Αρχική Δίκαιη ΔίκηΆρθρο 93: Εκπαιδευτική άδειαΣχόλιο του χρήστη Αγάπη Κεπεσίδου | 18 Δεκεμβρίου 2011, 19:13
  • Σχόλιο του χρήστη 'Αγάπη Κεπεσίδου' | 18 Δεκεμβρίου 2011, 19:13

    Ο δικαστής πρέπει να ενισχύεται, αν ενδιαφέρεται να επιμορφωθεί και με την παρακολούθηση μεταπτυχιακών προγραμμάτων σπουδών στην Ελλάδα και όχι να αποθαρρύνεται. Πρέπει συνεπώς να μην καταργηθεί η χορήγηση εκπαιδευτικής άδειας σπουδών στην ημεδαπή, αλλά να χορηγείται με αυστηρές προυποθέσεις σε δικαστές που είναι αποδεδειγμένα συνεπείς στις υπηρεσιακές τους υποχρεώσεις και δεν επιδιώκουν εκπαιδευτική άδεια για να τις αποφύγουν, έστω και πρόσκαιρα. Ειδικά η γυναίκα- δικαστής που έχει και οικογένεια δεν μπορεί να μετακινηθεί στο εξωτερικό να σπουδάσει και η συγκεκριμένη ρύθμιση της στερεί τη δυνατότητα να βελτιωθεί επιστημονικά. Ετσι όμως πώς θα βρεθούν οι δικαστές "εξαιρετικών" προσόντων, οι οποίοι - όπως ορθά θέλει ο νομοθέτης - πρέπει να στελεχώνουν την ανώτατη βαθμίδα της δικαιοσύνης; Υπηρεσιακές υποχρεώσεις και μεταπτυχιακά δεν μπορούν να συμβαδίσουν αποτελεσματικά. Κάτι από τα δύο ή και τα δύο θα είναι πρόχειρα, όπως αποδείχθηκε με πολλούς που έλαβαν μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών από κεντρικό πανεπιστήμιο με την απλή προσκομιδή βουλευμάτων τους... Η ευθύνη όμως ανήκει στο συγκεκριμένο Πανεπιστημικαό τμήμα. Μερικοί έλληνες δικαστές σήμερα είναι μέλη Δ.Ε.Π. Πανεπιστημίων και μπράβο τους. Αν δεν είχαν λάβει εκπαιδευτική άδεια εσωτερικού, δεν θα είχαν καταφέρει τέτοια πρόοδο. Ο έλληνας δικαστής πρέπει να μορφώνεται για να έχει ανάστημα και στην ευρώπη. Πρέεπι να ενισχύονται οι νέοι κυρίως δικαστές σε μεταπτυχιακές σπουδές, επειδή ο 55άρης μάλλον ολοκλήρωσε τον επιστημονικό του κύκλο. Σημειώνω τέλος σε απάντηση των προηγουμένων δύο σχολίων ότι η νόμιμη ατομική διοικητική πράξη χορήγησης εκπαιδευτικών αδειών στην ημεδαπή δεν μπορεί να ανακληθεί ανακαλείται, εκτός από μία συγκεκριμένη περίπτωση που κατά κανόνα και πάντως εδώ δεν συντρέχει (ΣτΕ 825,826/2010).