• Σχόλιο του χρήστη 'Γiάννης Μητσοβασίλης' | 25 Δεκεμβρίου 2023, 18:55

    Αφορά στο άρθρο 26. (Τροποποίηση του 169Α) Η καθημερινότητα δείχνει πως οι ισχύουσες ποινές που προβλέπονται για τις παραβιάσεις των δικαστικών αποφάσεων επικοινωνίας γονέα - τέκνου, δεν αποτελούν στην πράξη αποτρεπτικό παράγοντα για τον θύτη, γεγονός που καθιστά αναγκαία την αυστηροποίηση των ποινών αυτών (αύξηση τους και συγχρόνως επιβολή χρηματικής ποινής) και την κατάργηση του ανασταλτικού τους χαρακτήρα. Επικουρικά σε αυτό, να θεσπιστεί η τιμωρία για κάθε παραβίαση αυτοτελώς και όχι σωρευτικά, κάθε παραβίαση να τιμωρείται ξεχωριστά. Είναι επίσης γεγονός και μάλιστα με διαρκώς αυξανόμενη συχνότητα, ο γονέας που ασκεί την επιμέλεια (στην πλειοψηφία η μητέρα) να παραβιάζει με πρόθεση (με πράξεις ή παραλείψεις), συστηματικά και τεχνηέντως (π.χ. χειραγωγώντας ή/και εξαναγκάζοντας τα ανήλικα τέκνα να αρνούνται την επικοινωνία κ.α.) τις δικαστικές αποφάσεις επικοινωνίας του έτερου γονέα με τα τέκνα (με τον οποίο δεν διαμένουν εκείνα, συνήθως ο πατέρας), στοχεύοντας στην πλήρη διάρρηξη της μεταξύ τους σχέσης. Αυτό συνιστά κακόβουλη ενέργεια από πλευράς του γονέα που ασκεί την επιμέλεια καθώς αποτελεί χείριστη μορφή βίας, ενέχει δόλο και έρχεται σε ευθεία αντίθεση με το άρθρο 1520 ΑΚ. Αποτελεί δε μελανό σημείο το γεγονός, πως η χώρα μας διασύρεται διεθνώς, καθώς καταδικάζεται σωρηδόν σε ευρωπαϊκό επίπεδο, εξαιτίας της αδυναμίας επίλυσης ή της έλλειψης διάθεσης προς επίλυση του συγκεκριμένου ζητήματος. Επιπρόσθετα, είναι αδιανόητο να μην διώκεται η πράξη (παραβίαση δικαστική απόφασης) όταν οικείο πρόσωπο παραβιάζει την δικαστική απόφαση επικοινωνίας δρώντας για λογαριασμό του γονέα που ασκεί την επιμέλεια. Με αυτόν τον τρόπο θα μπορούν να παραβιάζονται “νομότυπα” οι δικαστικές αποφάσεις, από συγγενικά πρόσωπα δρώντας ως συνεργοί σε παράνομες ενέργειες και μάλιστα ατιμωρητί. Αυτό πρέπει να καταργηθεί ως απαράδεκτο. Θα ήθελα να τονίσω ακόμη και το ζήτημα του χρόνου που απαιτείται για την εκδίκαση των συγκεκριμένων αδικημάτων και ειδικότερα, όταν απαιτούνται 2-3 χρόνια κατ’ ελάχιστον, προκειμένου να εισαχθούν στο ακροατήριο, η ζημιά έχει ήδη γίνει. Έχει ήδη επέλθει η διάρρηξη των σχέσεων γονέα - τέκνου. Η εκδίκαση αυτών, αλλά και σχετικών υποθέσεων, θα έπρεπε να γίνεται κατά προτεραιότητα, δείχνοντας την δέουσα ευαισθησία και υπευθυνότητα, με στόχο την αναχαίτιση του δραματικού αυτού φαινομένου έως της εξαλείψεως του και όχι να αποτελεί “κυνήγι μαγισσών”. Επιπλέον, επικαλούμαι παραθέτοντας το σχόλιο που καταχωρήθηκε την 19-12-2023 στο κεφάλαιο Β' του νομοσχεδίου “Άρθρο 370Α – Νόμος 4619/2019 (Ποινικός Κώδικας), παράγραφοι 2 & 3 : 2. Όποιος αθέμιτα παρακολουθεί με ειδικά τεχνικά μέσα ή αποτυπώνει σε υλικό φορέα προφορική συνομιλία μεταξύ τρίτων που δεν διεξάγεται δημόσια ή αποτυπώνει σε υλικό φορέα μη δημόσια πράξη άλλου, τιμωρείται με κάθειρξη μέχρι δέκα (10) ετών. Με την ίδια ποινή τιμωρείται η πράξη του προηγούμενου εδαφίου και όταν ο δράστης αποτυπώσει σε υλικό φορέα το περιεχόμενο της συνομιλίας του με άλλον χωρίς τη ρητή συναίνεση του τελευταίου. 3. Όποιος κάνει χρήση της πληροφορίας ή του υλικού φορέα επί του οποίου αυτή έχει αποτυπωθεί με τους τρόπους που προβλέπονται στις παραγράφους 1 και 2, τιμωρείται με κάθειρξη μέχρι δέκα (10) ετών. Χρειάζεται στο άρθρο 370Α να καλυφθεί το ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΔΙΚΑΙΟ.   Ότι ΚΑΚΟΠΟΙΗΤΙΚΟ συμβαίνει ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ δε μπορεί • ούτε να περιμένει τους επαγγελματίες που θα δουν το παιδί και ενδεχομένως θα καταλάβουν τι συμβαίνει, • ούτε πρέπει γονείς να απομακρύνονται με ψευδείς καταγγελίες από τα παιδιά τους, με ανεπανόρθωτες βλάβες και συνέπειες για τα παιδιά, στη βάση ενεργούς (και αν δεν θεραπευτεί το εν λόγω άρθρο, συνήθως αναπόδεικτης) ψυχοπαθολογίας του γονέα που καταγγέλει ψευδώς. Σε όλες τις περιπτώσεις ο ΧΡΟΝΟΣ που περνά είναι ΑΜΕΙΛΙΚΤΟΣ σε βάρος των παιδιών. Η κακοποίηση των παιδιών συμβαίνει και κατά τη διάρκεια της επικοινωνίας τους τηλεφωνικά ή με βιντεοκλήση, ιδίως όταν υπάρχει (συνήθως κρυφή) ενεργός ψυχοπαθολογία σε γονέα. Μέχρι τουλάχιστον την τρυφερή νηπιακή ηλικία το παιδί δεν χειρίζεται το τηλέφωνο το ίδιο και στις συνομιλίες εμφανίζεται συχνά να επεμβαίνει και να συνομιλεί ο έτερος γονέας από εκείνον που τη στιγμή εκείνη ασκεί το δικαίωμα της επικοινωνίας. Ή ακούγεται η αντίδραση του παιδιού από αυτό που του κάνει ο γονέας που βρίσκεται δίπλα του. ΘΕΡΑΠΕΥΣΤΕ στην καρδιά της, ΕΓΚΑΙΡΑ, την κακοποίηση των ΠΑΙΔΙΩΝ. ΤΟ ΕΝΝΟΜΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡΤΕΡΟ ΤΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΙΔΙΩΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗΣ ΖΩΗΣ” Συμφωνώ με το άνω σχόλιο και επαυξάνω.