Αρχική Ταχεία πολιτική δίκη, προσαρμογή των διατάξεων της πολιτικής δικονομίας για την ψηφιοποίηση της πολιτικής δικαιοσύνης και άλλες τροποποιήσεις στον Κώδικα Πολιτικής ΔικονομίαςΆρθρο 02 Επιτάχυνση της πολιτικής δίκης – Προσθήκη άρθρου 20Α στον ΚΠολΔΣχόλιο του χρήστη Α.Κ. | 27 Αυγούστου 2021, 15:38
Μετά την επιτυχημένη εφαρμογή, πλέον της δεκαετίας, της πιλοτικής δίκης ενώπιον του ΣτΕ που εισήχθη με τον ν. 3900/2010, θεωρώ ορθή την μέριμνα του ΚΠολΔ για μία πιλοτική πολιτική δίκη ενώπιον του ΑΠ. Τα πλεονεκτήματα μίας τέτοιας ρύθμισης είναι αρκετά και έχουν ήδη επισημανθεί θεωρητικά, αλλά κυρίως εντοπιστεί στην πράξη (οικονομία δικών, εξοικονόμηση πολύτιμου χρόνου του πολιτικού δικαστή, ενότητα νομολογίας). Συνεπώς, τελεολογικά η προτεινόμενη τροποποίηση είναι, κατά την άποψη μου, ορθή. Περαιτέρω, παραθέτω ορισμένες νομοτεχνικής φύσης σκέψεις, ακολουθώντας τη σειρά των παραγράφων: - Καλό είναι να διευκρινιστεί που πρέπει να κατατίθεται το αίτημα των διαδίκων (π.χ. γραμματεία δικαστηρίου όπου έχει εισαχθεί το ένδικο βοήθημα) - Είναι εύλογος ο κατωτέρω προβληματισμός του κυρίου Αλεξίου, καλό είναι να οριοθετηθεί εννοιολογικά από τον νομοθέτη ο όρος «ζήτημα», προ της εφαρμογής της διάταξης (π.χ. ότι είναι μόνο νομικό ζήτημα που ανάγεται σε ερμηνεία-εφαρμογή κανόνα ουσιαστικού ή δικονομικού δικαίου, που έχει όμως και μία συγκεκριμένη ιστορική βάση, βάσει του ενδίκου βοηθήματος που εισάγεται στην ΟλΑΠ) - Συνίσταται να προβλεφθεί τι γίνεται αν η τριμελής επιτροπή κρίνει πως το ασκηθέν ένδικο βοήθημα ή μέσο είναι απαράδεκτο. Μπορεί τότε να εισαχθεί σε πιλοτική πολιτική δίκη; (παράδειγμα: η νομολογία των δικαστηρίων της ουσίας αμφιταλαντεύεται αν υπάγονται στη δικαιοδοσία των πολιτικών δικαστηρίων οι διαφορές μεταξύ ΔΑΠΕΕΠ και παραγωγών ΑΠΕ. Είναι ζήτημα γενικότερου ενδιαφέροντος και νομίζω δεν καταλείπεται αμφιβολία ότι μπορεί να εισαχθεί προς συζήτηση σε ΟλΑΠ, ακόμα και αν ανάγεται στο παραδεκτό του ενδίκου βοηθήματος. Εξάλλου, τι γίνεται όταν π.χ. το ζήτημα αφορά σε ερμηνεία διάταξης του ΑΚ, αλλά η επιτροπή διαπιστώσει πως ο ενάγων της αγωγής δεν νομιμοποιείται ενεργητικά; Απορρίπτει το αίτημα; Αν κρίνει ότι είναι ζήτημα γενικότερου ενδιαφέροντος, εισάγει πάραυτα την αγωγή στην ΟλΑΠ, αυτή επιλύει το νομικό ζήτημα και εκείνη την παραπέμπει στο πρωτοβάθμιο δικαστήριο για απόρριψη για τυπικούς λόγους;) - Πέραν της καταβολής παραβόλου ως προϋπόθεσης παραδεκτού του αιτήματος, μήπως θα πρέπει να αιτιολογείται, έστω και αδρά, γιατί κατά την κρίση του υποβάλλοντος αυτό υφίσταται ζήτημα γενικότερου ενδιαφέροντος, επί ποινή απαραδέκτου (η αυτό μπορεί να γίνει και με το υπόμνημα ή την έκθεση απόψεων, προ της έκδοσης της πράξης); Επίσης, πιστεύω πως μπορεί να προβλεφθεί ρητά η δυνατότητα να υποβάλλουν αμφότεροι οι διάδικοι το αίτημα, περαιτέρω δε πως σε περίπτωση ομοδικίας καταβάλλει έκαστος των ομοδίκων το παράβολο. - Θεωρώ πως χρειάζεται μία περαιτέρω διασαφήνιση των ορίων της δεσμευτικής ενέργειας της απόφασης της ΟλΑΠ, λαμβάνοντας υπόψη και το σχόλιο του κυρίου Μαυράκη.