Αρχική Παρεμβάσεις στον Ποινικό Κώδικα και τον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας για την επιτάχυνση και την ποιοτική αναβάθμιση της ποινικής δίκης - Εκσυγχρονισμός του νομοθετικού πλαισίου για την πρόληψη και τη...ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ’ ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΌΣ ΤΟΥ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟΎ ΠΛΑΙΣΊΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΌΛΗΨΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΠΟΛΈΜΗΣΗ ΤΗΣ ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΉΣ ΒΊΑΣ – ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ Ν. 3500/2006Σχόλιο του χρήστη Πεννυ | 3 Δεκεμβρίου 2023, 16:39
  • Σχόλιο του χρήστη 'Πεννυ' | 3 Δεκεμβρίου 2023, 16:39

    Οι κακοποιητικοί σύζυγοι και πατεράδες κερδίζουν χρόνο με τα παιδιά και πρόσβαση στην κακοποιημένη γυναίκα, κατηγορώντας τη μητέρα για γονεϊκή αποξένωση, σύμφωνα με τα αποτελέσματα 20ετούς έρευνας. Πρόσφατο δημοσίευμα της Καθημερινής για την επικείμενη αναμόρφωση του Οικογενειακού Δικαίου αναφέρει πως το νομοσχέδιο που πρόκειται να κατατεθεί σε δημόσια διαβούλευση θα περιλαμβάνει αναφορά στη γονεϊκή αποξένωση, καθιερώνοντας την για πρώτη φορά ως έννοια σε νομοθετικό κείμενο. Με αυτόν τον τρόπο, ικανοποιεί τα πιεστικά αιτήματα συγκεκριμένων ομάδων που ανυπομονούν να χρησιμοποιήσουν το ισχυρό αυτό χαρτί στις προσωπικές τους αντιδικίες για την επιμέλεια. Η βιβλιογραφία σε σχέση με τους λόγους που η γονεϊκή αποξένωση θεωρείται junk science (ψευδο-επιστήμη) είναι άφθονη. Σήμερα θα σταθούμε σε μια έρευνα του Παν/μιου Brunel (Λονδίνο) στην Αγγλία και την Ουαλία για μια περίοδο 19 ετών από το 2000 ως το 2019. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της εικοσαετούς έρευνας: ✔ η γονεϊκή αποξένωση χρησιμοποιείται στην εκδίκαση υποθέσεων Οικογενειακού Δικαίου κυρίως ως μέθοδος για να αποδυναμωθούν οι καταγγελίες γυναικών και παιδιών για ενδοοικογενειακή βία και ✔ όταν στο δικαστήριο υπάρχει καταγγελία για γονεϊκή αποξένωση, η άρνηση του παιδιού να έρθει σε επαφή με τον κακοποιητικό γονέα δεν λαμβάνεται σοβαρά υπόψη, αντιθέτως ερμηνεύεται ως αποτέλεσμα της χειριστικής συμπεριφοράς του γονέα που έχει την επιμέλεια και δεν εξετάζεται σε βάθος. Σύμφωνα με την έρευνα, αυτό έχει ως αποτέλεσμα αρκετές φορές το παιδί να απομακρύνεται από την μητέρα και να υποχρεώνεται να ζήσει με τον κακοποιητικό πατέρα (εφόσον σε συντριπτική πλειοψηφία, είναι οι πατέρες που κάνουν καταγγελίες για γονεϊκή αποξένωση). Η Δρ. Adrienne Barnett σημειώνει πως από το 2016 έχει αυξηθεί δραματικά ο αριθμός των υποθέσεων στις οποίες χρησιμοποιείται η γονεϊκή αποξένωση, παρά το γεγονός ότι εδώ και 30 χρόνια επισημαίνεται ότι δεν έχει καμία επιστημονική βάση, και μάλιστα η χρήση της αποτρέπεται από επίσημους φορείς ως ιδιαίτερα επιβλαβής για την ψυχική υγεία των παιδιών και των γυναικών. Οι λόγοι για αυτήν την αυξητική τάση είναι διάφοροι. Η γονεϊκή αποξένωση έχει γίνει ένας ιδιαίτερα επικερδής τομέας τόσο για τους διάφορους παιδοψυχολόγους που αυτοπροβάλλονται ως ειδικοί και προσφέρουν τις υπηρεσίες τους όσο και για τους δικηγόρους που επιδιώκουν να εκπροσωπήσουν γονείς που θέλουν να κάνουν καταγγελία για γονεϊκή αποξένωση. Επιπλέον, αποκτά και πολιτική διάσταση, ως αντίδραση στον φεμινισμό και σε κινήματα όπως το #metoo με κοινό παρονομαστή την απόπειρα να αποδυναμωθούν / διαψευσθούν καταγγελίες για σωματική και ψυχολεκτική βία. Η έρευνα κάνει επίσης την υπόθεση ότι η αυξανόμενη χρήση της γονεϊκής αποξένωσης στα δικαστήρια, παρά την επιστημονική της απαξίωση, σχετίζεται σε μεγάλο βαθμό με την προσπάθεια που κάνουν τα διάφορα κινήματα πατεράδων όπως οι Fathers4Justice (στην Ελλάδα έχουμε τους “Ενεργούς Μπαμπάδες”) να καλλιεργήσουν την εικόνα της “κακής, εχθρικής” μάνας, της μάνας μέγαιρας. Καμία σκέψη για την καθιέρωση του όρου γονεϊκή αποξένωση! Καμία σκέψη για υποχρεωτική συνεπιμέλεια! Δεν έχουμε σκοπό να αφήσουμε τα παιδιά μας στα χέρια κακοποιητικών γονέων.