Αρχική Δίκαιη ΔίκηΆρθρο 13: Ειδικές διαδικασίες-Προκατάθεση προτάσεωνΣχόλιο του χρήστη Ιωάννης Πίκουλας | 23 Δεκεμβρίου 2011, 09:09
  • Σχόλιο του χρήστη 'Ιωάννης Πίκουλας' | 23 Δεκεμβρίου 2011, 09:09

    Σε όσες ειδικές διαδικασίες η υποβολή προτάσεων δεν είναι υποχρεωτική (όπως στις μισθωτικές διαφορές σύμφωνα με το άρθρο 649 παρ. 1 εδ. β΄ ΚΠολΔ και στις εργατικές διαφορές στις οποίες κατ΄άρθρο 666 παρ. 1 ΚΠολΔ εφαρμόζονται οι διατάξεις που ρυθμίζουν την διαδικασία ενώπιον των Ειρηνοδικείων, στην οποία διαδικασία η υποβολή προτάσεων είναι δυνητική σύμφωνα με το άρθρο 238 εδ. α΄ ΚΠολΔ), ποία θα είναι η συνέπεια μη προκαταθέσεως προτάσεων 3 ημέρες πριν από την συζήτηση; Αφού επιτρέπεται το μείζον, ήτοι η μη κατάθεση προτάσεων, γιατί να μη μπορεί ο διάδικος να πράξει το έλασσον, ήτοι να καταθέσει προτάσεις με το πέρας της επ΄ακροατηρίω συζητήσεως αξιώνοντας να ληφθούν αυτές υπ΄όψη από το δικαστήριο παρόλο που δεν τις προκατέθεσε 3 ημέρες πριν από την συζήτηση; Σημειώνω επιπροσθέτως ότι κατά την ΟλομΑΠ 2/2005 στις ειδικές διαδικασίες στις οποίες η συζήτηση είναι υποχρεωτικά προφορική (βλ. άρθρο 238 εδ. β΄ ΚΠολΔ σε συνδυασμό με άρθρο 591 παρ. 1 γ ΚΠολΔ) οι αυτοτελείς ισχυρισμοί πρέπει επί ποινή απαραδέκτου να προτείνονται προφορικά στο ακροατήριο και να καταχωρείται περίληψη αυτών στα πρακτικά. Συνεπώς θα μπορεί και ο προκαταθέσας προτάσεις 3 ημέρες πριν από την συζήτηση διάδικος να προτείνει αυτοτελείς ισχυρισμούς προφορικά στο ακροατήριο και πέραν όσων διέλαβε στις προκατατεθείσες έγγραφες προτάσεις του, αιφνιδιάζοντας τον αντίδικό του. Εξυπακούεται δε ότι και ο ευσυνείδητος δικαστής που θα έχει βρει το χρόνο να μελετήσει τις προκατατεθείσες προτάσεις των διαδίκων, θα λάβει για πρώτη φορά στο ακροατήριο, κατά την έναρξη συζητήσεως της υποθέσεως, γνώση των εν λόγω σχυρισμών, συνεπώς ως προς αυτούς τουλάχιστον η όλη μελέτη και προετοιμασία του θα είναι άνευ αξίας και νοήματος. (Μπορεί δε ο διάδικος, κατά κανόνα ο εναγόμενος, να προκαταθέσει προτάσεις στις οποίες θα διαλάβει μόνο το κατ΄αυτόν ιστορικό της υποθέσεως και να εκθέσει ρητά στις προτάσεις του ότι στο ακροατήριο θα προτείνει για πρώτη φορά τους αυτοτελείς ισχυρισμού τους οποίους έχει, με το σκοπό αφ΄ενός να αιφνιδιάσει τον αντίδικό του και αφ΄ετέρου να μη μπορέσει ο αντίδικός του να δασκαλέψει κατάλληλα τον μάρτυρά του για το τί θα καταθέσει). Ή μπορεί ο διάδικος να μη καταθέσει καθόλου προτάσεις, αλλά να περιοριστεί σε προβολή των ισχυρισμών του προφορικώς στο ακροατήριο και εν συνεχεία να καταθέσει μόνον έγγραφη προσθήκη στο 3ήμερο μετά την συζήτηση. Με τα παραπάνω ως δεδομένα (σημειωτέον ότι η νομολογία ακολουθεί πλέον πιστά τις θέσεις της ΟλομΑΠ 2/2005), προς τί η προκατάθεση προτάσεων 3 ημέρες πριν από την συζήτηση; Η προκατάθεση αυτή δεν θα είναι μόνο μπελάς για δικαστές, δικηγόρους και γραμματείς αλλά επί πλέον θα δώσει λαβή και σε κάθε είδους δικονομικά τερτίπια. Μήπως εζηλώσαμε την δόξαν των αλήστου μνήμης δικολάβων;