Αρχική Δίκαιη ΔίκηΆρθρο 24: Τροποποίηση των άρθρων 110, 308, 314, 331, 333, 361, 362, 381, 407 ΠΚΣχόλιο του χρήστη ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΜΙΧ. ΜΑΡΚΑΚΗΣ ΑΝΤΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ ΕΦΕΤΩΝ | 20 Δεκεμβρίου 2011, 21:37
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΜΙΧ. ΜΑΡΚΑΚΗΣ ΑΝΤΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ ΕΦΕΤΩΝ' | 20 Δεκεμβρίου 2011, 21:37

    Παρακολουθώντας τη χρήσιμη ανταλλαγή απόψεων στη δημόσια διαβούλευση στο νομοσχέδιο «για τη δίκαιη δίκη και την αντιμετώπιση φαινομένων αρνησιδικίας» και διαπιστώνοντας σ΄ αυτήν το άκουσμα πολλών «φωνών» για την περιβόητη «ΑΠΟΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ», πιστεύω ότι είναι ακόμη επίκαιρη η συμμετοχή μου στην αναρτημένη ακόμη στην ιστοσελίδα του Υπουργείου Δικαιοσύνης διαβούλευση, στο άρθρο 27 του νομοσχεδίου «Για την επιτάχυνση στην απονομή της ποινικής δικαιοσύνης» πού πήρε τη μορφή του Ν. 3904/2010. Και πώς να μην είναι επίκαιρη αφού ακόμη και σήμερα, που το έγκλημα, παρά τις προσπάθειες του νομοθέτη και των αρμοδίων διωκτικών και δικαστικών αρχών, έχει απλώσει για τα καλά τα πλοκάμια του, με συνέπεια ο πολίτης να αισθάνεται τη μέγιστη ανασφάλεια έναντι παντός κινδύνου (απάτες, εκβιάσεις, απαγωγές, κλοπές, ληστείες, βιασμοί, σωματικές βλάβες, ανθρωποκτονίες) και λοιπά εγκλήματα «Ων αριθμός ουκ έστι», η ποινική δικαιοσύνη απασχολείται ακόμη με ήσσονος σημασίας αδικήματα, τα οποία προ πολλού θα έπρεπε να αντιμετωπίζονται ως διοικητικές παραβάσεις επισύρουσες τις ανάλογες κυρώσεις, οποίες θα ήταν και πιο αποτελεσματικές. Γιατί, ενδεικτικά, δηλαδή αυτός πού δεν είναι εφοδιασμένος με την κατάλληλη άδεια οδήγησης θα πρέπει να απασχολήσει τον αστυνομικό για του βεβαιώσει την παράβαση, να συντάξει τη μήνυση, να τη διαβιβάσει στο δημόσιο κατήγορο, να ασκηθεί ποινική δίωξη, να εισαχθεί στο Πταισματοδικείο, να σταλεί κλήση με απασχόληση του προς επίδοση οργάνου, εν συνεχεία του γραμματέα της έδρας, του Πταισματοδίκη, να πάρει κατόπιν μερικές αναβολές και να αθωωθεί εν τέλει «γιατί έβγαλε δίπλωμα», ίσως και για καμιά δεκαριά όμοιες παραβάσεις, πού φρόντισε να μπουν στην ίδια δικάσιμο, ή να καταδικασθεί γι΄ αυτές με συγχώνευση των ποινών του, αφού αυτός για μεγάλο χρονικό διάστημα οδηγούσε παράνομα, και να αναφωνήσει ο λαϊκός στοχαστής : «Ήπιε η φακή το λάδι και κατάπιε το και πάει», δηλαδή δεν πέτυχε το στόχο της η ποινική πρόβλεψη. Αν όμως του επιβαλλόταν 500 ευρώ π.χ. πρόστιμο για κάθε σχετική παράβαση, πιστεύω ότι θα το σκεφτόταν να επιδείξει όμοια παραβατική συμπεριφορά. Το ίδιο θα μπορούσε να γίνει σε πολλές άλλες και δή υγειονομικές παραβάσεις (λ.χ. λειτουργία καταστήματος χωρίς άδεια) με άμεση ενεργοποίηση , όπου προβλέπεται, της σφράγισης του καταστήματος. Και τούτο, δηλαδή η υλοποίηση της αποποινικοποίησης, είναι αναγκαία, όχι για να αναπαυθούμε συνάδελφοι. Αυτό θα συμβεί μόνο όταν αφήσουμε το μανδύα του λειτουργήματος πού μας εμπιστεύθηκε η πολιτεία για να τον πάρουν άλλοι, και να συνεχίσουν και αυτοί τη δύσκολη μα υπέροχη συνάμα σκυταλοδρομία της απονομής της ποινικής δικαιοσύνης. Αλλά για να διώξουμε το «ΕΓΚΛΗΜΑ». Όχι όπως αυτό τυποποιείται στο άρθρο 14 του Ποινικού Κώδικα, αλλά όπως ουσιαστικοποιείται στη συνείδηση του κόσμου. Τρέχει «ασθμαίνοντας» ο νομοθέτης να προλάβει τις νέες μορφές εγκληματικότητας. Από πού να γίνει η αρχή και πού να μπει το τέλος. Από το ηλεκτρονικό έγκλημα; Από το κατά την κοινή ρήση «εμπόριο λευκής σαρκός»; Από τη νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα; Από τις τηλεφωνικές υποκλοπές; Από ….Από …Από…Πόσες νέες διατάξεις «ξεφυτρώνουν» κάθε μέρα σχεδόν στην οθόνη του ηλεκτρονικού μας υπολογιστή όταν κάνουμε χρήση του προγράμματος των τραπεζών πληροφοριών, πολλές από τις οποίες τις γνωρίζουμε ήδη εκ των προτέρων από ανακοινώσεις του Υπουργείου Δικαιοσύνης ή από άλλες πηγές πληροφόρησης; Πολλές. Ας ελαφρυνθούμε λοιπόν από την ενασχόλησή μας με τις ήσσονος σημασίας αυτές παραβάσεις. Για να διώξουμε το «ΕΓΚΛΗΜΑ» με σκοπό τη διατήρηση και εμπέδωση της κοινωνικής ειρήνης. Και το έγκλημα αυτό έχει πολλές μορφές. Είναι ή δεν είναι ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα που διαπράττονται τούτη τη στιγμή στη χώρα μας, αλλά και σε ολόκληρο τον πλανήτη, η ρύπανση και η υποβάθμιση του περιβάλλοντος; Απορρίμματα πεταμένα τήδε κακείσε, χωματερές ολόκληρες «κοσμούν» λαγκαδιές και ρεματιές της όμορφης χώρας μας, απόβλητα ελαιουργείων και όχι μόνο ρέουν με την ησυχία τους σε θάλασσες και ποτάμια. Υπονόμευση της ζωής και της υγείας, όχι μόνο της δικής μας, αλλά και πολλών μελλοντικών γενεών. Και οι προβλεπόμενες ποινές μικρές. Ασύμβατες με την αρχή της αναλογικότητας. Τόνοι ολόκληροι αλλοιωμένων ή και σάπιων εντελώς κρεάτων καθώς και άλλων προϊόντων κατάσχονται καθημερινά. Δηλητήριο στα πιάτα μας. «Εμπόριο βρεφών», θρασύτατες ληστείες, αριστοτεχνικές απάτες, ύπουλες και άνανδρες ανθρωποκτονίες, αποτελούν καθημερινό σχεδόν θέμα στα Μ.Μ.Ε. Φοροδιαφυγή και οικονομικά εγκλήματα σε βάρος του δημοσίου με αντικείμενο ποσά ασύλληπτου ύψους πολλές φορές. Κλοπή δηλαδή κατά συρροή από τις τσέπες των φορολογουμένων. Ανεγέρσεις κάθε λογής κτισμάτων μικρών και μεγάλων και προς εμπορική ακόμη εκμετάλλευση σε δάση, δασικές εκτάσεις, παραλίες και αιγιαλούς και άντε μετά αυτά να κατεδαφιστούν. Και επ’ αυτού θα μπορούσε να αναρωτηθεί κανείς. Γιατί οι παραβάσεις αυτές να μην τιμωρούνται σε βαθμό κακουργήματος με προβλεπόμενη ποινή αυτή της κάθειρξης μέχρι δέκα ετών, με την αυτόβουλη από το δράστη κατεδάφιση να επιφέρει αναγνώριση από το νόμο ελαφρυντικών περιστάσεων. Μήπως έτσι κάποιοι «ξύπνοι» που ασελγούν σε βάρος της δημόσιας γης, ποτισμένης ενδεχομένως και με αίμα αγωνιστών, να αποθαρρυνθούν από την τέλεση παρομοίων πράξεων; Γιατί δηλαδή η πράξη της παράνομης ανασκαφής προς ανεύρεση αρχαιοτήτων (άρθρ. 61 § 1 του Ν. 3028/2002) να επισύρει την ποινή της κάθειρξης μέχρι δέκα ετών, τη στιγμή πού ο δράστης στις περιπτώσεις αυτές μπορεί και να μη βρει τίποτα και να μην τιμωρείται με την ίδια ποινή ο δράστης των αμέσως παραπάνω πράξεων. Μήπως θα πρέπει παρόμοιες ποινές να προβλέπονται και σε περιπτώσεις σοβαρών ρυπάνσεων ποταμών θαλασσών κ.λ.π. με απόβλητα κάθε μορφής και δή ελαιουργείων; Αυτά είναι τα εγκλήματα. Εδώ είναι η πρόκληση. Εδώ όμως είναι και ο ρόλος του εισαγγελέα. Του εισαγγελέα πού και την επιστημονική κατάρτιση έχει και τη θέληση, αλλά και την τόλμη να παίξει το ρόλο του καλά. Επαγγελματικά. Όπως το έχει αποδείξει στο παρελθόν και το αποδεικνύει κάθε μέρα. Σε όλα τα μετερίζια από τα οποία μάχεται για εκπληρώσει το καθήκον του. Φτάνει να απαλλαγεί από τα «βαρίδια» των ήσσονος σημασίας υποθέσεων, πού γνωρίζει ο νομοθέτης, για να ανέβει ακόμη πιο ψηλά. Για να έρχονται ακόμη περισσότεροι πολίτες στα γραφεία μας και να μας απαντούν σε σχετικές ερωτήσεις μας, γιατί καταφεύγουν μόνο σε μας : «Γιατί σας έχουμε εμπιστοσύνη». Για να «χωθεί» με μεγαλύτερη χρονική άνεση στη δικογραφία και να φέρει ουσιαστικό αποτέλεσμα. Αποτέλεσμα πού θα γίνει αισθητό στην κοινωνία. Και να εισπράξει ο ίδιος από τον εαυτό του την ηθική ικανοποίηση ότι έκανε καλά τη δουλειά του. Ότι αγωνίστηκε με όλα τα μέσα για να αποδείξει την ενοχή του κατηγορουμένου και να τον «στείλει» στη φυλακή. Αλλά και ότι αγωνίστηκε μέχρις εσχάτων για να αποδείξει την αθωότητά του και να τον «βγάλει» από αυτήν. Αυτή είναι η αποστολή μας. Αυτή είναι η «δουλειά» μας.