Αρχική Δίκαιη ΔίκηΆρθρο 25: Αναπροσαρμογή ποσώνΣχόλιο του χρήστη Παντελής Φ. | 22 Δεκεμβρίου 2011, 22:24
  • Σχόλιο του χρήστη 'Παντελής Φ.' | 22 Δεκεμβρίου 2011, 22:24

    375 παρ.2 ΠΚ (ισχύοντος) " Αν πρόκειται για αντικείμενο ιδιαίτερα μεγάλης αξίας που το έχουν εμπιστευθεί στον υπαίτιο λόγω ανάγκης ή λόγω της ιδιότητάς του ως εντολοδόχου...... ο υπαίτιος τιμωρείται με κάθειρξη μέχρι δέκα ετών.Αν το συνολικό αντικείμενο της πράξης του προηγούμενου εδαφίου υπεβαίνει το ποσό των 73.000 ευρώ ,τούτο συνιστά επιβαρυντική περίπτωση". Με την υπό συζήτηση τροποποίηση,ενώ το ανωτέρω ποσό του β'εδαφίου υπερτετραπλασιάζεται(από 73.000 σε 300.000), φέρεται να παραμένει "αλόβητη" η ρύθμιση του α' εδαφίου, ώστε το πότε ένα αντικείμενο θεωρείται ως "αντικείμενο ιδιαίτερα μεγάλης αξίας" ή όχι, να εναπόκειται στην ανέλεγκτη κρίση του Δικαστηρίου της ουσίας. Αρα,εν προκειμένω, το ίδιο ποσό που πριν την αναπροσαρμογή των ποσών θεωρούνταν ως ιδιαίτερα μεγάλης αξίας από τα Δικαστήρια της ουσίας,θα εξακολουθήσει να μπορεί να θεωρηθεί ως τέτοιο, αφού η αόριστη αυτή νομική έννοια δεν επηρεάστηκε.Ούτως εχόντων των πραγμάτων και με δεδομένο ότι στο αδίκημα της κακουργηματικής απάτης δεν υπάρχει αντίστοιχη πρόβλεψη περί "αντικειμένου ιδιαιτέρα μεγάλης αξίας" άνευ αριθμητικού προσδιορισμού, προκύπτουν τα εξής ευτράπελα: α) Συρροή υπεξαιρέσεως με απάτη: Η υπεξαίρεση απορροφάται όταν το υπεξαιρεθέν περιήλθε στην κατοχή του δράστη με απάτη.Αρα ο εντολοδόχος που υπεξήρεσε 60.000 ευρώ, με την προτεινόμενη τροποποίηση "συμφέρει" να του ασκηθεί ποινική δίωξη για απάτη (ήδη πλημμεληματική),παρά για υπεξαίρεση,αφού το ποσό αυτό μάλλον θα ερμηνευθεί ως "ιδιαίτερα μεγάλης αξίας".Προς την κατεύθυνση αυτή,θα επιδιώκει την μεταβολή της κατηγορίας από υπεξαίρεση σε απάτη,δηλώνοντας ότι η (κακουργηματική) υπεξαίρεση έπονταν χρονικά της (πλημμεληματικής) απάτης. β) Παράδειγμα: Δύο διαχειριστές Ανων.εταιριών διασπάθησαν 60.000 ευρώ, ο μεν πρώτος πωλώντας προς την εταιρία ένα ακίνητο που δεν κατείχε και εισπράττοντας το τίμημα (απάτη), ο δε δεύτρος εισπράττοντας το τίμημα από την πώληση ενός ομοίου ακινήτου που διέθεσε προς πώληση η εταιρία σε τρίτον (υπεξαίρεση). Ο πρώτος αντιμετωπίζει πλημμεληματική ποινή , ενώ ο δεύτερος κακουργηματική (!!!). Προτεινόμενες λύσεις: α) Αφού πλέον μετά τον 2408/1996 στα εγκλήματα λευκού κολάρου,υπάρχει ευθεία λογιστική ανταπόκριση στην ποινική απαξία της πράξεως,θα πρέπει για την ομοιογένεια της δικανικής κρίσεως και προς αποφυγή εκδόσεως αντιφατικών αποφάσεων από τα Δικαστήρια της ουσίας,υπό παρεμφερή πραγματικά περιστατικά, να απαλειφθεί η αόριστη νομική ένοια του "αντικειμένου ιδιαιτέρως μεγάλης αξίας" και να αντικατασταθεί από συγκεκριμένο ποσό, που να συμβαδίζει έστω με το αναπροσαρμοζόμενο ποσό του άρθρου 386 παρ.3 α' ΠΚ . Και όλα τα ανωτέρω με εξεραιτική κή φειδώ και προσοχή,καθόσον δεν επιτρέπεται σε ένα Κράτος Δικαίου η αποσυμφόρηση των πινακίων των Δικαστηρίων, να συνεπάγεται αναγκαίως την εγκεφαλική συμφόρηση των παθόντων,από τις επιγενόμενες παραγραφές.Και. β) Να προβλεφθεί η ολοσχερής εξόφληση των παθόντων ως προσωπικός λόγος απαλλαγής από την ποινή, ακόμα και για τις περιπτώσεις των κακουργηματικών πράξεων των οικονομικών εγκλημάτων (πέραν δηλαδή των διατάξεων του Ν.3904/2010),η οποία (εξόφληση) να εκτείνεται χρονικά εως και την έκδοση τελεσιδίκου αποφάσεως.