• Σχόλιο του χρήστη 'Καραμάνος Ανδρέας' | 23 Αυγούστου 2021, 17:21

    Πολύ συνηθισμένη περίπτωση, που αντιμετωπίζουν οι Διευθυντές των σχολικών μονάδων, είναι η προσκόμιση από τον γονέα που ασκεί την επιμέλεια του ανήλικου μαθητή δικαστικής απόφασης για την επικοινωνία του άλλου γονέα με το τέκνο, με την επίκληση της οποίας ο πρώτος αξιώνει την απαγόρευση οποιασδήποτε επικοινωνίας εντός του σχολείου μεταξύ του δεύτερου και του παιδιού (αφού οι σχετικές αποφάσεις προβλέπουν και ρυθμίζουν τα ζητήματα της επικοινωνίας με τα τέκνα κατά τα Σαββατοκύριακα, τις σχολικές εορτές Χριστουγέννων και Πάσχα, τις θερινές διακοπές και ενδεχομένως ορισμένα απογεύματα εντός της εβδομάδας), καθιστώντας υπεύθυνους τους εκπαιδευτικούς για την εκτέλεση και εφαρμογή της δικαστικής απόφασης. Όπως γίνεται αντιληπτό, φυσικά, η σχετική ευθύνη εφαρμογής και ερμηνείας της δικαστικής απόφασης ρύθμισης της επιμέλειας των τέκνων με τους γονείς τους αποτελεί ένα ζήτημα που δεν είναι δυνατό να ανατίθεται στους εκπαιδευτικούς και στους διευθυντές των σχολικών μονάδων, καθώς κάτι τέτοιο εκφεύγει του ρόλου τους. Αυτό δεν ισχύει. Πρόσβαση στο σχολείο φοίτησης των τέκνων έχουν και οι δύο γονείς, επομένως η απαγόρευση της πρόσβασης στο σχολείο δεν είναι αποδεκτή. Άρα ο γονέας που έχει την επιμέλεια υπόκειται σε κακή άσκηση γονικής μέριμνας με το να παρεμποδίζει το ενδιαφέρον του άλλου γονέα για τη σχολική του επίδοση. Σε κάθε περίπτωση, όταν ο ένας γονέας παρεμποδίζει τον άλλο στην επικοινωνια του με το παιδί του θεωρείται πιονικό αδίκημα και πρέπει να αντιμετωπίζεται ως μία ανήθικη πράξη. Πολύ σωστά έρχεται το παρόν νομοθέτημα να βάλει φρένο στις αλλαζονικές συμπεριφορές των γονέων που έχουν αποκλειστική επιμέλεια!