Αρχική Παρεμβάσεις στον Ποινικό Κώδικα και τον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας για την επιτάχυνση και την ποιοτική αναβάθμιση της ποινικής δίκης - Εκσυγχρονισμός του νομοθετικού πλαισίου για την πρόληψη και τη...ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ’ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΚΩΔΙΚΑ ΠΟΙΝΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ – ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ Ν. 4620/2019Σχόλιο του χρήστη ΔΙΟΝΥΣΙΑ ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ | 1 Δεκεμβρίου 2023, 12:02
Το πρόβλημα της δικαιοσύνης σήμερα είναι ότι έχει κατασυκοφαντηθεί και έχει εδραιωθεί η αντίληψη στους πολίτες ότι οι δικαστές χρηματίζονται ή ότι επηρεάζονται από πολιτικά κέντρα. Αυτό είναι μεγαλύτερο πρόβλημα από την καθυστέρηση στην απονομή. Καταθέτω υπόψιν σας ως μαρτυρία ότι στο δικηγορικό μου γραφείο που βρίσκεται σε μικρή επαρχιακή πόλη, έχει τύχει πολλές φορές να μιλήσω με ανθρώπους που έχουν βέβαιη πεποίθηση ότι οι δικαστές που δίκασαν «πιάστηκαν». Αν αυτό συμβαίνει σε εμένα που έχω μικρό γραφείο με μικρές υποθέσεις, αντιλαμβάνεται ο καθένας ποια είναι η αντίληψη για την δικαιοσύνη που έχει επικρατήσει στην κοινωνία. Καταθέτω ως μαρτυρία πάλι ότι πολλές φορές σε συζητήσεις γενικότερου κοινωνικού ενδιαφέροντος ότι και πάλι διαπιστώνω έντονη την αντίληψη ότι η δικαιοσύνη είναι για τους λίγους και ισχυρούς και όχι για όλους και αυτή η αντίληψη νομίζω ότι προωθείται από πολιτικούς χώρους που βάλλουν κατά όλων των θεσμών . Οι πολυμελείς συνθέσεις δικαστηρίων προστατεύουν τους ίδιους τους δικαστές από τους συκοφάντες, γιατί υπάρχει το ακράδαντο επιχείρημα ότι είναι απίθανο και δεν μπορεί να συμβεί και οι τρεις για παράδειγμα εφέτες που συνθέτουν το εφετείο να ήταν επίορκοι ή ακόμα περισσότερο οι πέντε εφέτες που δικάζουν σε δεύτερο βαθμό. Αν όμως έχουμε μόνο έναν δικαστή για να δικάσει ένα σοβαρό κακούργημα, τότε ο κάθε ένας που δεν θα του αρέσει η δικαστική απόφαση (σίγουρα δεν θα αρέσει η απόφαση τουλάχιστον σε έναν, δηλαδή ή στον μηνυτή ή στον κατηγορούμενο), θα μπορεί να ισχυριστεί ότι δίκασε επίορκος δικαστής, ο οποίος χρηματίστηκε ή πιέστηκε από πολιτικούς. Ακόμα περισσότερο πρόβλημα υπάρχει όταν ο δικαστής της μονομελούς σύνθεσης εκδώσει μια νομικά ορθή απόφαση, η οποία όμως έρχεται σε αντίθεση με την κοινή γνώμη που διαμορφώθηκε από τα ΜΜΕ. Καταλήγω λοιπόν στο συμπέρασμα ότι στην δεδομένη χρονική στιγμή που η δικαιοσύνη έχει κατασυκοφαντηθεί και που έχουμε βιώσει μεγάλο χρονικό διάστημα απαξίωσης των θεσμών, τοξικότητας και διχασμού, ότι δεν θα πρέπει να αλλάξει η ποινική δικονομία, χάριν της οικονομίας, γιατί αυτό θα εδραιώσει ακόμα περισσότερο την αντίληψη ότι δεν υπάρχει δικαιοσύνη για όλους. Η δικαιοσύνη είναι πρωτίστως ιδέα και θα πρέπει όλοι οι πολίτες να νιώθουν ασφαλείς και ασφαλείς θα νιώθουν όταν γνωρίζουν ότι σε περίπτωση που αδικηθούν, υπάρχει δικαιοσύνη για όλους, ακόμα και για τους αδύναμους απέναντι στους ισχυρούς. Η αίσθηση, η πεποίθηση, η ιδέα ότι υπάρχει δικαιοσύνη είναι πιο σημαντική από την ίδια την απονομή της. Αναγνωρίζοντας την ανάγκη για επιτάχυνση στην απονομή της δικαιοσύνης και αξιοποίηση στο έπακρο του έμψυχου δυναμικού του δικαστικού σώματος, προτείνω να παραμείνουν οι πολυμελείς συνθέσεις ως έχουν και να γίνει εξοικονόμηση δυνάμεων ως εξής : όλοι οι δικαστές θα πρέπει να έχουν έδρα στο Εφετείο και να δικάζουν σε οποιοδήποτε Πρωτοδικείο της περιφέρειας του Εφετείου. Έτσι, θα γίνεται ισομερείς κατανομή των υποθέσεων στα Πρωτοδικεία όλων των νομών. Με τον τρόπο αυτό επιτυγχάνεται και η ίση κατανομή υποθέσεων στους δικαστές, αλλά παγιώνεται και η ιδέα ότι δεν μπορεί κανένας να προσεγγίσει τους δικαστές, αφού κανένας δεν θα ξέρει ποιοι δικαστές θα δικάσουν. Επίσης, να δοθεί δικαστική ύλη σε δικηγόρους και σε πιστοποιημένους διαμεσολαβητές.