Αρχική Παρεμβάσεις στον Ποινικό Κώδικα και τον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας για την επιτάχυνση και την ποιοτική αναβάθμιση της ποινικής δίκης - Εκσυγχρονισμός του νομοθετικού πλαισίου για την πρόληψη και τη...ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ’ ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΌΣ ΤΟΥ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟΎ ΠΛΑΙΣΊΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΌΛΗΨΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΠΟΛΈΜΗΣΗ ΤΗΣ ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΉΣ ΒΊΑΣ – ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ Ν. 3500/2006Σχόλιο του χρήστη Μελέτης | 18 Δεκεμβρίου 2023, 20:57
Η Γονική Αποξένωση πρέπει να ποινικοποιηθεί. Το ίδιο και η Γονική Υποκατάσταση. Η γονική υποκατάσταση είναι ακριβώς αυτό που ακούγεται. Αντικατάσταση ενός γονέα με άλλον, δίνοντας στο παιδί την εντύπωση (και τελικά, αν επιτρέπεται να συνεχίσει αρκετά, το συμπέρασμα) ότι κάποιος άλλος εκτός από τον γονέα του παιδιού είναι πραγματικά η γονική φιγούρα. Υπάρχουν δυστυχώς γονείς που έχουν εγκαταλείψει τα παιδιά τους και, σε τέτοιες καταστάσεις, ο άλλος γονέας θα φέρει τελικά έναν σημαντικό άλλο στη ζωή αυτού του παιδιού. Δεν υπάρχει τίποτα κακό σε αυτό. Αυτό δεν είναι αλλοτρίωση. Αυτό είναι απλώς η πρόοδος όπου το παιδί δεν έχει δύο γονείς στη ζωή του και ο εμπλεκόμενος γονέας έχει την τύχη να βρει ξανά αγάπη και μια πατρική ή μητρική φιγούρα για να βοηθήσει στην ανατροφή του παιδιού. Μερικές φορές, δεν είναι μια ρομαντική σχέση που το προκαλεί αυτό. Είναι απολύτως αποδεκτό (και κοινό) για έναν παππού και γιαγιά να μπει σε αυτόν τον δευτερεύοντα ρόλο. Οι παππούδες και οι γιαγιάδες μπορούν να γίνουν εξαιρετικά πρότυπα προς μίμηση, αρκεί να έχουν στο επίκεντρο το συμφέρον του παιδιού και ο ένας γονέας δεν έχει ηθελημένα ή εξ αμελείας εμπλακεί στη ζωή του παιδιού. Κάτω από ορισμένες περιπτώσεις, οι παππούδες και οι γιαγιάδες έχουν ακόμη και δικαιώματα επιμέλειας. Επιστροφή στην ακατάλληλη γονική αντικατάσταση, επιτρέψτε μου να σας δώσω ένα παράδειγμα. Ας υποθέσουμε ότι μια μητέρα με τη βοήθεια του φίλου της έχει επηρεάσει το παιδί (έναν γιο ή κόρη) να πιστέψει ότι έχει δύο μπαμπάδες - τον φίλο της και τον βιολογικό πατέρα του αγοριού. Είναι αυτή η ακατάλληλη γονική αποξένωση; Ναί. Θα χρειαστεί πολύ σκληρή δουλειά για να διορθωθεί η κατάσταση. Αναφέρω αυτό το υποθετικό γιατί δεν είναι ασυνήθιστο και όταν οποιοσδήποτε γονέας, πατέρας ή μητέρα, βλέπει τον εαυτό του να αντικαθίσταται στα μάτια του παιδιού, αυτός ο γονέας πρέπει να αναλάβει δράση και να βρει έναν έμπειρο δικηγόρο για να πάρει την επιμέλεια του παιδιού, δεδομένου ότι η γονική αποξένωση και υποκατάσταση συνιστά κακή άσκηση επιμέλειας. Η γονική υποκατάσταση, όπως και άλλες μορφές αποξένωσης, λαμβάνει χώρα με πολλούς τρόπους. Τα πιο συνηθισμένα είναι: Λέγοντας σε ένα παιδί να αποκαλεί τον άλλον του γονέα που αποξενώνει «μπαμπά» ή «μαμά», ανάλογα με το ποιος γονέας κάνει την αποξένωση. Επιτρέποντας την πεποίθηση ότι το παιδί έχει δύο μπαμπάδες ή δύο μαμάδες να εδραιωθεί σε αυτό το παιδί. Αυτό γίνεται με τη χρήση άλλων (συμπεριλαμβανομένου του υποτιθέμενου δεύτερου πατέρα ή μητέρας) για να διαιωνιστεί αυτή η επιρροή στο παιδί. Επιτρέποντας στον μη γονέα να αναλάβει γονικούς ρόλους και λειτουργίες σε διάφορες πτυχές της ζωής του παιδιού. Αυτό περιλαμβάνει κοινωνικοποίηση, δραστηριότητες, εκπαίδευση, πειθαρχία κ.λπ. Να πείσει το παιδί ότι ο υποκατάστατος γονέας τρέφει μεγαλύτερη αγάπη για το παιδί από τον βιολογικό γονέα. Εάν επιτραπεί η συνέχιση της γονικής υποκατάστασης, μπορεί να γίνει σαν ιός και ακόμη κι αν είστε σε θέση να αποδείξετε στο δικαστήριο ότι αυτή η μορφή γονικής αποξένωσης λαμβάνει χώρα, μπορεί να είναι πολύ αργά για να πείσετε το παιδί (ειδικά καθώς παθαίνει στην εφηβεία) διαφορετικά. Η γονική αποξένωση πρέπει να θεωρηθεί ποινικό αδίκημα και κακή άσκηση επιμέλειας. Πριν να είναι πολύ αργά!