Υπουργείο Δικαιοσύνης | Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

Σχόλιο του χρήστη 'Γεώργιος' | 4 Δεκεμβρίου 2023, 00:00

Μόνιμος Σύνδεσμος

Η διάρρηξη των σχέσεων τέκνου-γονέα είναι μια μορφή βαρύτατης ψυχικής κακοποίησης και αποκοπής από τον έναν του γονέα (που συνήθως είναι ο πατέρας) και πρέπει να ενταχθεί στο πλαίσιο της ενδοοικογενειακής βίας ως ποινικό αδίκημα, εναρμονιζόμενο απόλυτα με το άρθρο 1532 του ΑΚ το οποίο ορίζει ότι μπορεί να έχει ως συνέπεια την αφαίρεση της γονικής μέριμνας από τον γονέα που προκαλεί την διάρρηξη με διάφορες μεθοδεύσεις. Η διάρρηξη των σχέσεων τέκνου με τον γονέα που δεν διαμένει ή συνασκεί συνεπιμέλεια, συνιστά βαριά ψυχολογική κακοποίηση του παιδιού και επομένως μορφή ενδοοικογενειακής βίας, η οποία κατά το 1532 ΑΚ επισύρει αφαίρεση της γονικής μέριμνας. Χρειάζεται άμεση εναρμόνιση με το άρθρο 6 του ν.3500/2006 ώστε να ενταχθεί και στον ποινικό κώδικα. Να καταργηθούν ως αντισυνταγματικές οι παρ.1 και 3 καθώς αναφέρονται μόνο σε "εξειδικευμένες δομές υποστήριξης) γυναικών", ωσάν η ενδοοικογενεική βία να ασκείται μόνο από άνδρες, ενώ υπάρχουν καταγεγραμμένα και δημοσιευμένα πάρα πολλά περιστατικά βίας για το αντίθετο. Τα αποτελέσματα της ερευνάς του Χαμόγελου του Παιδιού δίνουν 3πλάσιο νούμερο ( 203 γυναίκες, 68 άνδρες) κακοποίησης παιδιών από μητέρες όπως και το τραγικό φαινόμενο των αυτοκτονιών των ανδρών που αγγίζουν το 78% έναντι 22% των γυναικών. Αυτές οι 2 παράγραφοι συνιστούν εξόφθαλμη διάκριση φύλων (άρθρο 4 του Συντάγματος) και πρέπει οπωσδήποτε να αφαιρεθούν γιατί η βία δεν έχει φύλο. Θα έπρεπε να υπάρχει κρατική πρόνοια ( φιλοξενία και ψυχολογική στήριξη) για τους διωγμένους γονείς από την οικία τους. Να σταματήσουν άμεσα να γίνονται δεκτές οι γνωματεύσεις για παιδιά ιδιωτών "ειδικών ψυχικής υγείας", οι οποίοι πολλές φορές γνωματεύουν ιδιοτελώς, χωρίς την συναίνεση του έτερου γονέα (1519 ΑΚ) και πολλές φορές χωρίς να έχουν δει καν το παιδί. Η μεθόδευση αυτή θα σταματήσει μόνο όταν συναινούν και οι δύο γονείς, ή κατόπιν εντολής κρατικής αρχής ώστε να διενεργηθεί η εξέταση από δημόσιο φορέα. Η διάρρηξη των σχέσεων τέκνου-γονέα (όπως διαφορετικά ονομάζεται γονεϊκή αποξένωση) ορίζεται ως η ψυχική κατάσταση, κατά την οποία ένα παιδί απορρίπτει, χωρίς βάσιμο λόγο, τη σχέση με τον αποξενωμένο γονέα. Κριτήρια διάγνωσης της διάρρηξης των σχέσεων τέκνου-γονέα είναι : [α] απουσία παραμέλησης και κακοποίησης – σωματικής ή ψυχικής – του τέκνου από τον αποξενωμένο γονέα [β] άρνηση επαφής και αποφυγή σχέσης εκ μέρους του παιδιού με τον αποξενωμένο γονέα, με συμπεριφορικές εκδηλώσεις όπως : 1. η επανάληψη επικρίσεων για τον αποξενωμένο γονέα σε τρίτους, 2. επιπόλαιες και παράλογες εκλογικεύσεις για δήθεν απόρριψη του αποξενωμένου γονέα, 3. έλλειψη αμφιθυμίας για τους γονείς, θεωρώντας πάντοτε τον ένα γονέα καλό και τον άλλο κακό, 4. έντονες δηλώσεις, ότι είναι αποκλειστικά δική του η απόφαση να διακόψει τις επαφές με τον αποξενωμένο γονέα, 5. απουσία ενοχής για την προσβλητική μεταχείριση του αποξενωμένου γονέα, 6. αντανακλαστική υποστήριξη στον αποξενωτή γονέα σε γονεϊκή σύγκρουση, 7. υιοθέτηση κατηγοριών του ενός γονέα για τον άλλο γονέα και 8. απόρριψη της ευρύτερης οικογένειας του άλλου γονέα [γ] γονικές συμπεριφορές αλλοτρίωσης από τον αποξενωτή γονέα που επηρεάζουν αρνητικά την αντίληψη του τέκνου για τον αποξενωμένο γονέα, ιδίως: 1. συκοφαντικοί ισχυρισμοί, 2. ψευδείς καταγγελίες σεξουαλικής κακοποίησης, 3. παρεμπόδιση επικοινωνίας του παιδιού με τον αποξενωμένο γονέα, 4. αποθάρρυνση του παιδικού ενδιαφέροντος για τον αποξενωμένο γονέα, 5. εξαναγκασμός του τέκνου να απορρίψει τον αποξενωμένο γονέα, 6. θέση διλήμματος στο παιδί για επιλογή γονέα, 7. πρόκληση ψευδών εντυπώσεων στο τέκνο για δήθεν επικινδυνότητα του αποξενωμένου γονέα, 8. εμφάνιση τρίτου προσώπου ως δήθεν πατέρα ή μητέρας, 9. απόκρυψη ιατρικών, κοινωνικών ή εκπαιδευτικών πληροφοριών για το τέκνο από τον αποξενωμένο γονέα.