• Σχόλιο του χρήστη 'Στέλλα Σάμου' | 28 Δεκεμβρίου 2023, 02:17

    Η κυβέρνηση θα πρέπει να εναρμονισθεί με ευρωπαϊκές και διεθνείς συστάσεις, οδηγίες ή διεθνείς συμβάσεις,που έχει ενσωματώσει στο εθνικό δίκαιο, όπως την Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης. Ενδεικτικά αναφέρω την Έκθεση της Ειδικής Εισηγήτριας του ΟΗΕ για τη βία κατά των γυναικών και των κοριτσιών, τα αίτια και τις συνέπειές της, Reem Alsalem, που υποβλήθηκε στο Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων σύμφωνα με το ψήφισμα 50/7. Η έκθεση πραγματεύεται τη σχέση μεταξύ των υποθέσεων επιμέλειας, της βίας κατά των γυναικών και της βίας κατά των παιδιών, με έμφαση στην κατάχρηση του όρου «γονεϊκή αποξένωση» και παρόμοιων ψευδο-εννοιών. https://www.ohchr.org/en/documents/thematic-reports/ahrc5336-custody-violence-against-women-and-violence-against-children Επίσης, παραθέτω αποσπάσματα από την πρόσφατη Έκθεση Αξιολόγησης της Grevio για την Ελλάδα, αναφορικά με τη Σύμβαση της Κων/πολης. Συστάσεις με τις οποίες οι Ελλάδα οφείλει να συμμορφωθεί. “Οι ελληνικές αρχές θα πρέπει να διασφαλίσουν ότι τα δικαστήρια λαμβάνουν υπόψη όλα τα ζητήματα που σχετίζονται με τη βία κατά των γυναικών και την ενδοοικογενειακή βία κατά τη λήψη οποιασδήποτε απόφασης σχετικά με την επιμέλεια και τα δικαιώματα επίσκεψης. Τα δικαστήρια θα πρέπει επίσης να τερματίσουν την πρακτική του περιορισμού των γονικών δικαιωμάτων των μη βίαιων γονέων για λόγους "συνδρόμου γονικής αποξένωσης", και θα πρέπει να παρέχεται κατάλληλη εκπαίδευση στους δικαστές και άλλους αρμόδιους επαγγελματίες σχετικά με την έλλειψη επιστημονικής βάσης για το "σύνδρομο γονικής αποξένωσης", καθώς και για τις βλαβερές συνέπειες της βίας στα παιδιά που εκτίθενται σε αυτή”. “Επιμέλεια, δικαιώματα επίσκεψης και ασφάλεια (άρθρο 31) Η GREVIO καλεί τις ελληνικές αρχές να λάβουν όλα τα αναγκαία πρακτικά και νομοθετικά μέτρα για: (παράγραφος 200) a. να βασίσουν τις πολιτικές και τις πρακτικές τους στην αναγνώριση ότι, σε ένα πλαίσιο ενδοοικογενειακής βίας, η κοινή γονική μέριμνα μπορεί να αποτελεί μέσο για τον δράστη να συνεχίσει να διατηρεί τον έλεγχο και την κυριαρχία επί της μητέρας και των παιδιών της και να ασκεί βία εναντίον τους, b. να διασφαλίσουν ότι τα δικαστήρια υποχρεούνται να εξετάζουν όλα τα ζητήματα που αφορούν τη βία κατά των γυναικών και την ενδοοικογενειακή βία όταν λαμβάνουν οποιαδήποτε απόφαση σχετικά με την επιμέλεια και τα δικαιώματα επίσκεψης, c. να ενσωματώνουν διαδικασίες αξιολόγησης και διαχείρισης κινδύνου στον καθορισμό των δικαιωμάτων επιμέλειας και επίσκεψης και να περιορίζουν τα δικαιώματα αυτά όταν αυτό είναι απαραίτητο για να εγγυηθούν την ασφάλεια της μητέρας και του παιδιού, d. να τερματιστεί η πρακτική της αφαίρεσης των παιδιών από μη βίαιους γονείς ή του περιορισμού των γονικών τους δικαιωμάτων με την αιτιολογία του "συνδρόμου γονικής αποξένωσης" ή συναφών εννοιών, e. να αρθούν τα εμπόδια που εμποδίζουν τις γυναίκες θύματα και τα παιδιά τους να διαφύγουν από τη βία”. “Επιπλέον, ο νόμος 4800/2021 θεωρεί τις καλές σχέσεις μεταξύ του παιδιού και του ενός γονέα ως υποχρέωση του άλλου γονέα. Κατά συνέπεια, το άρθρο 1 511 του Αστικού Κώδικα περιλαμβάνει ρητά ως κριτήριο, που πρέπει να λαμβάνεται υπόψη κατά την αξιολόγηση του συμφέροντος του παιδιού την ικανότητα κάθε γονέα να διασφαλίζει τη διασφάλιση των δικαιωμάτων του άλλου γονέα όσον αφορά τις σχέσεις με το παιδί. Το άρθρο 1 532 περιλαμβάνει επίσης τη "διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του παιδιού με τον άλλο γονέα" ως λόγο ανάκλησης των γονικών δικαιωμάτων, συμπεριλαμβανομένου του μη βίαιου γονέα. “Επιπλέον, το GREVIO καλεί τις ελληνικές αρχές να διασφαλίσουν την παροχή κατάλληλης κατάρτισης και κατευθυντήριων γραμμών με στόχο την ευαισθητοποίηση των δικαστών και άλλων αρμόδιων επαγγελματιών σχετικά με τις βλαβερές συνέπειες της βίας στα παιδιά που εκτίθενται σε αυτήν και πώς τα καθιστά θύματα από μόνα τους, καθώς και σχετικά με την έλλειψη επιστημονικής βάσης για το "σύνδρομο γονικής αποξένωσης" και παρόμοιες έννοιες, και την εξοικείωσή τους με τις απαιτήσεις των διατάξεων της Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης σχετικά με την επιμέλεια και τα δικαιώματα επίσκεψη”. “Σε αυτό το πλαίσιο των θετικών νομοθετικών και πολιτικών μέτρων, οι πρόσφατες νομοθετικές εξελίξεις, ιδίως ο νόμος 4800/2021 σχετικά με τις μεταρρυθμίσεις που αφορούν τις σχέσεις γονέων-παιδιών και άλλα θέματα οικογενειακού δικαίου, καθώς και η συχνή χρήση του "συνδρόμου γονικής αποξένωσης" στο πλαίσιο δικαστικών διαδικασιών, εγείρουν σοβαρές ανησυχίες, καθώς ενδέχεται να επηρεάσουν αρνητικά την έμφυλη αντίληψη της βίας κατά των γυναικών και τα μέτρα που έλαβε η Ελλάδα την τελευταία δεκαετία για την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών με παράλληλη προώθηση της ισότητας των φύλων. Επιπλέον, αρκετές επαγγελματικές ομάδες χρειάζονται πιο συστηματική και ευρύτερη κατάρτιση για να καταλήξουν σε μια πιο ολοκληρωμένη κατανόηση των διαφόρων μορφών βίας κατά των γυναικών. Πράγματι, ορισμένες μορφές βίας κατά των γυναικών δεν λαμβάνουν ακόμη την προσοχή που απαιτείται. Πρέπει να διασφαλιστεί η αποτελεσματική εφαρμογή, σε ολόκληρη τη χώρα, των πολιτικών για την πρόληψη και την καταπολέμηση όλων των μορφών βίας που καλύπτονται από τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης, ιδίως με την προώθηση του αυξημένου συντονισμού και της μεγαλύτερης συνοχής των πολιτικών και των μέτρων στα διάφορα εδαφικά επίπεδα. Αυτά και άλλα ζητήματα αναπτύσσονται στην παρούσα έκθεση με στόχο την παροχή καθοδήγησης στις ελληνικές αρχές για την ενίσχυση της εφαρμογής των διατάξεων της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης”. https://www.coe.int/en/web/istanbul-convention/greece