, για να μην παραβιάζεται,ο γονέας θυμα θα πρέπει να πληρώνει για την αυτονόητη επικοινωνία με το τέκνο του; Πιστευει το κράτος ότι υπάρχουν τόσοι επιμελητές ώστε να καλυψουν τον όγκο εργασίας; καθορίζεται το κόστος του επιμελητή από το κράτος; Επίσης, υπάρχουν περιπτώσεις όπου καταγράφονται οι κλίσεις είτε με μυνήματα αποδεικνυεται η παραβίαση επικοινωνίας, δίχως καμία αμφισβήτηση. Σε αυτές τις περιπτώσεις δεν υπάρχει λόγος συνδρομής δικαστικού επιμελητή. Ας μπει ως εναλλακτική όταν αφορά στην ίδια την επικοινωνία. Είναι διαφορετικό όταν δε σηκώνουν το τηλέφωνο, που αποδεικνυεται ευκολα, κι άλλο όταν παρεμβαίνουν στη συνομιλία παρεμποδίζοντας την ουσιαστικά, όπου εκεί εκτός των καταγραφών ίσως χρειάζεται κι ένας νόμιμος μάρτυρας όπως ο επιμελητής, κι όχι ψευδιμαρτυρας. Και φυσικά, εάν αποδεικνυεται τελικά ότι έχει παραβιαστεί έστω μία φορά, όλα τα έξοδα του επιμελητή είτε είχε στις συγκεκριμένες περιπτώσεις παραβίαση είτε όχι να επιβαρυνει την άλλη πλευρά. Διότι, επαναλαμβάνουμε, υπό το φόβο του επιμελητή η άλλη πλευρά αυτές τις φορές μπορεί να μην παραβιάσει την απόφαση. Όμως εάν αποδειχτεί τελικά ότι το κάνει, θα πρέπει να επωμιστεί όλες τις φορές που υπήρχε δικαστικός επιμελητής.