Αρχική Δίκαιη ΔίκηΆρθρο 46: Δικαστική δαπάνηΣχόλιο του χρήστη Ιωάννης Πίκουλας | 23 Δεκεμβρίου 2011, 22:13
  • Σχόλιο του χρήστη 'Ιωάννης Πίκουλας' | 23 Δεκεμβρίου 2011, 22:13

    Η προτεινόμενη διάταξη πάσχει σοβαρή αοριστία. Πότε θα υπάρχει συμβολή του διαδίκου στην καθυστέρηση απονομής της δικαιοσύνης; Ορθότερο νομίζω ότι είναι, όπως επισημαίνω και σε σχόλιό μου στο άρθρο 14 του νομοσχεδίου, να τροποποιηθούν οι διατάξεις περί δικαστικής δαπάνης εις τρόπον ώστε κατ΄απόκλιση από την αρχή της καταδίκης του ηττωμένου στην δικαστική δαπάνη του νικητού διαδίκου, η δικαστική δαπάνη να επιβάλλεται κατ΄εξαίρεση εις βάρος του νικητή διαδίκου αν επί διαφορών με χρηματικώς αποτιμήσιμο αντικείμενο ο νικήσας διάδικος νίκησε κατά ποσοστό μικρότερο από ορισμένο όριο, λ.χ. από 25%. Έτσι, αν κάποιος ζητεί τερατώδη ποσά και τελικώς το δικαστήριο κρίνει ότι δικαιούται ψίχουλα, αυτός, καίτοι τυπικώς νικήσας διάδικος, πρέπει να καταδικασθεί στα δικαστικά έξοδα. Έχω την εντύπωση ότι αυτό συμβαίνει στην Αγγλία. Έτσι όποιος σκοπίμως "φουσκώνει" τα αγωγικά κονδύλια θα πρέπει να υπολογίζει ότι ακόμη και αν γίνει δεκτή η αγωγή του, εφ΄όσον γίνει δεκτή κατά μικρό ποσοστό θα πρέπει αυτός να καταβάλει την δικαστική δαπάνη την οποία θα ορίσει το δικαστήριο.