Αρχική Διαδικασία άρσης του απορρήτου των επικοινωνιών, κυβερνοασφάλεια και προστασία προσωπικών δεδομένων πολιτώνΆρθρο 41 Διόρθωση δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα – Προθεσμίες αποθήκευσης και επανεξέτασης – Περιορισμός της επεξεργασίας – Αντικατάσταση άρθρου 73 ν. 4624/2019Σχόλιο του χρήστη Σπυριδούλα Καρύδα | 20 Νοεμβρίου 2022, 22:57
  • Σχόλιο του χρήστη 'Σπυριδούλα Καρύδα' | 20 Νοεμβρίου 2022, 22:57

    Άλλη μία κενή περιεχομένου ρύθμιση! Δεν επιλύει κανένα ζήτημα, ούτε ενσωματώνει τίποτα. Αντικαθιστά το άρθρο 73 του ν. 4624/2019 χωρίς κανένα λόγο. Όλες οι ρυθμίσεις που προβλέπει απαιτούν την περαιτέρω λήψη μέτρων και στην ουσία είναι στείρες διακηρύξεις. Οι παρ. 3 και 4 δεν ενσωματώνουν, απλώς διακηρύσσουν τι πρέπει να περιέχουν οι κατά νομοθετική εξουσιοδότηση κανονιστικές πράξεις που θα εκδοθούν στο μέλλον και για τον λόγο αυτό δεν εξυπηρετούν τους σκοπούς της ενσωμάτωσης του άρθρου 5 της Οδηγίας. Στην παρ. 5 αναφέρεται ότι « Ο υπεύθυνος προστασίας δεδομένων συμμετέχει στη διαδικασία επανεξέτασης της αναγκαιότητας περαιτέρω διατήρησης των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα» χωρίς να διευκρινίζεται ο τρόπος συμμετοχής του. Αόριστη η διάταξη και άστοχη. Περαιτέρω στην παρ.7 ορίζεται ότι ο υπεύθυνος επεξεργασίας διασφαλίζει την τήρηση των απαιτήσεων του παρόντος ήδη κατά τον σχεδιασμό των σχετικών επεξεργασιών και των αντίστοιχων συστημάτων και διαδικασιών κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 69».Τι σημαίνει κατά τον σχεδιασμό των σχετικών επεξεργασιών? Η παραπομπή στο άρθρο 69 είναι άστοχη, η παρ. 1 αυτού αφορά συστήματα επεξεργασίας που επιλέγονται και σχεδιάζονται σύμφωνα με την αρχή της ελαχιστοποίησης, και στην παρ. 2 αυτού προβλέπεται η εφαρμογή των κατάλληλων τεχνικών και οργανωτικών μέτρων για να διασφαλίσει ότι εξ ορισμού υφίσταται επεξεργασία.... για τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα που είναι αναγκαία για κάθε συγκεκριμένο σκοπό επεξεργασίας. Επίσης, η παρ. 2 του άρθρου 41 προβλέπει ότι « Με την επιφύλαξη των περιπτώσεων που η μέγιστη διάρκεια αποθήκευσης δεδομένων καθορίζεται στο δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή σε διεθνή συμφωνία που αποτελεί τη βάση της σχετικής αποθήκευσης, ο νόμος ή οι κατ’ εξουσιοδότηση αυτού εκδιδόμενες κανονιστικές πράξεις καθορίζουν τη μέγιστη περίοδο αποθήκευσης. Με τη λήξη αυτής της περιόδου, τα δεδομένα διαγράφονται». Όμως η φράση «με την επιφύλαξη των περιπτώσεων που η μέγιστη διάρκεια» δεν εννοείται το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του διεθνούς δικαίου όπως εσφαλμένα περιλαμβάνεται στο προτεινόμενο σχέδιο νόμου, αλλά το εθνικό δίκαιο. Εσφαλμένα γίνεται αναφορά στο ενωσιακό και το διεθνές δίκαιο, που τυχόν ζητήματα σύγκρουσης διατάξεων με προβλεπόμενα διαφορετικά μέγιστα διαστήματα αποθήκευσης επιλύονται με βάση τις αρχές και του κανόνες του ενωσιακού ή διεθνούς δικαίου αναλόγως. Η διατύπωση του άρθρου 73 του ν. 4624/2019 όπως ίσχυε εκπλήρωνε τις υποχρεώσεις του εθνικού νομοθέτη για της ενσωμάτωση της Οδηγίας. Τροποποίηση…για την τροποποίηση επιχειρείται και πάλι. Σπυριδούλα Καρύδα