• Σχόλιο του χρήστη 'ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ' | 7 Δεκεμβρίου 2023, 11:28

    Κύριε Υπουργε θα ήθελε περίπου 1.500.000 πατεράδες μανάδες και ανιόντες απο τις 2 γραμμές που δεν έχουν την επιμέλεια των ανηλίκων τους να μας εκφράσεται την προσωπική σας γνώμη στο αν η Ελληνική κυβέρνηση έχει υποχρέωση να νομοθετήσει την κοινή επιμέλεια βάσει των παρακάτω: 1) Η επιταγή της Διεθνούς σύμβασης για τα δικαιώματα του Παιδιού .Η Ελλάδα την κύρωσε στις 2 Δεκεμβρίου 1992 (νόμος 2101/1992) και, δυνάμει του άρθρου 28, παρ. 1 του Συντάγματος, επιβάλλεται να αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του εσωτερικού ελληνικού δικαίου και να υπερισχύει έναντι κάθε άλλης, αντίθετης διάταξης νόμου. 2) Με τις υπερνομοθετικές διατάξεις του διεθνούς δικαίου δικαιωμάτων του ανθρώπου όπως αρ. 8 παρ. 2 ΕΣΔΑ, 2,. 7, 9 και 18 ΔΣΔΠ, 3, 19 Σύμφωνου Αστ. Πολ. Δικ., αρ. 5 7ου Πρωτοκόλλου ΕΣΔΑ, άρθρο 24 Χάρτη Θ.Δ. Ε.Ε., τα οποία ισχύουν στην Ελλάδα και είναι ιεραρχικά ανώτερα, μεταγενέστερα του Α.Κ. του 1983 και ειδικότερα. Ομοίως τις πολλές αποφάσεις του ΕΔΔΑ καθώς και τα πρόσφατα και επαναστατικά (1) ψήφισμα 15/2015 Συμβουλίου Υπουργών Συμβουλίου της Ευρώπης και (2) ψήφισμα 2079/2015 της επιτροπής ισότητας της κοινοβουλευτικής συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης, η αποκλίνουσα πιο πάνω θέση κινδυνεύει να θεωρηθεί ότι συνιστά αρχή καταγγελίας των διεθνών συμβάσεων που ισχύουν και να ελεγχθεί από τα διεθνή όργανα ελέγχου, τα οποία επιβάλουν την κοινή επιμέλεια μετα την διάσπαση των γονέων ως δικαίωμα των παιδιών και όχι των γονέων. Ελληνικό σύνταγμα Αρθρο 4: (Ισότητα των Ελλήνων) λέει : 1. Oι Έλληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου. 2. Oι Έλληνες και οι Eλληνίδες έχουν ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις. Δεν υπάρχει καμία σύγκρουση Συντάγματος και Διεθνούς Δικαίου, ούτε κανένα κώλυμα για την εφαρμογή του διεθνούς δικαίου (συμβατικού και εθιμικού) στην εσωτερική έννομη τάξη. Επομένως, τα ελληνικά δικαστήρια οφείλουν να μην εφαρμόσουν έστω και κατ’ ένσταση κάθε εσωτερικό νόμο που είναι αντίθετος με τη Διεθνή Σύμβαση. Όμως ο Έλληνας δικαστής εμφανίζεται παντελώς απρόθυμος να εφαρμόσει τη Διεθνή Σύμβαση, με αποτέλεσμα αυτή να αποτελεί γράμμα νεκρό για το ελληνικό δικανικό σύστημα. Ουσιαστικά, ο Έλληνας δικαστής είναι παντελώς ανέτοιμος να αξιοποιήσει τις δυνατότητες που του παρέχει το διεθνές δίκαιο για την αποτελεσματική προστασία των δικαιωμάτων του παιδιού. Το σεξιστικό δόγμα της βιοκοινωνικής υπεροχής της μητέρας, το οποίο επικρατεί στην ελληνική νομολογία, βασίζεται στις «νεότερες» επιστημονικές αντιλήψεις της δεκαετίας του 1950, οι οποίες είχαν ήδη αρχίσει να αναθεωρούνται το 1983, όταν δηλαδή ψηφίστηκε ο Αστικός Κώδικας. Ωστόσο, τα δυναμικά και οι ρόλοι μέσα στη σύγχρονη ελληνική οικογένεια έχουν αλλάξει δραματικά, συγκριτικά με αυτά της ελληνικής οικογένειας του 1983 και ακόμα περισσότερο συγκριτικά με αυτά της δεκαετίας του 1950. Γι’ αυτό η ελληνική νομολογία έχει οδηγήσει στην αποτελμάτωση του δικαίου και στην παγίωση δικανικών ρυθμίσεων, που δεν εκφράζουν πια την κοινωνία. Η αδιάλλακτη και ναρκισσιστική εμμονή του ελληνικού νομικού κόσμου σ” έναν παρωχημένο εθνοκεντρισμό, όσον αφορά στο θέμα της προστασίας των δικαιωμάτων του παιδιού, βλάπτει πρώτα απ’ όλους το ίδιο το παιδί. Κύριε Υπουργέ Η επικοινωνία των παιδιών με τους γονείς, πρώτα και πάνω απ’ όλα, είναι δικαίωμα του παιδιού (άρθρο 9 Διεθνούς Σύμβασης Δικαιωμάτων του Παιδιού και άρθρο 24 Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και όχι δικαίωμα των γονιών όπως σκοπίμως το αντιμετωπίζει η νομολογία του Αρείου Πάγου. Οι απόψεις σας βάσει της προσπάθειας σας να ποινικοποιήσετε την ιδιότητα του πατέρα και του αρείου πάγου οι οποίες ειναι ταυτόσημες (!!!) στο ότι η μητέρα είναι καταλληλότερη στη νηπιακή ηλικία έρχονται ή όχι σε ευθεία αντίθεση με την ΕΣΔΑ (άρθρο 14, καθώς και άρθρο 5 Πρωτοκόλλου 7) και με τη ΔΣΔΠ (άρθρο 2)?? Για να μην κρυβόμαστε πίσω απο το δάκτυλο μας η επιμονή αυτή στην μη συμμόρφωση με το Διεθνές , Ενωσιακό και εγχώριο Δίκαιο έρχεται ως αποτέλεσμα να εξυπηρετήσει μια συγκεκριμένη επαγγελματική ομάδα???? Η νομοθέτηση του 4800/21 περι ισότητας γονέων ερχεται πλήρως να αποδομηθεί μετα την προσπάθεια σας να διατηρήσετε ενα καθεστώς ανομίας των γονέων που αποξενώνουν βιαίως παιδιά απο τον έτερο γονέα μην εντάσσοντας την μη συμμόρφωση με δικαστική απόφαση επικοινωνίας στην ενδοοικογενειακή βία. Εχουμε φτάσει στο τραγελαφικό να τιμωρείται με κάθειρξη η κακοποίηση ενός σκύλου και η κακοποίηση ενός παιδίου , γιατι περι αυτού πρόκειται όταν ένα παιδί μενει ορφανό απο γονέα με την συμβολή Σας, να θεωρείται πλημμέλημα που δεν τιμωρείται σχεδόν ποτέ. Εδω δεν εχουμε να κάνουμε με διαχωρισμό αντρών γυναικώ αλλα με κακοποίηση παιδιών με την συμβολή Σας. Θα υπενθυμίσω τις ευθύνες της πολιτείας σε αυτήν την κακοποίηση όταν μία βουλευτής κόμματος αποξένωνε βιαίως το παιδί της απο τον πατέρα του και τιμωρηθήκαμε απο το ΕΔΔΑ. Δεν θυμάμαι τότε η παραταξη που ανήκατε να τιμώρησε την συγκεκριμένη βουλευτή. https://www.news247.gr/politiki/glitose-to-edolio/ Θελετε να μας επαναφέρετε αυτες τις εποχές θεωρώ. Με εκτίμηση