Αρχική Παρεμβάσεις στον Ποινικό Κώδικα και τον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας για την επιτάχυνση και την ποιοτική αναβάθμιση της ποινικής δίκης - Εκσυγχρονισμός του νομοθετικού πλαισίου για την πρόληψη και τη...ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ’ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΚΩΔΙΚΑ ΠΟΙΝΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ – ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ Ν. 4620/2019Σχόλιο του χρήστη Βασίλειος Γκουζάνης | 27 Δεκεμβρίου 2023, 22:00
Είμαι δικηγόρος Αθηνών. Η προτεινόμενη "παράλειψη" εξέτασης των "μη ουσιωδών" μαρτύρων, η οποία προτείνεται για να μειώσει τη διάρκεια των ποινικών δικών, άν εξαιρέσουμε μία κατηγορία ποινικών δικών με πολλούς μάρτυρες όμως όχι αυτόπτες (δίκη πορτοφολάδων, δίκη κλοπών και διαρρήξεων κατά συρροήν) είναι ταυτόχρονα κερκόπορτα για την αποστέρηση από τον κατηγορούμενο, κρισίμων για την υπόθεσή του μαρτύρων. Υποστηριζόταν και υποστηρίζεται από την θεωρία, πως η ζωντανή μαρτυρική κατάθεση είναι η Κορωνίδα της αποδεικτικής διαδικασίας. Υιοθετείται η παλαιόθεν παρ΄ ημίν ισχύουσα άποψη αυτή, από το Ε.Δ.Δ.Α., το οποίο με πάγια νομολογία του θεσμοθετεί το δικαίωμα του κατηγορουμένου να απευθύνει ερωτήσεις προς τον μάρτυρα (ζωντανά εννοείται, όχι δι΄ αναγνώσεως της κατάθεσης στην προδικασία, όχι δι΄ αλληλογραφίας). Ο κατηγορούμενος έχει δικαίωμα «να αμφισβητεί και να ερωτά» ("to challenge and to question") τον μάρτυρα, βλ. αντί πολλών ΕΔΔΑ Saidi κατά Γαλλίας στην § 43 του σκεπτικού, ΕΔΔΑ Asch κατά Αυστρίας στην § 27 του σκεπτικού, προς αποφυγή πλατειασμών δεν θα Σας παραθέσω περαιτέρω εξαντλητική νομολογία, απευθύνομαι προς επιστήμονες συναδέλφους μου. Επομένως θα με βρείτε αντίθετο στην πρόταση αυτήν, διότι ενώ δεν εισφέρει τίποτε το ουσιαστικό (η απαλλαγή περιττών μαρτύρων από την κατάθεση, ιδίως όταν δεν είναι αυτόπτες, μπορεί και σήμερα να γίνει από τον Πρόεδρο του δικάζοντος Δικαστηρίου πλην όμως, και κατά δυστυχή ταλαιπωρία των πολιτών-μαρτύρων, οι περισσότεροι ΔΕΝ ΤΟΛΜΟΥΝ να απαλλάξουν τους μάρτυρες), αντίθετα συντείνει στην κατάργηση στοιχειωδών δικαιωμάτων του κατηγορουμένου και θεσμικών κανόνων της ποινικής δίκης, στο όνομα μίας αμφίβολης "επιτάχυνσης". Για τον ίδιο λόγο είμαι αντίθετος και με τον θεσμό των μονομελών συνθέσεων στα Εφετεία. Το πρόβλημα της Δικαιοσύνης είναι η έλλειψη Δικαστών κατά κύριο λόγο, και η έλλειψη συνθέσεων κατά δευτερεύοντα λόγο. Η έλλειψη Δικαστών οφείλεται στην μακρόχρονη αβελτηρία και στο μη διορισμό ικανού αριθμού τούτων, και μόνο άμεσο βοήθημα θα ήταν η υιοθέτηση διορισμού για κάποια χρονική περίοδο, ενός αριθμού εμπείρων Δικηγόρων ως Δικαστών ή Παρέδρων (πράγμα που σε εμάς βρίσκει νομίζω και συνταγματικά προσκόμματα). Η έλλειψη συνθέσεων, ήγουν ΓΡΑΜΜΑΤΕΩΝ, οφείλεται στο ότι το Υπουργείο Δικαιοσύνης δεν πληρώνει τις ΥΠΕΡΩΡΙΕΣ άν η δίκη συνεχίσει μετά τις 15.00 η ώρα. Από το 1992 απ΄ ότι θυμάμαι, κήρυξαν οι Δικαστικοί Γραμματείς αποχή διαρκείας μέχρις ότου ο Υπουργός Δικαιοσύνης αποφασίσει να ενδώσει και να πληρώνει τις υπερωρίες τους. Η αποχή αυτή σίγουρα είναι η μακροβιώτερη απεργία του κόσμου, 30 έτη συναπτά. Άν λοιπόν θέλετε να επιταχυνθούν οι δίκες, παρατείνετε για 2 ώρες τη διάρκεια κάθε συνεδρίασης και πληρώστε τις 2 ώρες αυτές στο Γραμματέα. Άν δεν λυθούν αυτά τα δύο ζητήματα, όλες, μα απολύτως ΟΛΕΣ οι νομοθετικές παρεμβάσεις, είναι α-λυ-σι-τε-λείς. Άν ανατρέξετε στην Φυσική, μία σωλήνα με διατομή 10 εκατοστά του μέτρου, επιτρέπει την διέλευση το πολύ τόσου όγκου νερού στη μονάδα χρόνου. Ο μόνος τρόπος να περάσει πιο πολύ νερό, είναι η μεγαλύτερη διατομή της σωλήνας. Η παραβολή αυτή, μεταφερόμενη στα καθ΄ ημάς, σημαίνει πως ποτέ δε θα μπορέσει ο Νομοθέτης, όσες "παρεμβάσεις" και να κάνει, να επιταχύνει την Δικαιοσύνη άν δεν αυξήσει άμεσα αριθμό Δικαστών, και αριθμό Γραμματέων. Η ΜΕΙΩΣΗ του αριθμού των Δικαστών, και η μετατροπή των συνθέσεων σε μονομελείς, δεν είναι φάρμακο, είναι ένα κάκιστο και ήκιστο γιατροσόφι, μία διαπλάτυνση δρόμου από 2 λωρίδες κυκλοφορίας σε τρείς γενόμενη όχι με διαπλάτυνση, αλλά ζωγραφίζοντας στο δρόμο 3 στενές λωρίδες - χωρίς φυσικά αποτέλεσμα. Ευχαριστώ για την υπομονή να διαβάσετε το σχόλιό μου