• Σχόλιο του χρήστη 'Ιάσονας' | 30 Νοεμβρίου 2023, 17:27

    Επειδή διαβάζω διάφορα άτοπα σχόλια (copy paste) από το ίδιο προφανώς άτομο, που εμφανίζεται με διαφορετικά ονόματα, περί δήθεν υπαρκτού συνδρόμου "γονικής αποξένωσης" θα ήθελα να ενημερώσω, κάτι που οι συντάκτες του νόμου προφανώς και ήδη γνωρίζουν, για το εξής de facto & de jure : Η Διεθνής Σύμβαση για τα Δικαιώματα του παιδιού, η οποία ψηφίστηκε κατά πλήρη ομοφωνία από τη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών στις 20 Νοεμβρίου του 1989 και κυρώθηκε στην Ελλάδα με τον Ν.2101/92 (ΦΕΚ Α’ 192) ’’Κύρωση της Διεθνούς Σύμβασης για τα δικαιώματα του παιδιού’’, είναι το πλέον σημαντικό νομοθέτημα σε διεθνές επίπεδο για την προστασία των δικαιωμάτων του παιδιού. Η προάσπιση του συμφέροντος του παιδιού, αποτελεί την πλέον θεμελιώδη αρχή της Διεθνούς Συμβάσεως και πρέπει να λαμβάνεται πρωτίστως υπόψιν σε όλες τις αποφάσεις που το αφορούν. Από το συνδυασμό των διατάξεων του άρθρου 3 παρ. 1 («Σε όλες τις αποφάσεις που αφορούν στα παιδιά, είτε αυτές λαµβάνονται από δηµοσίους ή ιδιωτικούς οργανισµούς κοινωνικής προστασίας είτε από τα δικαστήρια, τις διοικητικές αρχές ή από τα νοµοθετικά όργανα, πρέπει να λαµβάνεται πρωτίστως υπόψη το συµφέρον του παιδιού.») του άρθρου 9 παρ. 1 & 3 ("Τα Συµβαλλόµενα Κράτη µεριµνούν ώστε το παιδί να µην αποχωρίζεται από τους γονείς του, παρά τη θέλησή τους, εκτός εάν οι αρµόδιες αρχές αποφασίσουν, µε την επιφύλαξη δικαστικής αναθεώρησης και σύµφωνα µε τους εφαρµοζόµενους νόµους και διαδικασίες, ότι ο χωρισµός αυτός είναι αναγκαίος για το συµφέρον του παιδιού. Μια τέτοια απόφαση µπορεί να είναι αναγκαία σε ειδικές περιπτώσεις, για παράδειγµα όταν οι γονείς κακοµεταχειρίζονται ή παραµελούν το παιδί, ή όταν ζουν χωριστά και πρέπει να ληφθεί απόφαση σχετικά µε τον τόπο διαµονής του παιδιού.») & «Τα Συµβαλλόµενα Κράτη σέβονται το δικαίωμα του παιδιού που ζει χωριστά από τους δυο γονείς του ή από τον έναν από αυτούς να διατηρεί κανονικά προσωπικές σχέσεις και να έχει άµεση επαφή µε τους δυο γονείς του, εκτός εάν αυτό είναι αντίθετο µε το συµφέρον του" προκύπτει ότι το συμφέρον του παιδιού υπερτερεί των δικαιωμάτων που έχουν οι γονείς να διαμένουν και να διατηρούν επαφή και επικοινωνία μαζί του, καθώς επιβάλλεται ο αποχωρισμός του παιδιού από τους γονείς του ή από έναν εξ’ αυτών, όπως και η διακοπή του δικαιώματος επικοινωνίας, στις περιπτώσεις που είναι επιβλαβείς και αντίκεινται στο συμφέρον του. Συνεπώς, όχι μόνο η αποξένωση του τέκνου από τον κακοποιητή γονέα επιβάλλεται και αποτελεί επιταγή του Διεθνούς δικαίου, αλλά αποτελεί και υποχρέωση του κράτους, που έχει συνυπογράφει και κυρώσει, να το εφαρμόσει.Μάλιστα θα πρέπει να ενσωματωθεί δίχως άλλο στο άρθρο 1520 ΑΚ, και να καταργηθεί ο ν..4800/2021, ο οποίος έρχεται καταφανώς σε ευθεία αντίθεση με το ανωτέρω περιγραφέν διεθνές νομικό πλαίσιο.