Αρχική Παρεμβάσεις στον Ποινικό Κώδικα και τον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας για την επιτάχυνση και την ποιοτική αναβάθμιση της ποινικής δίκης - Εκσυγχρονισμός του νομοθετικού πλαισίου για την πρόληψη και τη...ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ’ ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΌΣ ΤΟΥ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟΎ ΠΛΑΙΣΊΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΌΛΗΨΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΠΟΛΈΜΗΣΗ ΤΗΣ ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΉΣ ΒΊΑΣ – ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ Ν. 3500/2006Σχόλιο του χρήστη Δημητρης | 27 Δεκεμβρίου 2023, 11:08
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ άρθρο 98 Υποχρεωτική αναφορά ΝΑΙ, Ακαταδίωκτο ΟΧΙ Πολύ ορθά όταν κάποιο πρόσωπο της Παρ1 (παιδαγωγός, εκπαιδευτικός, μέλος του ειδικού εκπαιδευτικού προσωπικού ή του ειδικού βοηθητικού προσωπικού της πρωτοβάθμιας ή δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, κοινωνικός λειτουργός, επιμελητής προπονητής ή γιατρός) ΔΙΑΠΙΣΤΩΝΕΙ ότι έχει διαπραχθεί σε βάρος ανηλίκου έγκλημα ενδοοικογενειακής βίας, υποχρεούται να το αναφέρει αμελλητί στις αρμόδιες κατά τον νόμο αρχές. Το πληροφορείται όμως θέλει πολύ συζήτηση. Από ποιον το πληροφορείται, από τον γονέα που κατηγορεί τον έτερο γονέα για παρόμοιες πράξεις και έχει συμφέρον να ‘’πληροφορεί’’; Είναι αντικειμενικό αυτό; Ταυτόχρονα θα πρέπει να είναι υποχρεωτική ή μαρτυρία του στο ακροατήριο σε κάθε περίπτωση ώστε να κρίνεται το αξιόλογο όσων αναφέρει. Για ποιο λόγο να υπάρχει ακαταδίωκτο; Θεωρούμε ότι όλα τα πρόσωπα της παρ1 είναι αδέκαστα; Δεν υπάρχουν ήδη αρκετές καταγγελίες για ψευδείς βεβαιώσεις κτλ. Ακόμα και ένα ιδιωτικό σχολείο στο οποίο ο ένας γονέας θέλει να φοιτήσει το παιδί και ο άλλος όχι, δεν έχει κίνητρο να καταγγείλει τον έτερο γονέα τη στιγμή που θα υπάρχει ακαταδίωκτο; Σκεφτείτε ας πούμε ότι να τα δίδακτρα για ένα μέσο ιδιωτικό σχολείο είναι 5000 ευρώ το χρόνο ή και παραπάνω, και το παιδί είναι μικρό, πόσα χρήματα θα εξασφαλίσει ένας οργανισμός κάνοντας μία καταγγελία από την οποία δε χάνει τίποτα. Υποχρεωτική αναφορά ΝΑΙ, Ακαταδίωκτο ΟΧΙ Σε κάθε περίπτωση τα αναφερόμενα παιδιά θύματα να εξετάζονται ΑΜΕΣΑ και ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ από δύο τουλάχιστον ειδικούς ψυχικής υγείας και αντίστοιχα από γιατρούς όταν καταγγέλλεται σωματική βία. ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ άρθρο 99 Δυστυχώς τέτοιες κινήσεις (ένφυλες διακρίσεις σε δομές) προδιαθέτουν τη κοινωνία ότι οι θύτες ανήκουν μόνο σε ένα φύλο, είναι άντρες, τα θύματα μόνο γυναίκες. Είναι συνταγματικό να υπάρχουν δομές μόνο για γυναίκες (Άρθο 4 Συντάγματος); Έχετε επιστημονικές έρευνες και στοιχεία ότι τα θύματα ενδοοικογενειακής βίας είναι μόνο γυναίκες; Έχετε λάβει υπόψιν σας έρευνες και στατιστικά στοιχεία (πχ δημοσιευμένα από το χαμόγελο του παιδιού) με το ποιο φύλο κακοποιεί περισσότερο τα παιδιά; Να σταματήσει η διάκριση των φύλων Να ληφθεί υπόψιν η βλάβη (συνήθως ανεπανόρθωτη) του παιδιού θύματος από τη διάρρηξη των σχέσεων με τον ένα γονέα, και η ψυχολογική ενδοοικογενειακή αυτή βία να αντιμετωπιστεί ανάλογα, είναι η πιο συχνή μορφή στην Ελληνική κοινωνία και δυστυχώς δεν αντιμετωπίζεται Να καταδικαστεί η βία από όπου και αν προέρχεται χωρίς ένφυλες προκαταλήψεις