Αρχική Ταχεία πολιτική δίκη, προσαρμογή των διατάξεων της πολιτικής δικονομίας για την ψηφιοποίηση της πολιτικής δικαιοσύνης και άλλες τροποποιήσεις στον Κώδικα Πολιτικής ΔικονομίαςΆρθρο 64 Απόδοση ή παράδοση τέκνου – Τροποποίηση παρ. 2 και κατάργηση παρ. 3 άρθρου 950 ΚΠολΔΣχόλιο του χρήστη ΔΚ -3 | 29 Αυγούστου 2021, 11:43
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΔΚ -3' | 29 Αυγούστου 2021, 11:43

    Το πρόβλημα των παραβιάσεων δικαστικών αποφάσεων επικοινωνίας είναι γνωστό και χρονίζον. Από το 1992 δεν κατέστη δυνατόν να διασφαλιστεί επαρκώς η εκτέλεση των αποφάσεων περί επικοινωνίας, όταν ο γονέας που μένει με το παιδί αρνείται να παραδώσει το τέκνο. Πράγμα που οδηγεί σε αμφισβήτηση του κύρους των δικαστικών αρχών αλλά και σε ευτελισμό του κράτους δικαίου. Η έμμεση εκτέλεση, που ισχύει σήμερα, προβλέπει την απειλή χρηματικής ποινής και προσωπικής κράτησης σε βάρος του γονέα που δεν παραδίδει το τέκνο, για την πραγματοποίηση της επικοινωνίας με τον άλλο γονέα. Πέρα από την πλημμελέστερη ρύθμιση για την εκτέλεση των αποφάσεων προσωπικής επικοινωνίας της παρ.2 άρ.950 ΚΠολΔ, έναντι εκείνης της παρ.1 για την εκτέλεση των αποφάσεων για την απόδοση ή παράδοση τέκνου (για την υλοποίηση δηλαδή της απόφασης περί επιμέλειας), που -σε περίπτωση μη υποβολής ή απόρριψης αιτήματος του δικαιούχου γονέα να απειλήσει η απόφαση με χρηματική ποινή και προσωπική κράτηση εκείνον που εμποδίζει την επικοινωνία- καταλείπει περιθώριο ‘εκμετάλλευσης’ από τον κακόπιστο γονέα που μένει με το παιδί, όπως είχε επισημανθεί στη θεωρία και διαπιστωθεί στην πράξη και από την πρόβλεψη δύο σταδίων δικανικής κρίσης (βεβαίωσης της υποχρέωσης σε παράλειψη ή ανοχή και διάγνωσης της παράβασης) του άρ.947 ΚΠολΔ, με ό,τι αυτή συνεπάγεται δεδομένης της καθυστέρησης κατά την απονομή της δικαιοσύνης στη χώρα μας (για την οποία είναι επανειλημμένες οι καταδικαστικές αποφάσεις του ΕΔΔΑ), υφίσταται επίταση του προβλήματος λόγω των θέσεων της νομολογίας σε σχέση με την παραβίαση των αποφάσεων επικοινωνίας. Η εφαρμογή της αρχής για τη λήψη υπόψη της άρνησης του παιδιού, συχνά οδηγεί είτε στην αρχειοθέτηση των μηνύσεων είτε στην απαλλαγή του κατηγορούμενου γονέα, χωρίς να υπάρχει το περιθώριο για την ουσιαστική εκτίμηση της άποψης του παιδιού και της ωριμότητάς του, καθώς και του ενδεχόμενου επηρεασμού του από τον γονέα που μένει μαζί του, λόγω του απρόσφορου της ποινικής διαδικασίας για μια τέτοια εξειδικευμένη κρίση. Ομοίως, η Ελληνική Αστυνομία, ενίοτε επικαλούμενη εισαγγελικές οδηγίες, καίτοι στερείται εξειδικευμένου προσωπικού καλεί τα ανήλικα τέκνα σε εμφανώς ακατάλληλο για τον σκοπό αυτό περιβάλλον, και σε περίπτωση δήλωσής τους περί απροθυμίας να επικοινωνήσουν με τον γονέα, απέχει της εφαρμογής των διατάξεων περί αυτοφώρου διαδικασίας σε βάρος του κατηγορούμενου γονέα, με συνέπεια την περαιτέρω αποδυνάμωση του κράτους δικαίου. Το δικαίωμα του παιδιού σε επικοινωνία και με τους δύο γονείς με τα άρθρα 7, 8, 18 και ειδικότερα το δικαίωμα σε επικοινωνία με τον γονέα που δεν μένει μαζί του με το άρθρο 9 παρ.3 της ΔΣΔΠ. Τα σχετικά με βια ούτως ή άλλως εάν υπάρχει πραγματικό ζήτημα είτε έχει ήδη, είτε θα επιληφθεί δικαστής τελικά. Η αστυνομία δεν είναι δυνατόν να συνεχίσει να ασχολείται με τις χιλιάδες παραβιάσεις δικαστικών αποφάσεων επικοινωνίας καταπονώντας πληρώματα και οχήματα χωρίς λόγο για την απλή καταγραφή συμβάντος. Έχει αποδειχθεί αναποτελεσματική. Η απλή καταγραφή δεν επαρκεί. Ο δικαστικός επιμελητής δεν θα παρεμβαίνει αλλά με την έκθεση που θα συντάσσεται θα καταγράφονται όλα αυτά που ο δικαστής χρειάζεται, ώστε να πάρει την απόφαση του. Είναι ένα θετικό βήμα ώστε να γίνονται σεβαστές οι Δικαστικές αποφάσεις γενικότερα απο τους πολίτες και να διαφυλαχθεί το κύρος της δικαιοσύνης και της χώρας.