Υπουργείο Δικαιοσύνης | Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

Σχόλιο του χρήστη 'Δίκτυο Συνηγορίας για τα Δικαιώματα του Παιδιού - Child Rights Advocacy Network (CRAN)' | 27 Δεκεμβρίου 2023, 11:42

Μόνιμος Σύνδεσμος

Άρθρο 9 Απέλαση αλλοδαπού ΣΧΟΛΙΟ: Θα πρέπει ρητά να μην εφαρμόζεται το μέτρο της δικαστικής απέλασης στα ασυνόδευτα παιδιά, λόγω ανηλικότητας. Σε αντίθετη περίπτωση θα πρέπει να ισχύουν οι περιορισμοί και οι προστασία από την απέλαση που ήδη θέτει η ελληνική νομοθεσία με το Ν.3907/2011. Ειδικότερα, θα πρέπει να εξαιρούνται από το μέτρο της δικαστικής απέλασης τα ασυνόδευτα παιδιά που παρακολουθούν σχολείο στην Ελλάδα, οποιασδήποτε βαθμίδας της εκπαίδευσης ή σε όσα παιδιά έχει χορηγηθεί καθεστώς διεθνούς προστασίας ή έχουν αιτηθεί την παροχή τέτοιου καθεστώτος και το αίτημα τους δεν έχει κριθεί οριστικά, υπό την επιφύλαξη των άρθρων 32 και 33 της Σύμβασης της Γενεύης του 1951 καθώς και στα παιδιά θύματα εγκληματικών πράξεων (εμπορίας ανθρώπων, σεξουαλικής ή εργασιακής εκμετάλλευσης και εξαναγκασμένης συμμετοχής τους σε αξιόποινες πράξεις). Η προτεινόμενη προσθήκη είναι απόλυτα σύμφωνη με όσα επιτάσσονται και στον Ν.3907/2011 για την προστασία από την διοικητική απέλαση. Άρθρο 24 Εξορθολογισμός των κριτηρίων περιορισμού ανηλίκων σε κατάστημα κράτησης νέων- Τροποποίηση παρ. 1 άρθρου 127 Ποινικού Κώδικα ΣΧΟΛΙΟ: Η προτεινόμενη ρύθμιση διευρύνει το πλαίσιο εγκλεισμού των ανηλίκων σε ειδικά καταστήματα κράτησης νέων. Το παραπάνω οφείλουμε να το εξετάζουμε και σε συνδυασμό με τη διάταξη του άρ. 287 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας για την Προσωρινή Κράτηση των ανηλίκων. Η προτεινόμενη ρύθμιση, η οποία προβλέπει την δυνατότητα επιβολής του περιορισμού σε ειδικό κατάστημα νέων για κάθε κακούργημα, έρχεται σε αντίθεση με την Διεθνή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού, προτάσσοντας τον εγκλεισμό αντί των εναλλακτικών τρόπων έκτισης ποινής. Ειδικότερα, στους ανηλίκους το κύριο βάρος αποδίδεται στο καλώς νοούμενο συμφέρον του ανηλίκου, με στόχευση στο δίκαιο της πρόνοιας, ενώ ο ποινικός σωφρονισμός θα πρέπει να επιβάλλεται ως ένα εξαιρετικό και έσχατο μέτρο, προς αποφυγή των δυσμενών για τον ανήλικο επιπτώσεων (κοινωνική περιθωριοποίηση, στιγματισμός, εξοικείωση με την εγκληματική δραστηριότητα κλπ). Ο περιορισμός του ρυθμιστικού πεδίου του άρθρου 127ΠΚ με κριτήρια, που αφορούν είτε στην αντικειμενική βαρύτητα της πράξης, όπως ο τρόπος τέλεσης (βία) και η σπουδαιότητα του προσβαλλόμενου εννόμου αγαθού (ζωή/ σωματική ακεραιότητα/ ανηλικότητα/ γενετήσια ελευθερία), είτε στη συνολική στάση του ανήλικου δράστη προς τους νόμους και τη δικαιοσύνη (πχ υπότροπος), κρίνεται απαραίτητος. Σε αντίθετη περίπτωση, υπάρχει ο κίνδυνος να επιβληθεί η ποινή του εγκλεισμού, σε περιπτώσεις που ο ανήλικος τέλεσε είτε εγκλήματα μικρότερης κοινωνικής απαξίας (πχ. συμμετοχή σε υπεξαίρεση ιδιαίτερα μεγάλης αξίας) είτε εγκλήματα, που, ειδικά όταν ελλείπει το στοιχεία της βίας, η κατανόηση του προστατευόμενου εννόμου αγαθού απαιτεί έναν υψηλότερο βαθμό κοινωνικής και πολιτικής ωριμότητας (δημόσια τάξη ή την πολιτειακή εξουσία). Να σημειωθεί, περαιτέρω, ότι η συγκεκριμένη ρύθμιση μπορεί να οδηγήσει στο παράδοξο του ποινικού σωφρονισμού του ανήλικου θύματος εκμετάλλευσης από ενήλικο ή και από εγκληματική οργάνωση για την τέλεση εγκλημάτων, ήτοι πράξεων που τυποποιούνται στον Ποινικό Κώδικα ως διακεκριμένες παραλλαγές (πχ. Αρ. 23 του νόμου 4139/2013 ή αρ. 323Α ΠΚ), και κατ’ επέκταση της τιμωρίας και της επαναθυματοποίησης του ανηλίκου, αντί της προστασίας, της ειδικής υποστήριξης και της περίθαλψης αυτού, για τις οποίες οφείλει να μεριμνά κάθε ευνομούμενη κοινωνία. Θεωρούμε ότι είναι δυνατή η προσθήκη συγκεκριμένων τουλάχιστον κακουργηματικών πράξεων στις οποίες εξαιρετικά θα είναι δυνατόν να επιβληθεί το μέτρο αυτό, μετά από αιτιολογημένη απόφαση του αρμόδιου Δικαστηρίου ότι ηπιότερα μέτρα δεν είναι δυνατόν να ευδοκιμήσουν στην συγκεκριμένη κάθε φορά περίπτωση.