Αρχική Παρεμβάσεις στον Ποινικό Κώδικα και τον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας για την επιτάχυνση και την ποιοτική αναβάθμιση της ποινικής δίκης - Εκσυγχρονισμός του νομοθετικού πλαισίου για την πρόληψη και τη...ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ’ ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΌΣ ΤΟΥ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟΎ ΠΛΑΙΣΊΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΌΛΗΨΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΠΟΛΈΜΗΣΗ ΤΗΣ ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΉΣ ΒΊΑΣ – ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ Ν. 3500/2006Σχόλιο του χρήστη Γ.Δ. | 27 Δεκεμβρίου 2023, 10:27
  • Σχόλιο του χρήστη 'Γ.Δ.' | 27 Δεκεμβρίου 2023, 10:27

    ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ΄ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟΎ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΛΗΨΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΗ ΤΗΣ ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗΣ ΒΙΑΣ – ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ Ν. 3500/2006 Άρθρο 86 Σωματική και ψυχολογική βία σε βάρος ανηλίκων –Τροποποίηση άρθρου 4 ν.3500/2006 ΠΡΟΤΑΣΗ Προσθήκη άρθρου για τον προσδιορισμό της ψυχολογικής βίας και τη θέσπιση κυρώσεων για ειδικότερες μορφές αυτής, όπως η γονική αποξένωση. ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΣΗ Εφόσον, το αντικείμενο του παρόντος κεφαλαίου του νόμου είναι η ενδοοικογενειακή βία και το συγκεκριμένο άρθρο αφορά τη σωματική και ψυχολογική βία εις βάρος ανηλίκων δεν αρκεί η απλή αναφορά στις διατάξεις του Αστικού Κώδικα. Και ενώ για τη σωματική βία υπάρχουν διατάξεις στο ποινικό μας δίκαιο υφίσταται άμεση ανάγκη προσδιορισμού της ψυχολογικής βίας που ασκείται σε ανήλικους και οι ειδικότερες μορφές αυτής, όπως η ψυχολογική και συναισθηματική κακοποίηση των παιδιών στο πλαίσιο αποξενωτικών πρακτικών που ασκούνται από έναν γονέα με συμμετοχή πολλές φορές και ιδιωτών επαγγελματιών του χώρου. Με δεδομένο ότι στο άρθρο 2 Αντικείμενο, στην παράγραφο 2 γίνεται αναφορά στις κρατούσες κοινωνικές συνθήκες ο νομοθέτης δεν μπορεί να κλείσει τα μάτια και να αγνοήσει την με γεωμετρική πρόοδο αυξανόμενη αποξενωτική πρακτική γονέων, η οποία πέραν του ότι στερεί στα παιδιά τον έτερο γονέα προκαλεί σοβαρή ψυχολογική και συναισθηματική βλάβη στα παιδιά με απρόβλεπτες και πολλές φορές ανεπανόρθωτες συνέπειες στην ομαλή ανάπτυξη της προσωπικότητας τους, ιδιαίτερα όταν αυτή η πρακτική συνοδεύεται από ψευδείς εκθέσεις επαγγελματιών του χώρου ή την καθοδήγησή τους. Σύμφωνα με τον ορισμό του Π.Ο.Υ. (1999), η ψυχολογική κακοποίηση παιδιών αποτελεί μία από της μορφές παιδικής κακοποίησης, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε βλάβη της υγείας, της ανάπτυξης και της ψυχικής υγείας του παιδιού. Αν κάποιος προσπαθήσει να δηλητηριάσει ένα παιδί, φυσικά και είναι κακούργημα, ανεξαρτήτως του αποτελέσματος που θα επέλθει. Αν όμως κάποιος δηλητηριάζει και μάλιστα κατά σύστημα μία αθώα παιδική ψυχή με απρόβλεπτες και πολλές φορές ανεπανόρθωτες συνέπειες στη διαμόρφωση της προσωπικότητας του και στη μετέπειτα ζωή του δεν θα έπρεπε να έχει την ίδια ή παρόμοια ποινική αντιμετώπιση? Λαμβάνοντας μάλιστα υπόψη ότι η εγκληματική αυτή ενέργεια, όπως έχει καταδειχθεί σε πλείστες περιπτώσεις γίνεται ακόμα και από την νηπιακή ακόμα ηλικία με τη συνδρομή συχνά και επαγγελματιών του χώρου (κυρίως ψυχολόγων και ψυχιάτρων) δεν θα έπρεπε και αυτοί να υπόκεινται σε ποινικές κυρώσεις, οι οποίες θα λειτουργούσαν αποτρεπτικά ως αντίβαρο στα μεγάλα χρηματικά ποσά που κερδίζουν από τη συμμετοχή τους, (είτε με τη σύνταξη σχετικών ψευδών εκθέσεων είτε με καθοδήγηση και χειραγώγηση-υποβολή) σε αυτή την κακοποίηση? Η ψυχολογική και συναισθηματική κακοποίηση των παιδιών συνδέεται αναπόσπαστα με την αυξημένη παραβατικότητα ανηλίκων ήδη από την πρώιμη εφηβική ηλικία, ένα φαινόμενο που έχει εμφανιστεί έντονα τα τελευταία χρόνια στην Ελληνική κοινωνία. Διεθνείς Συμβάσεις, όπως η Διεθνής Σύμβαση ΟΗΕ για τα Δικαιώματα του Παιδιού και ο Χάρτης για των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ε.Ε. περιλαμβάνουν διατάξεις για την προστασία και τα δικαιώματα του Παιδιού, ανάμεσα στα οποία και η συνυπευθυνότητα των γονέων στην ανατροφή του παιδιού ανεξαρτήτως οικογενειακής κατάσταση, την άμεση επαφή του τέκνου και με τους δύο γονείς, αλλά και την προτροπή για την από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας μετά το διαζύγιο. Άρθρο 98 Υποχρεώσεις επαγγελματιών – Αντικατάσταση άρθρου 23 ν.3500/2006 Νέο άρθρο 23 ΠΡΟΤΑΣΗ Διαγραφή της πρόβλεψης ότι «Τα πρόσωπα της παρ. 1 που προβαίνουν σε αναφορά εγκλήματος ενδοοικογενειακής βίας δεν εγκαλούνται, δεν ενάγονται, δεν διώκονται πειθαρχικά, δεν απολύονται, ούτε υφίστανται άλλου είδους κυρώσεις ή δυσμενή μεταχείριση για το περιστατικό που ανέφεραν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους, παρά μόνο εάν προέβησαν εν γνώσει τους σε αναληθή αναφορά» ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΣΗ Δεν είναι κατανοητός ο σκοπός της διάταξης αυτής, η οποία φαίνεται να αγνοεί την κοινωνική πραγματικότητα. Άραγε γιατί θα πρέπει οι επαγγελματίες του συγκεκριμένου χώρου να έχουν το ακαταδίωκτο? Τι φοβούνται, εάν οι καταγγελίες είναι βάσιμες και πραγματικές? Μόνο επαίνους και συγχαρητήρια μπορούν να αποκοιμίσουν εφόσον αποκαλύπτουν τη διάπραξη εγκλημάτων ενδοοικογενειακής βίας σε βάρος ανηλίκων. Και αν κάποιος κακόβουλος δράστης τους εγκαλέσει δεν θα έχει καμία τύχη. Αντίθετα, εδώ με τη θέσπιση του ακαταδίωκτου δημιουργείται ένα κίνητρο για μία βιομηχανία ψευδών καταγγελιών, εφόσον δεν θα υπάρχει καμία συνέπεια εις βάρος τους. Προφανώς είναι σε γνώση του νομοθέτη η θλιβερή πραγματικότητα με τη συστηματική υποβολή ψευδών καταγγελιών από κάποιους επαγγελματίες του χώρου, καθώς το οικονομικό όφελος αποτελεί σημαντικό δέλεαρ. Οι καταγγελίες αυτές αντί να προστατεύουν διαλύουν και καταστρέφουν ανεπανόρθωτα παιδικές ψυχές, η δε απόδειξη της αναλήθειας τους ακόμα και χωρίς τη διάταξη αυτή είναι εξαιρετικά δύσκολη, ψυχοφθόρα, και δαπανηρή για τους στοχευμένους γονείς. Με την διάταξη που προτείνετε «αν προέβησαν εν γνώσει τους σε αναληθή αναφορά» το κάνετε σχεδόν αδύνατο. Πέραν των ανωτέρω η συγκεκριμένη διάταξη εισάγει διάκριση ανάμεσα σε αυτούς τους επαγγελματίες και άλλους που δραστηριοποιούνται σε εξίσου ευαίσθητους τομείς και οφείλουν να καταγγείλουν διάπραξη ποινικών αδικημάτων. Παραβιάζεται ανάμεσα στα άλλα η αρχή της ισότητας των πολιτών και λειτουργών – επαγγελματιών στη συγκεκριμένη περίπτωση. Άρθρο 99 Μέριμνα για τα θύματα ενδοοικογενειακής βίας – Προσθήκη άρθρου 23Α στο ν. 3500/2026 Άρθρο 23 Α Ατομική αξιολόγηση των θυμάτων και διαχείριση του κινδύνου επανάληψης της βίας και της δευτερογενούς θυματοποίησης Στην 1η παράγραφο αναφέρονται οι «εξειδικευμένες δομές για την υποστήριξη των γυναικών θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας» ΠΡΟΤΑΣΗ Διαγραφή της λέξης «γυναικών». ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΣΗ Αποτελεί απαράδεκτη διάκριση λόγω φύλλου η εν λόγω αναγραφή και έμμεσα υπονοεί ότι μόνο οι γυναίκες είναι θύματα ενδοοικογενειακής βίας και προφανώς οι άνδρες οι θύτες. Άραγε τα παιδιά δεν είναι θύματα ενδοοικογενειακής βίας ή ακόμα και οι άνδρες, επειδή λόγω των υφισταμένων κοινωνικών προτύπων και προστασίας της οικογένειας από την δημοσιότητα δεν καταγγέλλουν τη λεκτική ή σωματική βία που υφίστανται (σκοτεινός αριθμός ανδρικής θυματοποίησης)? Ακόμα και αν δεν υφίστανται τέτοιες εξειδικευμένες δομές για παιδιά και άνδρες θύματα ενδοοικογενειακής βίας θα πρέπει να δημιουργηθούν και σε κάθε περίπτωση να διαγραφή το «γυναικών», αφήνοντας το ενδεχόμενο να υπάρξουν στο μέλλον και άλλες αντίστοιχες δομές (όχι μόνο για γυναίκες) και γιατί περνάει λάθος μήνυμα ως προαναφέρθηκε.