Αρχική Παρεμβάσεις στον Ποινικό Κώδικα και τον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας για την επιτάχυνση και την ποιοτική αναβάθμιση της ποινικής δίκης - Εκσυγχρονισμός του νομοθετικού πλαισίου για την πρόληψη και τη...ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ’ ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΌΣ ΤΟΥ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟΎ ΠΛΑΙΣΊΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΌΛΗΨΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΠΟΛΈΜΗΣΗ ΤΗΣ ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΉΣ ΒΊΑΣ – ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ Ν. 3500/2006Σχόλιο του χρήστη Γiάννης Μητσοβασίλης | 25 Δεκεμβρίου 2023, 18:34
  • Σχόλιο του χρήστη 'Γiάννης Μητσοβασίλης' | 25 Δεκεμβρίου 2023, 18:34

    Αφορά στα άρθρα 86 (Τροποποίηση άρθρου 4 ν. 3500/2006) και 88 (Τροποποίηση άρθρου 6 ν. 3500/2006) Η διάρρηξη των σχέσεων του ανήλικου τέκνου με τον γονέα του, η οποία επέρχεται μετά από διάσταση ή διαζύγιο και οφείλεται σε εκ προθέσεως μεθοδευμένες πράξεις ή παραλείψεις του έτερου γονέα, ο οποίος ασκεί την επιμέλεια, συνιστά βαρύτατη και επικίνδυνη μορφή παιδικής κακοποίησης σύμφωνα με την διεθνή και εγχώρια επιστημονική έρευνα και βιβλιογραφία. Ο γονέας αυτός (συνήθως η μητέρα) εκμεταλλευόμενος το νεαρό της ηλικίας του τέκνου και το γεγονός πως αυτό έχει ακόμη ατελή την ψυχοπνευματική ανάπτυξη και την προσωπικότητά του υπό διαμόρφωση, συνθήκες που το καθιστούν ευεπίφορο σε πιέσεις, υποβολές και χειραγώγηση, ενεργώντας με δόλο, το στρέφει ενάντια στον έτερο γονέα (συνήθως τον πατέρα), παρεμβαίνοντας στην πραγματική βούληση του και χειραγωγώντας το ώστε να αρνείται την επικοινωνία μαζί του με σκοπό την διάρρηξη της σχέσης τους. Λαμβάνοντας υπόψιν: α) όσα προβλέπονται στο άρθρο 312 ΠΚ στην παρ. 1 και στην παρ. 4, στην οποία αναφέρεται: “Με την πρόκληση σωματικής βλάβης κατά την παράγραφο 1 στοιχείο γ΄ εξομοιώνεται και η μεθοδευμένη πρόκληση έντονου σωματικού πόνου ή σωματικής εξάντλησης επικίνδυνης για την υγεία, ή ψυχικού πόνου ικανού να επιφέρει σοβαρή ψυχική βλάβη, ιδίως με την παρατεταμένη απομόνωση σε βάρος των προσώπων της πρώτης παραγράφου”, β) τις διεθνείς και εγχώριες επιστημονικές μελέτες και βιβλιογραφία, αλλά και τις γνωμοδοτήσεις των αρμοδίων φορέων σχετικά με τις δυσμενείς για την ψυχική υγεία του παιδιού, επιπτώσεις, λόγω της στέρησης της επαφής με τον γονέα του, γ) την Αιτιολογική Έκθεση του ν. 4800, όπου αναφέρεται: “Η έλλειψη επικοινωνίας του τέκνου με τον γονέα με τον οποίον δεν διαμένει, οδηγεί στη μη ομαλή ψυχική και πνευματική ανάπτυξη του τέκνου και εμποδίζει την ολοκλήρωση της προσωπικότητάς του”, καθίσταται απόλυτα εναργές πως η σκόπιμη και μεθοδευμένη από τον ένα γονέα, διάρρηξη της σχέσης του τέκνου με τον έτερο γονέα του, προκαλεί ψυχικό πόνο στο τέκνο, αποτελεί βαρύτατης μορφής ψυχολογική κακοποίηση του και προξενεί σε αυτό σοβαρές ψυχικές βλάβες, τόσο στην ανήλικη όσο και στην ενήλικη ζωή του. Για τους παραπάνω λόγους, η πρόκληση διάρρηξης της ιερής σχέσης γονέα - τέκνου, πρέπει ασφαλώς να ενταχθεί άμεσα στο πλαίσιο της ενδοοικογενειακής βίας και να ποινικοποιηθεί ως ποινικό αδίκημα, το οποίο να επισύρει αυστηρότατες ποινές. Σταματήστε επιτέλους αυτή την κοινωνική μάστιγα, όπου αθώα παιδάκια εξαναγκάζονται να μεγαλώνουν σαν ορφανά και γονείς να θρηνούν για τα εν ζωή, χαμένα παιδιά τους. Αφορά στο άρθρο 98 (Αντικατάσταση άρθρου 23 ν. 3500/2006) Οι γνωματεύσεις από ιδιώτες ειδικούς ψυχικής υγείας (ψυχολόγοι, ψυχίατροι) δεν θα πρέπει να γίνονται δεκτές διότι δεν διασφαλίζεται η εγκυρότητα, η αντικειμενικότητα και η αμεροληψία. Στην συντριπτική τους πλειοψηφία αποτελούν “προϊόν κατά παραγγελία” του ενδιαφερόμενου που τις ζητά, συναλλασσόμενος επί χρήμασι με τον επαγγελματία που τις συντάσσει, εν αγνοία και άνευ της συναίνεσης του έτερου γονέα, όπως σαφέστατα προβλέπεται στο 1519 ΑΚ. Να αποσυρθεί το ακαταδίωκτο για αυτές τις περιπτώσεις. Αποτελεί πλέον συνήθη πρακτική του ενός γονέα η καταφυγή σε ιδιώτες ειδικούς ψυχικής υγείας, εν αγνοία του έτερου γονέα, οι οποίοι μετά από μόλις ελάχιστες ή και καθόλου συνεδρίες, χορηγούν επί χρήμασι ψευδείς γνωματεύσεις περί υποτιθέμενης κακοποίησης ανηλίκων τέκνων προκειμένου να χρησιμοποιηθούν από τον εντολέα γονέα σε δικαστικές διαδικασίες ρύθμισης επιμέλειας και επικοινωνίας ώστε να επιτευχθεί ο αποκλεισμός του έτερου γονέα και με μαθηματική ακρίβεια η διάρρηξη της σχέσης γονέα-τέκνου με απώτατο σκοπό την γονεϊκή αποξένωση. Αυτό πρέπει να σταματήσει άμεσα. Οι γνωματεύσεις θα πρέπει να διενεργούνται μόνον κατόπιν εντολής Δικαστικής Αρχής ή Εισαγγελικής Παραγγελίας και αποκλειστικά από Δημόσιους Φορείς. Για τις περιπτώσεις ψευδών ή αλλιώς κατασκευασμένων καταγγελιών, που σχεδόν πάντα, συνοδεύονται από μία τέτοια ψευδή γνωμάτευση ιδιώτη ειδικού ψυχικής υγείας, δεν λαμβάνεται καμία μέριμνα - ενώ θα έπρεπε- για την προστασία τόσο του ανήλικου τέκνου όσο και του καταγγελλόμενου γονέα. Πως μπορεί ένας καταγγελλόμενος στα πλαίσια που αναφέρονται στην παράγραφο 1, να αποδείξει τον δόλο εκείνου που ενεργεί τοιουτοτρόπως (καταγγέλλει ψευδώς) ενώ τελεί εν γνώσει του η αναλήθεια και μάλιστα την στιγμή που καλείται να αποδείξει πως “δεν είναι ελέφαντας”; Αφορά στο άρθρο 99 (Προσθήκη άρθρου 23Α στον ν. 3500/2006) Η βία πρέπει να καταδικάζεται από όπου και αν προέρχεται. Η βία δεν έχει φύλο. Να μην γίνεται διάκριση βάσει του φύλου. Είναι αντισυνταγματικό, υπονομεύει την ισότητα και κάθε έννοια δικαίου. Προστασία χρειάζονται όλα τα θύματα βίας, ανεξαιρέτως χαρακτηριστικών (φύλο, ηλικία κτλ.). Τα παιδιά και οι άνδρες είναι εξίσου με τις γυναίκες, θύματα ενδοοικογενειακής βίας. Δημιουργία δομών υποστήριξης όχι μόνο για γυναίκες, αλλά για κάθε θύμα βίας, όπως είναι στην πραγματικότητα τα παιδιά και οι άνδρες. Είναι εντελώς παράδοξο το γεγονός πως οι συμμετέχοντες προκείμενου να αναρτήσουν την τοποθέτηση τους στην παρούσα διαβούλευση, καλούνται να αποδεχτούν τους όρους συμμετοχής σε αυτήν και συγκεκριμένα στο υπ. αριθμ. 6 (“Προτάσεις, σχόλια, υπερσύνδεσμοι ή οποιοδήποτε άλλο περιεχόμενο, τα οποία διατυπώνονται σε γλώσσα και με τρόπο υβριστικό, χυδαίο ή περιέχουν ή υποκινούν μισαλλοδοξία και διακρίσεις που βασίζονται σε φύλο, ηλικία, σεξουαλικό προσανατολισμό, φυλετική ή εθνική καταγωγή ή θρησκευτικές πεποιθήσεις δεν θα δημοσιεύονται στο OpenGov.gr.[...] ”), στηλιτεύοντας την διάκριση μεταξύ των φύλων και στο υπό διαβούλευση νομοσχέδιο, η διάκριση αυτή είναι εξόφθαλμη, καθώς μόνο οι γυναίκες παρουσιάζονται ως θύματα βίας (και χρήζουν υποστήριξης) ενώ οι άνδρες λογίζονται αποκλειστικά και μόνον ως θύτες.