Αρχική Παρεμβάσεις στον Ποινικό Κώδικα και τον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας για την επιτάχυνση και την ποιοτική αναβάθμιση της ποινικής δίκης - Εκσυγχρονισμός του νομοθετικού πλαισίου για την πρόληψη και τη...ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β’ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΠΟΙΝΙΚΟ ΚΩΔΙΚΑ – ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ Ν. 4619/2019Σχόλιο του χρήστη Ηλίας | 10 Δεκεμβρίου 2023, 02:12
  • Σχόλιο του χρήστη 'Ηλίας' | 10 Δεκεμβρίου 2023, 02:12

    Όχι σε άρθρα που ενισχύουν την έμφυλη διάκριση. Η ΒΙΑ δεν έχει φύλλο. Με την χρησιμοποίηση του όρου γυναικοκτονία στοχοποιείτε τους άνδρες ως μοναδικούς υπαίτιους βίας. Η ανθρωποκτονία εμπεριέχει γυναικοκτονίες, ανδροκτονίες όπως και παιδοκτονίες. Δημιουργούνται διάφορες δομές για την υποστήριξη της γυναίκας, αλλά καμία για τους άνδρες ή τα παιδιά. Η Βία πρέπει να καταδικάζεται από όπου και αν προέρχεται. Με την προσθήκη 23Α (Κεφάλαιο Δ Άρθρο 99) καταργείται η ισότητα, απαξιώνοντας το ανδρικό φύλλο. Η ίδια η γυναίκα παύει να θέλει ισότητα την στιγμή που χωρίζει. Διεκδικεί αποκλειστική επιμέλεια, διατροφή, επιδόματα, σπίτι, αυτοκίνητο, απομάκρυνση του πατέρα από την ζωή των παιδιών. Όλο αυτό, που της το επιτρέπει τις περισσότερες φορές μια δικαστική απόφαση, επιφέρει συγκρούσεις. Οι μητέρες θα τον κατηγορήσουν ψευδώς, όπως έχει αποδειχθεί πολλές φορές, για ενδοοικογενειακή Βία ή ασέλγεια ώστε να τον αποκλείσουν εντελώς από την ζωή των παιδιών αφού ουδέποτε τιμωρούνται ή τους αφαιρείται η επιμέλεια. Παραβιάζουν συστηματικά αποφάσεις αφού και πάλι ποτέ δεν τιμωρούνται, πολλές φορές με συνεργούς τους οικείους τους που ούτε αυτοί τιμωρούνται. Ο πατέρας που ξεσπιτώνεται και χάνει τα παιδιά, μην μπορώντας να βρει το δίκιο του δικαστικά, βρίσκεται σε απόγνωση, θα προβεί σε αυτοχειρία, ανθρωποκτονία, ή θα καταλήξει από αυτοάνοσα. Όλα είναι συνέπειες της αποκλειστικής επιμέλειας. Η αποκλειστική επιμέλεια (τις περισσότερες φορές στις μητέρες) είναι Βία ενάντια στον πατέρα αλλά κυρίως στα παιδιά. Η κάθε μορφή αποκοπής ή διάρρηξης σχέσεων του πατέρα από τα παιδιά του είναι Βία για αυτόν αλλά κυρίως για τα παιδιά. Η κάθε μορφή αποκοπής ή διάρρηξης σχέσεων της πατρικής οικογένειας από τα παιδιά είναι Βία για αυτούς αλλά κυρίως για τα παιδιά. Βία είναι όταν μια γυναίκα μένει γιατί δεν βρίσκει την δύναμη να φύγει. Βία όμως είναι και όταν ένας πατέρας μένει για να μην χάσει τα παιδιά του. Βία είναι όταν στερούν από τον πατέρα την επιμέλεια και την φροντίδα των παιδιών του. Βία είναι όταν τον αναγκάζουν να πληρώνει για να την ασκεί η μητέρα. Ψυχολόγοι πληρώνονται για γνωματεύσεις χωρίς καν να έχουν δει τον άλλο γονέα και πολλές φορές ούτε καν τα παιδιά και δεν τιμωρούνται. Κοινωνικοί λειτουργοί κλείνουν ραντεβού για έρευνα και τυχαίως σχεδόν πάντα τα βρίσκουν όλα στην εντέλεια. Εισαγγελείς ανηλίκων που καθυστερούν στις υποθέσεις. Καταδικάζουμε κάθε μορφή Βίας, σωματικής, ψυχολογικής, οικονομικής και θα πρέπει να διώκεται με την ύψιστη ποινή, όμως προς αντιμετώπιση της ενδοοικογενειακής βίας θα πρέπει να υπάρξει ισότητα. Μία μητέρα έχει δικαίωμα: να χωρίσει, να πάρει παιδιά, σπίτι, αυτοκίνητο, διατροφή, επιδόματα, ώστε να μπορέσει να φροντίζει τα τέκνα της. Αντίθετα ένας πατέρας έχει δικαίωμα: Να χωρίσει. Και υποχρέωση να στηρίξει την μητέρα να μπορεί να φροντίζει τα τέκνα του.