Αρχική Δίκαιη ΔίκηΆρθρο 17: Υποθέσεις εκουσίας δικαιοδοσίαςΣχόλιο του χρήστη ΑΡΙΣ | 21 Δεκεμβρίου 2011, 19:08
Υπουργείο Δικαιοσύνης Μεσογείων 96, Τ.Κ. 11527 Τηλ: 213-1307000 email Υπευθύνου Προστασίας Δεδομένων (DPO): dpo@justice.gov.gr Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Δεδομένης της αύξησης της καθ’ ύλην αρμοδιότητας των Ειρηνοδικείων και της μεταφοράς πολύ μεγάλου όγκου υποθέσεων από τα Πρωτοδικεία στα Ειρηνοδικεία, για να μπορέσει πράγματι ο θεσμός των Ειρηνοδικών να ενισχυθεί, όπως προβλέπεται και στην αιτιολογική έκθεση του παρόντος νομοσχεδίου, δεν αρκεί μόνο η πρόσληψη σημαντικού αριθμού νέων Δικαστών, αλλά απαιτείται η αναβάθμιση του θεσμού των Ειρηνοδικών σε όλα τα επίπεδα, ξεκινώντας: α) από τη διαδικασία εισαγωγής των Ειρηνοδικών στο Δικαστικό σώμα, η οποία θα πρέπει να τροποποιηθεί κατά τα πρότυπα του διαγωνισμού των Πρωτοδικών, ιδίως ως προς τη βαρύτητα των προφορικών εξετάσεων ή τη συχνότητα προκήρυξης του διαγωνισμού (χωρίς να υπονοώ το παραμικρό για το επίπεδο δυσκολίας των εξετάσεων των Ειρηνοδικών - απεναντίας οι πρόσφατες απεδείχθησαν εξίσου απαιτητικές με αυτές των Πρωτοδικών), β) την εκπαίδευσή τους (ίσως κρίνεται αναγκαία για κάποιο διάστημα η φοίτησή τους στην Εθνική Σχολή Δικαστών), γ) τις προοπτικές ανέλιξής τους, καθώς είναι άδικος ο εγκλωβισμός ενός ικανού Δικαστή αποκλειστικά στις τάξεις των Ειρηνοδικών και η αποστέρηση της δυνατότητας περαιτέρω ανέλιξής του και δ) μισθολογικά, δεδομένων των ραγδαίων διαρθρωτικών αλλαγών που εισάγει το νομοσχέδιο και της τεράστιας αύξησης της ύλης των Ειρηνοδικών, είναι πλέον εύλογο το αίτημα για εξίσωση και στον τομέα αυτό, ώστε να μπορέσει επιτέλους να καταργηθεί η υφιστάμενη διάκριση σε δικαστές «δύο ταχυτήτων», καθώς τόσο οι Ειρηνοδίκες όσο και οι Πρωτοδίκες θα πρέπει να είναι οπλισμένοι με το ίδιο κύρος, εφόσον υπηρετούν ενιαία τη Δικαιοσύνη, η οποία πρέπει να σέβεται τους λειτουργούς της παρέχοντας σε αυτούς τα ίδια κίνη¬τρα και τις ίδιες εγγυήσεις, καθώς και οι πολίτες από την πλευρά τους προσφεύγουν στη Δικαιοσύνη κατά τρόπο ενιαίο και έχουν τις ίδιες προσδοκίες για δίκαιη και αμερόληπτη κρίση των διαφορών τους, γεγονός που δεν δικαιολογεί καμία περαιτέρω διάκριση στην ποιότητα της απονεμόμενης δικαιοσύνης.