Αρχική Δίκαιη ΔίκηΆρθρο 28: Ρυθμίσεις για την έγκλησηΣχόλιο του χρήστη Δρακούλης Δρακουλόγκωνας | 22 Δεκεμβρίου 2011, 13:40
  • Σχόλιο του χρήστη 'Δρακούλης Δρακουλόγκωνας' | 22 Δεκεμβρίου 2011, 13:40

    Εκ προοιμίου είναι φανερό ότι ο περιορισμός του φαινόμενου της "δικομανίας" εξυπηρετεί ουσιαστικά την πρόσβαση του πολίτη στη δικαιοσύνη, κατά συνέπεια, κ. Πρόεδρε, η απάντηση στην πρόσκλησή Σας είναι επίσης προφανής. Με τις προτάσεις Σας όμως καταφέρατε να οριοθετήσετε πραγματικά το συγκεκριμένο πρόβλημα (ή τουλάχιστον βοηθήσατε εμένα να καταλάβω τα όριά του): Πράγματι, το ζητούμενο είναι να βρεθεί η χρυσή τομή μεταξύ του δικαιώματος πρόσβασης στη δικαιοσύνη και της αποτροπής της καταχρηστικής άσκησης αυτού του δικαιώματος (αφού θα πρέπει, νομίζω, ως "δικομανία" να ορίσουμε την καθ' υπέρβαση των ορίων άσκηση του δικαιώματος προσφυγής στη δικαιοσύνη, για υποθέσεις οι οποίες είτε μπορούν να διευθετηθούν με πολύ απλούστερους τρόπους είτε δεν έχουν χρεία διευθέτησης !). Ενόψει τούτων κι απ' όσα έχω διαβάσει εδώ, προσωπικά διαπιστώνω τα εξής: α) είναι εξοργιστική η προχειρότητα με την οποία η νομοθετούσα διοίκηση αντιμετωπίζει (κι αυτό) το θέμα, αφού διάλογος λίγων γραμμών ανάμεσα σε ανθρώπους που πάντως δεν διεκδικούν και δάφνες Τριβωνιανού είναι αρκετός για να καταδείξει το εύρος του ζητήματος. β) "συγκρούονται" δύο τάσεις: κατά την μιά άποψη, η υιοθέτηση οικονομικών βαρών είναι ικανή να αποτρέψει την υπερφόρτωση των δικαστηρίων κι έτσι να ωφεληθεί η ουσιαστική απονομή της δικαιοσύνης, ενώ κατά την άλλη άποψη τα οικονομικά προσκόμματα απλά και μόνο στερούν το δικαίωμα των ασθενέστερων οικονομικά να προσφύγουν στη δικαιοσύνη, με αποτέλεσμα να απομακρυνόμαστε από τον -κοινό- στόχο της ορθής απονομής αυτής. Έχω να διατυπώσω τα παρακάτω, αφού ληφθούν υπόψη τόσο το γεγονός ότι ναι μεν ως Λάκων αλλάζω γνώμη λίγο πιο δύσκολα από ψόφιο μουλάρι πλην διατηρώ το δικαίωμα να μεταβάλλω επιστημονική άποψη, όσο και το γεγονός ότι καλώ σε βοήθεια τον κ. Β. Σκουρή, ο οποίος αναφέρει "... Δεν γνωρίζω εάν και κατά πόσο υπάρχουν στατιστικές που να αποδεικνύουν ότι οι Έλληνες είναι πιο δικομανείς από άλλους λαούς..." (όλη η συνέντευξη εδώ: http://www.lawnet.gr/news/synenteyxh-toy-proedroy-toy-dikasthrioy-ths-eyropaikhs-enoshs-sto-lawnetgr-25176.html): Οφείλουμε να θεωρούμε (δηλαδή η θέση εκκίνησής μας θα πρέπει να είναι ότι -κατ' αρχήν-) απαράδεκτη την θέσπιση οποιουδήποτε περιορισμού (εθνικού, ταξικού, θρησκευτικού) στην πρόσβαση στην δικαιοσύνη. Έχουμε την δυνατότητα να θεσπίσουμε ασφαλιστικές δικλίδες, ως, λ.χ. το δικαίωμα του δικαστή (ή εισηγητή) ή του εισαγγελέα (στις ποινικές υποθέσεις) να καλεί τους δικηγόρους-διαδίκους και να τους προτρέπει να αποσύρουν προφανώς αβάσιμες αγωγές-εγκλήσεις (με ή χωρίς επιπτώσεις, είναι θέμα μιας άλλης συζήτησης). Οφείλουμε να αξιοποιήσουμε το υπάρχον νομικό μας "οπλοστάσιο": την ουσιαστική δυνατότητα του Εισαγγελέα να θέσει την υπόθεση στο αρχείο, την -επιτέλους- χρήση του αρθρ.205 ΚΠολΔ, καθώς και την ουσιαστική ενεργοποίηση των αρθρ. 46 νδ 3026/54 και 5-11 "κώδικα δεοντολογίας" με την θέσπιση βαθμών ποινής στους δικηγόρους ... (συνάδελφοι, μη βαράτε, αλλά ειλικρινά δε βλέπω το γιατί να σου παίρνουν το δίπλωμα αν μπεις τρεις φορές στο αντίθετο ρεύμα και να μη στο παίρνουν αν περάσεις πέντε δικηγορικά κόκκινα ...). Συγνώμη για την μακρηγορία.