Αρχική Δίκαιη ΔίκηΆρθρο 16: Ασφαλιστικά μέτρα-Προσωρινή διαταγήΣχόλιο του χρήστη Σπύρος Γεωργουλέας, Πρόεδρος Πρωτοδικών Αθηνών | 18 Δεκεμβρίου 2011, 20:40
  • Σχόλιο του χρήστη 'Σπύρος Γεωργουλέας, Πρόεδρος Πρωτοδικών Αθηνών' | 18 Δεκεμβρίου 2011, 20:40

    Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 93 παρ. 3 του ισχύοντος Συντάγματος "Κάθε δικαστική απόφαση πρέπει να είναι ειδικά και εμπεριστατωμένα αιτιολογημένη και απαγγέλλεται σε δημόσια συνεδρίαση". Είναι προφανές ότι ο συνταγματικός νομοθέτης απαιτεί - και ορθώς - από τον Δικαστή πλήρη, ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία ΚΑΘΕ αποφάσεώς του ( εφ' όσον δεν διακρίνει ), και ως εκ τούτου τοιαύτη αιτιολογία απαιτεί και επί των εκδιδομένων σε υποθέσεις ασφαλιστικών μέτρων αποφάσεων. Θεωρώ, λοιπόν, ότι η πρόβλεψη "συνοπτικής" αιτιολογίας στις αποφάσεις ασφαλιστικών μέτρων ενδέχεται να θέσει ζητήματα συνταγματικότητος. Περαιτέρω, όποιος έχει και τη στοιχειώδη ακόμη επαφή με την τρέχουσα δικαστηριακή πρακτική, γνωρίζει ότι κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων άγονται προς κρίση δυσχεράστατα νομικά και πραγματικά ζητήματα, είτε ταυτόσημα με τα ζητήματα της κυρίας υποθέσεως είτε απτόμενα της διαδικασίας των ασφαλιστικών μέτρων, τα οποία δεν δύνανται να αντιμετωπισθούν επί τόπου ή εντός σαράντα οκτώ ωρών. Τα ασφαλιστικά μέτρα ΔΕΝ ταυτίζονται με τη διαδικασία ενώπιον των ποινικών Δικαστηρίων ( όπου και εκεί απαιτείται πλήρης και εμπεριστατωμένη και όχι "συνοπτική" αιτιολογία ). Είναι βέβαιο ότι εάν η ρύθμιση ισχύσει ως εισάγεται, οι διάδικοι θα λαμβάνουν μεν αμέσως την απόφαση του δικαστή, πλην όμως αναλαμβάνουν τον αυξημένο κίνδυνο η απόφαση αυτή να είναι είτε σε επίπεδο νομικής εκτιμήσεως είτε σε επίπεδο αξιολογήσεως του αποδεικτικού υλικού πολλαπλώς εσφαλμένη, καθ' όσον η διάγνωση της συνδρομής επικειμένου κινδύνου ή επειγούσης περιπτώσεως ή της υπάρξεως ή της ανυπαρξίας του ασφαλιστέου δικαιώματος δεν είναι πάντοτε εύκολη υπόθεση. Ακόμη, πρέπει να τονισθεί ότι ο δικάζων δικαστής δεν ασχολείται μόνο με την εκδίκαση υποθέσεων ασφαλιστικών μέτρων, αλλά έχει την ευθύνη Τμήματος του Πολυμελούς Πρωτοδικείου ή δικάζει υποθέσεις ειδικής διαδικασίας, προεδρεύει σε Τριμελή Πλημμελειοδικεία ή στο Μ.Ο.Δ., ασκεί χρέη Προέδρου Υπηρεσίας, δικάζει πλειστηριασμούς, μετέχει σε Συμβούλια ή Επιτροπές ( συνήθως άνευ αμοιβής, για μη δημιουργούνται παρεξηγήσεις ), ενώ, παρεμπιπτόντως, έχει οικογενειακές κλπ. υποχρεώσεις, όπως όλοι οι άλλοι Έλληνες πολίτες. Κατά συνέπεια, η εισαγωγή ( εν είδει "παραγγελμάτων" ) αυστηρών προθεσμιών εκδόσεως αποφάσεως και τον ίδιο το δικαστή εξουθενώνει και, κυρίως, βλάπτει τον Έλληνα πολίτη - διάδικο, ο οποίος αναμφιβόλως απαιτεί όχι μόνο ταχεία, αλλά ΚΥΡΙΩΣ ορθή και νηφάλια απονομή της Δικαιοσύνης.