Αρχική Δίκαιη ΔίκηΆρθρο 12:Παράβολο ενδίκων μέσωνΣχόλιο του χρήστη Ν.Ι., Δικηγόρος | 23 Δεκεμβρίου 2011, 16:45
  • Σχόλιο του χρήστη 'Ν.Ι., Δικηγόρος' | 23 Δεκεμβρίου 2011, 16:45

    Υποτίθεται πως η θέσπιση παραβόλου γίνεται για να αποτραπεί η άσκηση προφανώς αβασίμων ενδίκων μέσων. Χωρίς περιστροφές, θα μου επιτραπεί να το χαρακτηρίσω "εισπρακτικό μέτρο εν είδει ακριβού εισιτηρίου στην πόρτα Εφετείου και Αρείου Πάγου" (ας θυμηθούμε την ετυμολογία του εισιτηρίου: αυτό που δίδεις για να μπεις, όπως δηλ. και το παράβολο ήδη στην κατάθεση!), και αυτό για το λόγο ότι ήδη υπάρχουν θεσμοί που μένουν ανεφάρμοστοι, και οι οποίοι θα επέλυαν ΑΜΕΣΑ και ΤΑΧΙΣΤΑ το πρόβλημα αυτό. Και εξηγούμαι: 1ον, ο ΚΠολΔ προβλέπει τη δυνατότητα επιβολής χρηματικής ποινής στο διάδικο που άσκησε προφανώς αβάσιμο ένδικο βοήθημα/ μέσο. Δεν έχω ακούσει ποτέ να έχει εφαρμοστεί η εν λόγω διάταξη. Μάλιστα μια φορά που το είχα αιτηθεί για αντίδικο, ούτε απάντηση δεν έλαβα στην απόφαση... 2ον, εάν ο κάθε διάδικος ήξερε ότι σε περίπτωση ήττας θα έπρεπε να καταβάλει στον αντίδικό του όχι μια συμβολική, αλλά την πραγματική δικαστική δαπάνη, φερ' ειπείν να μην επιδικάζεται σε Εφετείο δικαστική δαπάνη €500 (μου συνέβη πρόσφατα σε εργατική υπόθεση), που δεν καλύπτει ούτε καν το γραμμάτιο με το ΦΠΑ, αλλά πχ €2.000, τότε πιστεύω όλοι θα το σκέφτονταν πιο... ώριμα πριν ασκήσουν αβάσιμο ένδικο μέσο. Άλλωστε, €200 γι' αυτόν που έχει σκοπό την παρέλκυση της δίκης, είναι μάλλον πολύ χαμηλό ποσό, ενώ αντίθετα γι' αυτόν που πράγματι θέλει να ασκήσει βάσιμο ένδικο μέσο και δεν έχει να καταβάλει, είναι στέρηση του δικαιώματος στην απονομή της δικαιοσύνης. Και πάνω απ' όλα, το άθροισμα από όλα τα... διακοσάρια (επί εφέσεων), τα τριακοσάρια (επί αναιρέσεων), και τετρακοσάρια (επί αιτήσεων αναψηλάφησης), είναι ένα σεβαστό κονδύλιο που όλο και κάπου θα τακτοποιηθεί, με τις γνωστές μας ανάγκες ως κράτους. Είναι όμως σκόπιμο, φρόνιμο, δίκαιο και συνταγματικώς ορθό να φορολογείται η άσκηση του ατομικού δικαιώματος στην απονομή της Δικαιοσύνης;