• Σχόλιο του χρήστη 'ΠΑΠΙΝΙΑΝΟΣ' | 4 Δεκεμβρίου 2023, 14:49

    "Δεν χωρεί δεύτερη αναβολή στην ίδια υπόθεση." Το μόνο αποτέλεσμα που μπορεί να επιφέρει η παραπάνω διάταξη είναι οι αλεπάλληλες διακοπές συνεδρίασης, ειδικά στο Μονομελές Πλημ/κειο που το πινάκιο είναι φορτωμένο συχνά με περισσότερες των 40 υποθέσεων και η εντός του ωραρίου εκδίκαση μετά βίας φτάνει σε διψήφιο αριθμό. Η απάντηση στο φαινόμενο αυτό έχει δοθεί ήδη από το έτος 2006 και συνεχίζει να ισχύει και σήμερα: "ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ ΠΡΟΕΔΡΩΝ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ Απόφαση Ολομέλειας Προέδρων Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΤΩΝ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕΩΝ ΤΩΝ ΠΟΙΝΙΚΩΝ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ 1. Επί υποθέσεων αρμοδιότητας Μονομελούς και Τριμελούς Πλημμελειοδικείου: α) Την αποχή από 15/5/2006 των Δικηγόρων στις μετά από διακοπή συνεδριάσεις εκτός των υποθέσεων των οποίων επίκειται παραγραφή δεδομένου ότι η συμμετοχή τους στις, μετά από διακοπή, ποινικές δίκες αποσυντονίζει το έργο τους, όπως κι αυτό των Δικαστών ενώ παράλληλα προκαλεί περαιτέρω ταλαιπωρίες των διαδίκων και των μαρτύρων. β) Την τροποποίηση του άρθρου 349 παρ.1 του Κ.Π.Δ., ώστε να επαφίεται το αίτημα της αναβολής στην απόλυτη κρίση του δικαστηρίου, χωρίς περιορισμό στον αριθμό των αναβολών. 2. Επί υποθέσεων αρμοδιότητας Εφετείου στα Πλημμελήματα και Κακουργήματα: α) Την τροποποίηση της δεύτερης παραγράφου του άρθρου 375 Κ.Π.Δ. έτσι ώστε να προβλεφθεί ότι το Εφετείο όταν δικάζει πλημμελήματα ή κακουργήματα μπορεί να διατάξει μία μόνο φορά τη διακοπή της συνεδρίασης γα ανυπέρβλητο κώλυμα μέσα σε διάστημα τριάντα το πολύ ημερών. β) Την αποχή των δικηγόρων από 15/5/2006 σε κάθε συνεδρίαση μετά την πρώτη διακοπή, εκτός από τις υποθέσεις που υπάρχει επικείμενος κίνδυνος παραγραφής ή συμπλήρωση ορίων προσωρινής κράτησης. Ο ΓΕΝΙΚΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ του ΔΣΑ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΝΑΟΥΜΗΣ" Σημειώνεται εκ του περισσού ότι σύμφωνα με την παράγραφο 4 του 349 ΚΠΔ, η οποία παραμένει αμετάβλητη: "Η αποχή των δικηγόρων αποτελεί λόγο ανώτερης βίας για την αναβολή." Με δεδομένο ότι σκοπός του νόμου είναι και η "ποιοτική αναβάθμιση της ποινικής δίκης", καθίσταται πρόδηλο ότι η εν λόγω ρύθμιση μόνο ποιοτική υποβάθμιση μπορεί να επιφέρει, διαλύοντας κάθε προετοιμασία και οργάνωση από πλευράς δικηγόρων και δικαστών. Αυτονόητη είναι και η αφάνταστη ταλαιπωρία των μαρτύρων, την οποία όμως ποτέ δεν έλαβε και απ' ότι φαίνεται δεν πρόκειται ποτέ να λάβει υπ'όψιν του ο νομοθέτης. Και επειδή ο υπάλληλος του υπουργείου που αξιολογεί τάχα τα σχόλια της διαβούλευσης, για πολλοστή φορά θα ομαδοποιήσει αυτά και θα πει είτε ότι πρόκειται για ζητήματα ερμηνευτικά και εφαρμοστικά που θα τα λύσει δήθεν κάποιος αρμόδιος μετά την ψήφιση του νόμου, είτε ότι δεν έγινε συγκεκριμένη νομοθετική πρόταση: Ακριβώς αυτά τα ερμηνευτικά και εφαρμοστικά ζητήματα οφείλει να προβλέπει ο νομοθέτης, ο οποίος δεν ανάβει καντήλι κάνοντας μια ευχή να πάνε όλα καλά και όπως τα είχε φανταστεί, αλλά θεσπίζει νόμο υποχρεωτικό για τους Έλληνες που πρέπει να είναι πρωτίστως πρόσφορος και λυσιτελής. Η δε νομοθετική πρόταση έγκειται στο εξής απλό: Προσθήκη παραγράφου 5 στο άρθρο 349ΚΠΔ "5. Η δίκη διακόπτεται αποκλειστικά για την επόμενη εργάσιμη ημέρα. Σε περίπτωση που διακοπεί η δίκη σε αριθμό υποθέσεων μεγαλύτερο του ενός πέμπτου (1/5) του όλου αριθμού των υποθέσεων του πινακίου, τότε με αιτιολογημένη απόφαση του δικαστηρίου καθορίζεται ο υπαίτιος για την καταβολή παραβόλου υπέρ του Ταμείου Χρηματοδότησης Δικαστικών Κτιρίων (ΤΑ.Χ.ΔΙ.Κ.) ανά υπόθεση ως εξής: α) ογδόντα (80) ευρώ για υποθέσεις ενώπιον του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου, β) εκατόν είκοσι (120) ευρώ για υποθέσεις ενώπιον του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου, γ) διακόσια (200) ευρώ για υποθέσεις ενώπιον των Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου και των Εφετείων. Υπαίτιος για την καταβολή του παραβόλου μπορεί να είναι ιδίως δικαστής που μετέχει στη σύνθεση του δικαστηρίου, ο εισαγγελέας της έδρας, ο εισαγγελέας που προσδιόρισε τις υποθέσεις της δικασίμου, ο γραμματέας που αρνήθηκε την εκτέλεση των καθηκόντων του, ή οποιοσδήποτε συνδυασμός των ανωτέρω προσώπων ευθυνόμενων εις ολόκληρον. Τα ποσά των παραβόλων που καταλογίζονται στο. υπαίτιο του προηγούμενου εδαφίου παρακρατούνται υποχρεωτικά από τη μισθοδοσία του εφόσον δεν έχουν εξοφληθεί ολοσχερώς κατά την ημερομηνία καταβολής της μισθοδοσίας." Τι όχι; Με εκτίμηση, Παπινιανός