• Σχόλιο του χρήστη 'Ντίνα Βαΐου' | 26 Δεκεμβρίου 2023, 18:33

    Ένα χρόνο μετά την εφαρμογή του νόμου 4800/2021 που άλλαξε το οικογενειακό δίκαιο είναι εμφανή τα δυσμενή αποτελέσματα στην όξυνση των οικογενειακών συγκρούσεων και αντιθέσεων στην αύξηση της ενδοοικογενειακής βίας και στη διόγκωση του αριθμού των δικαστικών υποθέσεων μεταξύ συζύγων σε αστικά και ποινικά δικαστήρια. Το Υπουργείο Δικαιοσύνης αντί να αξιολογήσει τα αποτελέσματα του νόμου και να θεραπεύσει τα δυσμενή αποτελέσματα, δεν διαβουλεύεται με τις γυναικείες οργανώσεις, αλλά με το λόμπυ των «συλλόγων των μπαμπάδων» που πιέζει για τη νομοθετική αναγνώριση της «γονεϊκής αποξένωσης» ή άλλου παρόμοιου όρου, ενώ ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας και ο ΟΗΕ τοποθετούνται κατά της χρήσης της «γονεϊκής αποξένωσης» σε νομικές διαδικασίες καθότι θέτει σε κίνδυνο τα παιδιά, ενώ δεν εξετάζονται με την δέουσα προσοχή ούτε οι λόγοι για τους οποίους το παιδί αρνείται την επικοινωνία, ούτε οι καταγγελίες για ενδοοικογενειακή βία, οι οποίες αμέσως χαρακτηρίζονται ως ψευδείς και προϊόν υποβολής. Είναι απόλυτη ανάγκη να μην υπάρξει τέτοια νομοθέτηση. Αντίθετα απαιτείται, όπως υποστηρίζουν και πολλές γυναικείες οργανώσεις 1. Άμεση εφαρμογή του Άρ. 52 της Σύμβασης της Κων/πολης: έκδοση περιοριστικών όρων αμέσως μετά την καταγγελία ενδοοικογενειακής βίας (Άρ. 18 του Ν. 3500/2006, όπως τροποποιήθηκε από τον Ν.4531/2018) για απομάκρυνση του δράστη από την οικογενειακή εστία και απαγόρευση προσέγγισης των θυμάτων, ώστε να δίνεται προτεραιότητα στην ασφάλεια των θυμάτων ή ατόμων που βρίσκονται σε κίνδυνο. 2. Άμεση εφαρμογή των συστάσεων της GREVIO: απαγόρευση της χρησιμοποίησης σε δικαστικό πλαίσιο εννοιών και όρων που παραπέμπουν σε γονεϊκή αποξένωση του βίαιου γονέα, η οποία αποδίδεται στον μη βίαιο γονέα που καταγγέλλει ενδοοικογενειακή βία και ζητάει προστασία. Εκπαίδευση δικαστών/-ριών, εισαγγελέων, πραγματογνωμόνων και κοινωνικών λειτουργών για τον τρόπο με τον οποίο οι δράστες ενδοοικογενειακής βίας χρησιμοποιούν το εννοιολογικό κατασκεύασμα της «γονεϊκής αποξένωσης», το οποίο έχει απορριφθεί από την επιστημονική κοινότητα εδώ και δεκαετίες, προκειμένου να αποδομήσουν τις καταγγελίες ενδοοικογενειακής βίας ως ψευδείς και να κατηγορήσουν την μητέρα ως «μη συνεργάσιμη και ακατάλληλη γονέα», η οποία ευθύνεται για την κακή σχέση ή την άρνηση του παιδιού να επικοινωνήσει με τον βίαιο πατέρα. 3. Απαρέγκλιτη εφαρμογή του Άρ. 31 της Σύμβασης της Κων/πολης (Ν.4531/2018) σε όλες τις υποθέσεις Οικογενειακού Δικαίου στις οποίες υπάρχουν ενδείξεις ή αναφορές για ύπαρξη ενδοοικογενειακής βίας (ανεξάρτητα από την ύπαρξη έγκλησης κατά του δράστη ή το στάδιο στο οποίο βρίσκεται η ποινική διαδικασία) σε συνδυασμό με την λήψη μέτρων προστασίας των παιδιών (θυμάτων και μαρτύρων) και της μητέρας τους (Άρ. 26 & 45 της Σύμβασης -Ν.4531/2018). 4. Εκπροσώπηση των Γυναικείων Οργανώσεων και εξειδικευμένων ΜΚΟ που παρέχουν υποστήριξη σε γυναίκες και παιδιά που υφίστανται ενδοοικογενειακή βία στην Νομοπαρασκευαστική Επιτροπή που έχει συσταθεί με αντικείμενο την αναμόρφωση του θεσμικού πλαισίου αντιμετώπισης της ενδοοικογενειακής βίας. 5. Ανοιχτή και ουσιαστική διαβούλευση με ΌΛΟΥΣ τους αρμόδιους φορείς, συμπεριλαμβανομένων εξειδικευμένων ΜΚΟ και Γυναικείων Οργανώσεων, επί του Σχεδίου Νόμου ΠΡΙΝ τεθεί σε Δημόσια Διαβούλευση