Αρχική Παρεμβάσεις στον Ποινικό Κώδικα και τον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας για την επιτάχυνση και την ποιοτική αναβάθμιση της ποινικής δίκης - Εκσυγχρονισμός του νομοθετικού πλαισίου για την πρόληψη και τη...ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ’ ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΌΣ ΤΟΥ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟΎ ΠΛΑΙΣΊΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΌΛΗΨΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΠΟΛΈΜΗΣΗ ΤΗΣ ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΉΣ ΒΊΑΣ – ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ Ν. 3500/2006Σχόλιο του χρήστη ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΓΚΟΛΙΟΜΥΤΗ | 28 Δεκεμβρίου 2023, 18:34
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΓΚΟΛΙΟΜΥΤΗ' | 28 Δεκεμβρίου 2023, 18:34

    Η ενδοοικογενειακή βία είναι έγκλημα και ως τέτοιο πρέπει να αντιμετωπίζεται από την πολιτεία. Άρθρο 85 Ορισμοί – Τροποποίηση άρθρου 1 ν. 3500/2006 Αναφορικά με την προϋπόθεση της συμβίωσης / συνοίκησης για την πλήρωση της αντικειμενικής υπόστασης του εγκλήματος της ενδοοικογενειακής ή ενδοσυντροφικής βίας, δεν θα πρέπει να συμπεριλαμβάνεται σε αυτήν η συμβίωση / συνοίκηση. Η δικαστηριακή πρακτική έχει αποδείξει ότι η προϋπόθεση περί συνοίκησης (παρ. 2β), προκειμένου να πληρείται η αντικειμενική υπόσταση της ενδοοικογενειακής βίας, επιτείνει τα προβλήματα στην εφαρμογή των διατάξεων της ενδοοικογενειακής βίας. Η βίαιη συμπεριφορά μεταξύ των μόνιμων συντρόφων που δεν συνοικούν ή των τέως μόνιμων συντρόφων, που δεν συνοικούν, δεν εμπίπτει δικονομικά στις διατάξεις περί ενδοοικογενειακής βίας με τραγικά επακόλουθα από την μη εφαρμογή των σχετικών προστατευτικών διατάξεων για τα θύματα της ενδοοικογενειακής βίας. Πολλές γυναικοκτονίες και παιδοκτονίες έχουν λάβει χώρα κατά την επικοινωνία, όταν έχουν ήδη χωρίσει οι σύντροφοι ή γονείς και δεν συμβιώνουν ή συνοικούν. Άρθρο 91 Προϋποθέσεις ποινικής διαμεσολάβησης – Τροποποίηση άρθρου 11 ν. 3500/2006 Η ποινική διαμεσολάβηση σε περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βίας είναι μη αποτελεσματική αλλά και επικίνδυνη, γιατί στην ουσία καταργεί το προστατευτικό περιβάλλον το οποίο πρέπει να απολαμβάνουν τα θύματα της ενδοοικογενειακής ή ενδοσυντροφικής βίας. Η γυναικοκτονία θα πρέπει να μπει στον Ποινικό Κώδικα ως ιδιώνυμο αδίκημα όπως έγινε στην Κύπρο και άλλες χώρες. Έτσι θα έχουμε και μία στατιστική πληροφόρηση για την έκταση του έμφυλου εγκλήματος και την περαιτέρω αντιμετώπισή του. Είναι μία εύλογη απαίτηση των φεμινιστικών οργανώσεων. Αυτή τη στιγμή καμία υπηρεσία δεν κρατά στατιστικά στοιχεία. Οι γυναικείες και φεμινιστικές οργανώσεις προσπαθούν να αποτυπώσουν την έκταση του τραγικού φαινομένου το οποίο αυξάνεται με αριθμητική πρόοδο. Σε λίγο θα μιλάμε για γενοκτονία του γυναικείου φύλου σε παγκόσμιο επίπεδο. ΓΕΝΙΚΟ ΣΧΟΛΙΟ: Ένα από τα μεγαλύτερα ζητήματα που αντιμετωπίζει η σύγχρονη ελληνική οικογένεια είναι η έλλειψη ικανού αριθμού και εξειδικευμένων κοινωνικών δομών, όπου θα απευθύνονται τα μέλη της για να ζητήσουν δωρεάν ενημέρωση, βοήθεια, υποστήριξη και προστασία, ώστε να έχουν συστηματική ψυχοκοινωνική στήριξη και ιδίως οι οικογένειες σε κρίση. Δεν υπάρχουν αρκετές δομές πρόληψης της ενδοοικογενειακής και ενδοσυντροφικής βίας. Αυτές οι δομές αφορούν στους Δήμους, όπου λειτουργούν ήδη υπηρεσίες με ψυχιάτρους, ψυχολόγους και κοινωνικού λειτουργούς, είναι όμως εδώ και χρόνια τραγικά υποστελεχωμένες, χωρίς επαρκή χρηματοδότηση και πολλές με μη μόνιμο προσωπικό. Οι ειδικοί που τις στελεχώνουν χρειάζονται συνεχή επιμόρφωση πάνω σε ένα συνεχώς εξελισσόμενο οικογενειακό και κοινωνικό περιβάλλον. Χρειάζεται επίσης να συνεργούν περισσότερο με τα σχολεία της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης όπου πολλές φορές αναδεικνύονται ζητήματα ενδοοικογενειακής βίας. Επίσης οι δομές που αφορούσαν στην ενδοοικογενειακή βία της καταργημένης πλέον Γενικής Γραμματείας Ισότητας, υπολειτουργούν και είναι ανεπαρκείς και ελάχιστες σε σχέση με το συνεχώς αυξανόμενο φαινόμενο της ενδοοικογενειακής βίας. Οι 73 επιτελικές Υπηρεσίες Αντιμετώπισης Ενδοοικογενειακής Βίας της Αστυνομίας, έχουν μόνο συμβουλευτικό χαρακτήρα και τα 18 Γραφεία Αντιμετώπισης Ενδοοικογενειακής Βίας με επιχειρησιακά-προανακριτικά καθήκοντα δε φτάνουν για να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα. Και ένα βασικό ερώτημα : Το Υπουργείο Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας πώς θα στηριχθεί χωρίς οικογενειακά δικαστήρια; Είναι αδήριτη ανάγκη η δημιουργία τους πλέον, αφού έχουν ήδη προβλεφθεί με το ν. 2447/1996, εκτός και αν οι χωρισμένοι γονείς δε θεωρούνται οικογένεια για την παρούσα κυβέρνηση και την πολιτεία γενικότερα. Στη δικαιοσύνη προσφεύγουν οι γονείς που έχουν συγκρουσιακές σχέσεις που είναι σαφώς λιγότεροι. Δύο χρόνια μετά την εφαρμογή του, ο ν.4800/2021, έχει αυξήσει κατακόρυφα τις αντιδικίες και τις προσφυγές στη δικαιοσύνη με αποτέλεσμα να είναι αδύνατον να δικαστούν σε εύλογο χρονικό διάστημα οι υποθέσεις, επιτείνοντας τα προβλήματα της ενδοοικογενειακής βίας και οδηγώντας σε αρκετές περιπτώσεις σε γυναικοκτονίες, όπως ενημερωνόμαστε αρκετά συχνά από το αστυνομικό δελτίο. Ο νομικός κόσμος και οι φεμινιστικές οργανώσεις ζητάμε την κατάργησή του. Η ίδρυση Οικογενειακού Δικαστηρίου με την ανάλογη πλαισίωση του από κοινωνικές υπηρεσίες και με τη συνδρομή επιστημόνων διαφόρων ειδικοτήτων θα μπορούσε να λειτουργεί και ως Κέντρο Ενημέρωσης και Υποστήριξης των γονέων και των οικογενειών και με τον κοινωνικό φάκελο να παρακολουθείται η έκβαση των υποθέσεων. Θα ήταν χρήσιμο το υπουργείο Δικαιοσύνης να διαβάσει προσεκτικά την έκθεση αξιολόγησης της Grevio -της ανεξάρτητης αρχής που παρακολουθεί την εφαρμογή της Σύμβασης της Κωσταντινούπολης- για την Ελλάδα σχετικά με την εφαρμογή της Σύμβασης που αφορά τη βία κατά των γυναικών και την ενδοοικογενειακή βία. Οι γυναικείες και φεμινιστικές οργανώσεις ζητάμε τη συνεργασία και την υποστήριξη του υπουργείου Δικαιοσύνης σε ένα θέμα που το γνωρίζουμε σε βάθος και μας αφορά άμεσα. Η αδιαφορία και η περιφρόνηση της κοινωνίας των πολιτών δε λύνει προβλήματα, τα μεγαλώνει.