Αρχική Παρεμβάσεις στον Ποινικό Κώδικα και τον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας για την επιτάχυνση και την ποιοτική αναβάθμιση της ποινικής δίκης - Εκσυγχρονισμός του νομοθετικού πλαισίου για την πρόληψη και τη...ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β’ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΠΟΙΝΙΚΟ ΚΩΔΙΚΑ – ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ Ν. 4619/2019Σχόλιο του χρήστη ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ | 29 Νοεμβρίου 2023, 12:19
Ένα μείζον καθημερινό θέμα για το οποίο δεν υπάρχει μέριμνα του νομοσχεδίου και διορθωτικές ρυθμίσεις αφορά τη μικροεγκληματικότητα που μαστίζει την κοινωνία μας. Ακούμε συνέχεια για συλλήψεις ανθρώπων που έχουν τιμωρηθεί και επαναλάβει το ίδιο αδίκημα (κλοπή, ληστεία, διάρρηξη, απάτη κτλ) 10,20,30 φορές. Είναι δυνατόν η αστυνομία να τρέχει να τους συλλαμβάνει και να μην υπάρχει κλιμάκωση ποινών και μετατροπή τους σε πχ κακούργημα σε πολλαπλές παρανομίες και να τιμωρούνται με το ανώτατο όριο ενός πλημμελήματος? Να συμφωνήσουμε με έναν τρόπο στις πόσες επαναλήψεις του ίδιου αδικήματος ο νομοθέτης θεωρεί κάτι ως πλημμέλημα και να είναι επιεικής. Να δώσουμε πρόσβαση για τις πρώτες αυτές φορές αυτές που θα τιμωρηθεί πλημμεληματικά, στον άνθρωπο αυτό τη δυνατότητα εκπαίδευσης και επανένταξης στην κοινωνία με κάθε πρόσφορο μέσο και τρόπο. Αν όμως κάθε φορά βγαίνει εκτός και ξανακάνει τα ίδια και χειρότερα δε θα πρέπει η ποινή του να αυξάνεται και να γίνει εντέλει αποτρεπτική? Ένας ληστής μπορεί να συλλαμβάνεται 20 φορές για τον ίδιο λόγο και να κυκλοφορεί ελεύθερος ανάμεσά μας? Δε θα πρέπει να ξέρει και να καταλάβει ότι ξεπερνάει τα όρια του νομοθέτη και τις κοινωνίας και από κάποια στιγμή και μετα να τιμωρηθεί παραδειγματικά και να εκτίσει την ποινή του?